Scrutatio

Lunedi, 29 aprile 2024 - Santa Caterina da Siena ( Letture di oggi)

Ecclesiasticus 40


font
VULGATABIBBIA RICCIOTTI
1 Occupatio magna creata est omnibus hominibus,
et jugum grave super filios Adam,
a die exitus de ventre matris eorum
usque in diem sepulturæ in matrem omnium.
1 - Grande travaglio fu destinato a tutti gli uomini, e grave giogo [imposto] ai figliuoli d'Adamo, dal giorno ch'escon dal ventre della loro madre, sino al giorno della sepoltura nel [seno del]la madre comune:
2 Cogitationes eorum, et timores cordis,
adinventio exspectationis, et dies finitionis,
2 loro pensieri, le ansie del loro cuore, la preoccupazione dell'aspettativa, e il dì della morte.
3 a residente super sedem gloriosam,
usque ad humiliatum in terra et cinere :
3 Da colui ch'è assiso sopra un trono di gloria, al miserabile che giace nella polvere e nella cenere;
4 ab eo qui utitur hyacintho et portat coronam,
usque ad eum qui operitur lino crudo :
furor, zelus, tumultus, fluctuatio, et timor mortis,
iracundia perseverans, et contentio :
4 da colui che veste di porpora e porta la corona,a colui ch'è ricoperto di ruvido lino; [in tutti infierisce] rabbia, gelosia, agitazione, ansietà, paura della morte, rancore continuo e lotta!
5 et in tempore refectionis in cubili,
somnus noctis immutat scientiam ejus.
5 Anche nel tempo che [uno] si riposa sul letto, il sonno notturno perturba le sue idee.
6 Modicum tamquam nihil in requie,
et ab eo in somnis, quasi in die respectus.
6 Per poco tempo, quasi un nulla, gusta riposo, e n'[è sturbato] da sogni, come [fosse] nel giorno ch'è di sentinella. -
7 Conturbatus est in visu cordis sui,
tamquam qui evaserit in die belli :
in tempore salutis suæ exsurrexit,
et admirans ad nullum timorem :
7 E' conturbato dai fantasmi del suo cuore, come un fuggito via nel dì della battaglia: e giunto in salvo, si sveglia, e si meraviglia della vana paura.
8 cum omni carne, ab homine usque ad pecus,
et super peccatores septuplum.
8 Per ogni vivente, dall'uomo fino alla bestia, — e per i peccatori sette volte di più
9 Ad hæc mors, sanguis, contentio, et rhomphæa,
oppressiones, fames, et contritio, et flagella :
9 ancora — peste e strage, conflitti e spada, oppressione e fame, rovina e flagelli!
10 super iniquos creata sunt hæc omnia :
et propter illos factus est cataclysmus.
10 Contro gl'iniqui è stato creato tuttociò, e per essi venne il diluvio.
11 Omnia quæ de terra sunt in terram convertentur,
et omnes aquæ in mare revertentur.
11 Tutto quanto provien dalla terra, ritorna alla terra e tutte le acque fan ritorno al mare.
12 Omne munus et iniquitas delebitur,
et fides in sæculum stabit.
12 Ogni dono e ingiustizia periranno, ma la fedeltà durerà in eterno.
13 Substantiæ injustorum sicut fluvius siccabuntur,
et sicut tonitruum magnum in pluvia personabunt.
13 Le ricchezze degli ingiusti seccheranno come un torrente, e svaniranno come il fracasso di gran tuono durante la tempesta.
14 In aperiendo manus suas lætabitur :
sic prævaricatores in consummatione tabescent.
14 Quando uno apre la mano [a beneficare], se ne troverà contento; ma i prevaricatori andranno in malora,
15 Nepotes impiorum non multiplicabunt ramos :
et radices immundæ super cacumen petræ sonant.
15 I rampolli degli empi non metteran molti rami, e le radici degli immondi [stanno] in cima a una roccia.
16 Super omnem aquam viriditas,
et ad oram fluminis ante omne f?num evelletur.
16 La verzura [ch'è] presso ogni acqua e sulla sponda d'un rivo prima d'ogni altra erba è estirpata.
17 Gratia sicut paradisus in benedictionibus,
et misericordia in sæculum permanet.
17 [Ma] la benignità è come un giardino benedetto, e la beneficenza perdura in eterno.
18 Vita sibi sufficientis operarii condulcabitur,
et in ea invenies thesaurum.
18 Dolce è la vita dell'operaio che basta a se stesso, e in essa troverai un tesoro.
19 Filii et ædificatio civitatis confirmabit nomen :
et super hæc mulier immaculata computabitur.
19 [L'aver] figliuoli e il fabbricare una città danno un nome duraturo; ma meglio d'[entrambe] queste cose è stimata una moglie irreprensibile,
20 Vinum et musica lætificant cor :
et super utraque dilectio sapientiæ.
20 Il vino e la musica rallegrano il cuore; ma meglio d'entrambi l'amor della sapienza.
21 Tibiæ et psalterium suavem faciunt melodiam :
et super utraque lingua suavis.
21 Il flauto e l'arpa fan soave concento, ma meglio d'entrambi è una lingua gentile.
22 Gratiam et speciem desiderabit oculus tuus :
et super hæc virides sationes.
22 Della grazia e della bellezza si compiace il tuo occhio; ina meglio d'entrambe sono i seminati verdeggianti.
23 Amicus et sodalis in tempore convenientes,
et super utrosque mulier cum viro.
23 L'amico e il compagno càpitano in buon punto; ma meglio d'entrambi una moglie col marito.
24 Fratres in adjutorium in tempore tribulationis :
et super eos misericordia liberabit.
24 Fratelli [e parenti] son d'aiuto nel tempo della tribolazione ma meglio di loro [entrambi] è la carità che salva.
25 Aurum et argentum est constitutio pedum :
et super utrumque consilium beneplacitum.
25 L'oro e l'argento consolidano i piedi; ma meglio d'entrambi è stimato un [buon] consiglio.
26 Facultates et virtutes exaltant cor,
et super hæc timor Domini.
26 La ricchezza e la forza esaltano il cuore; ma meglio [d'entrambi è] il timor del Signore.
27 Non est in timore Domini minoratio :
et non est in eo inquirere adjutorium.
27 Non si soffre penuria col timor di Dio, nè v'è, con esso, da ricercare aiuto.
28 Timor Domini sicut paradisus benedictionis,
et super omnem gloriam operuerunt illum.
28 Il timore del Signore è come un giardino di benedizione, e sopra ad ogni magnificenza fu steso quel velo.
29 Fili, in tempore vitæ tuæ ne indigeas :
melius est enim mori quam indigere.
29 Figliuolo, nel tempo della tua vita non ridurti alla mendicità: meglio morire che mendicare.
30 Vir respiciens in mensam alienam,
non est vita ejus in cogitatione victus :
alit enim animam suam cibis alienis :
30 Chi volge rocchio alla mensa altrui, la sua vita non può considerarsi una vita. Egli contamina l'anima sua con cibi estranei;
31 vir autem disciplinatus et eruditus custodiet se.
31 ma un uomo ben educato e saggio si guarda bene [da ciò]!
32 In ore imprudentis condulcabitur inopia,
et in ventre ejus ignis ardebit.
32 In bocca a un impudente sarà dolce il mendicare, ma un fuoco avvamperà nelle sue viscere.