Scrutatio

Lunedi, 29 aprile 2024 - Santa Caterina da Siena ( Letture di oggi)

Ecclesiasticus 40


font
VULGATABIBBIA CEI 2008
1 Occupatio magna creata est omnibus hominibus,
et jugum grave super filios Adam,
a die exitus de ventre matris eorum
usque in diem sepulturæ in matrem omnium.
1 Grandi pene sono destinate a ogni uomo
e un giogo pesante sta sui figli di Adamo,
dal giorno della loro uscita dal grembo materno
fino al giorno del ritorno alla madre di tutti.
2 Cogitationes eorum, et timores cordis,
adinventio exspectationis, et dies finitionis,
2 Il pensiero dell’attesa e il giorno della fine
provocano le loro riflessioni e il timore del cuore.
3 a residente super sedem gloriosam,
usque ad humiliatum in terra et cinere :
3 Da chi siede su un trono glorioso
fino a chi è umiliato su terra e su cenere,
4 ab eo qui utitur hyacintho et portat coronam,
usque ad eum qui operitur lino crudo :
furor, zelus, tumultus, fluctuatio, et timor mortis,
iracundia perseverans, et contentio :
4 da chi indossa porpora e corona
fino a chi è ricoperto di panno grossolano,
5 et in tempore refectionis in cubili,
somnus noctis immutat scientiam ejus.
5 non c’è che sdegno, invidia, spavento, agitazione,
paura della morte, contese e liti.
Anche durante il riposo nel letto
il sogno notturno turba i suoi pensieri:
6 Modicum tamquam nihil in requie,
et ab eo in somnis, quasi in die respectus.
6 per un poco, come niente, sta nel riposo
e subito nel sonno si affatica come di giorno,
è sconvolto dalla visione del suo cuore,
come chi è scampato da una battaglia.
7 Conturbatus est in visu cordis sui,
tamquam qui evaserit in die belli :
in tempore salutis suæ exsurrexit,
et admirans ad nullum timorem :
7 Al momento di mettersi in salvo si sveglia,
meravigliandosi dell’irreale timore.
8 cum omni carne, ab homine usque ad pecus,
et super peccatores septuplum.
8 Così è per ogni essere vivente, dall’uomo alla bestia,
ma per i peccatori sette volte tanto:
9 Ad hæc mors, sanguis, contentio, et rhomphæa,
oppressiones, fames, et contritio, et flagella :
9 morte, sangue, contese, spada,
disgrazie, fame, calamità, flagelli.
10 super iniquos creata sunt hæc omnia :
et propter illos factus est cataclysmus.
10 Questi mali sono stati creati per gli empi,
per loro causa venne anche il diluvio.
11 Omnia quæ de terra sunt in terram convertentur,
et omnes aquæ in mare revertentur.
11 Tutto quello che proviene dalla terra alla terra ritorna,
quanto viene dalle acque rifluisce nel mare.
12 Omne munus et iniquitas delebitur,
et fides in sæculum stabit.
12 Ogni corruzione e ogni ingiustizia sparirà,
ma la fedeltà resterà per sempre.
13 Substantiæ injustorum sicut fluvius siccabuntur,
et sicut tonitruum magnum in pluvia personabunt.
13 Le ricchezze degli ingiusti si prosciugheranno come un torrente,
si disperderanno come tuono che echeggia durante l’uragano.
14 In aperiendo manus suas lætabitur :
sic prævaricatores in consummatione tabescent.
14 Se gli ingiusti dovranno alzare le mani, ci si rallegrerà,
così i trasgressori cadranno in rovina.
15 Nepotes impiorum non multiplicabunt ramos :
et radices immundæ super cacumen petræ sonant.
15 La stirpe degli empi non moltiplica i suoi rami,
le radici impure sono sopra una pietra dura.
16 Super omnem aquam viriditas,
et ad oram fluminis ante omne f?num evelletur.
16 Il giunco su ogni corso d’acqua o sugli argini di un fiume
viene tagliato prima di ogni altra erba.
17 Gratia sicut paradisus in benedictionibus,
et misericordia in sæculum permanet.
17 Un atto di bontà è come un giardino di benedizioni,
l’elemosina dura per sempre.
18 Vita sibi sufficientis operarii condulcabitur,
et in ea invenies thesaurum.
18 La vita di chi basta a se stesso e del lavoratore è dolce,
ma più ancora lo è per chi trova un tesoro.
19 Filii et ædificatio civitatis confirmabit nomen :
et super hæc mulier immaculata computabitur.
19 I figli e la fondazione di una città consolidano un nome,
ma più ancora è apprezzata una donna irreprensibile.
20 Vinum et musica lætificant cor :
et super utraque dilectio sapientiæ.
20 Vino e musica rallegrano il cuore,
ma più ancora l’amore della sapienza.
21 Tibiæ et psalterium suavem faciunt melodiam :
et super utraque lingua suavis.
21 Il flauto e l’arpa rendono piacevole il canto,
ma più ancora una voce soave.
22 Gratiam et speciem desiderabit oculus tuus :
et super hæc virides sationes.
22 L’occhio desidera grazia e bellezza,
ma più ancora il verde dei campi.
23 Amicus et sodalis in tempore convenientes,
et super utrosque mulier cum viro.
23 Il compagno e l’amico s’incontrano a tempo opportuno,
ma più ancora moglie e marito.
24 Fratres in adjutorium in tempore tribulationis :
et super eos misericordia liberabit.
24 Fratelli e soccorritori aiutano nella tribolazione,
ma più ancora l’elemosina.
25 Aurum et argentum est constitutio pedum :
et super utrumque consilium beneplacitum.
25 Oro e argento rendono sicuro il piede,
ma più ancora è stimato un consiglio.
26 Facultates et virtutes exaltant cor,
et super hæc timor Domini.
26 Ricchezze e potenza sollevano il cuore,
ma più ancora il timore del Signore.
Con il timore del Signore non manca nulla,
con esso non c’è bisogno di cercare un altro aiuto.
27 Non est in timore Domini minoratio :
et non est in eo inquirere adjutorium.
27 Il timore del Signore è come un giardino di benedizioni
e protegge più di qualsiasi gloria.
28 Timor Domini sicut paradisus benedictionis,
et super omnem gloriam operuerunt illum.
28 Figlio, non vivere una vita da mendicante:
è meglio morire piuttosto che mendicare.
29 Fili, in tempore vitæ tuæ ne indigeas :
melius est enim mori quam indigere.
29 Un uomo che guarda alla tavola altrui
ha una vita che non si può chiamare tale;
si contaminerà con cibi estranei,
l’uomo sapiente ed educato se ne guarderà.
30 Vir respiciens in mensam alienam,
non est vita ejus in cogitatione victus :
alit enim animam suam cibis alienis :
30 Il mendicare è dolce nella bocca dello sfrontato,
ma dentro di lui c’è un fuoco che brucia.
31 vir autem disciplinatus et eruditus custodiet se.
32 In ore imprudentis condulcabitur inopia,
et in ventre ejus ignis ardebit.