Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Ecclesiasticus 18


font
VULGATASAGRADA BIBLIA
1 Qui vivet in æternum creavit omnia simul.
Deus solus justificabitur,
et manet invictus rex in æternum.
1 O Eterno tudo criou sem exceção, só o Senhor será considerado justo. Ele é o rei invencível que permanece para sempre.
2 Quis sufficit enarrare opera illius ?
2 Quem será capaz de relatar as suas obras?
3 quis enim investigabit magnalia ejus ?
3 Quem poderá compreender as suas maravilhas?
4 virtutem autem magnitudinis ejus quis enuntiabit ?
aut quis adjiciet enarrare misericordiam ejus ?
4 Quem poderá descrever todo o poder de sua grandeza? Quem empreenderá a explicação de sua misericórdia?
5 Non est minuere neque adjicere,
nec est invenire magnalia Dei.
5 Nada há a subtrair, nada a acrescentar às maravilhas de Deus; elas são incompreensíveis.
6 Cum consummaverit homo, tunc incipiet :
et cum quieverit, aporiabitur.
6 Quando o homem tiver acabado, então estará no começo; e quando cessar a pesquisa, ficará perplexo.
7 Quid est homo ? et quæ est gratia illius ?
et quid bonum aut quid nequam illius ?
7 Que é o homem, e para que serve? Que mal ou que bem pode ele fazer?
8 Numerus dierum hominum, ut multum centum anni,
quasi gutta aquæ maris deputati sunt :
et sicut calculus arenæ, sic exigui anni in die ævi.
8 A duração da vida humana é quando muito cem anos. No dia da eternidade esses breves anos serão contados como uma gota de água do mar, como um grão de areia.
9 Propter hoc patiens est Deus in illis,
et effundit super eos misericordiam suam.
9 É por isso que o Senhor é paciente com os homens, e espalha sobre eles a sua misericórdia.
10 Vidit præsumptionem cordis eorum, quoniam mala est :
et cognovit subversionem illorum, quoniam nequam est.
10 Ele vê quanto é má a presunção do seu coração, e reconhece que o fim deles é lamentável;
11 Ideo adimplevit propitiationem suam in illis,
et ostendit eis viam æquitatis.
11 é por isso que ele os trata com toda a doçura, e mostra-lhes o caminho da justiça.
12 Miseratio hominis circa proximum suum :
misericordia autem Dei super omnem carnem.
12 A compaixão de um homem concerne ao seu próximo, mas a misericórdia divina estende-se sobre todo ser vivo.
13 Qui misericordiam habet, docet et erudit
quasi pastor gregem suum.
13 Cheio de compaixão, (Deus) ensina os homens, e os repreende como um pastor o faz com o seu rebanho.
14 Miseretur excipientis doctrinam miserationis,
et qui festinat in judiciis ejus.
14 Compadece-se daquele que recebe os ensinamentos de sua misericórdia, e do que se apressa a cumprir os seus preceitos.
15 Fili, in bonis non des querelam,
et in omni dato non des tristitiam verbi mali.
15 Meu filho, não mistures a repreensão com o benefício, não acrescentes nunca palavras duras e más às tuas dádivas.
16 Nonne ardorem refrigerabit ros ?
sic et verbum melius quam datum.
16 Porventura o orvalho não refresca o calor ardente? Assim, uma palavra doce vale mais do que um presente.
17 Nonne ecce verbum super datum bonum ?
sed utraque cum homine justificato.
17 A doçura das palavras não prevalece sobre a própria dádiva? Mas uma e outra coisa se encontram no homem justo.
18 Stultus acriter improperabit :
et datus indisciplinati tabescere facit oculos.
18 O insensato censura com aspereza; a dádiva de um indiscreto resseca os olhos.
19 Ante judicium para justitiam tibi,
et antequam loquaris, disce.
19 Antes de julgar, procura ser justo; antes de falar, aprende.
20 Ante languorem adhibe medicinam :
et ante judicium interroga teipsum,
et in conspectu Dei invenies propitiationem.
20 Usa o remédio antes de ficares doente. Interroga-te a ti mesmo antes do juízo, e acharás misericórdia diante de Deus.
21 Ante languorem humilia te,
et in tempore infirmitatis ostende conversationem tuam.
21 Antes da doença, humilha-te, e no tempo da enfermidade mostra o teu proceder.
22 Non impediaris orare semper,
et ne verearis usque ad mortem justificari,
quoniam merces Dei manet in æternum.
22 Nada te impeça de orar sempre, e não te envergonhes de progredir na justiça até a morte; pois a recompensa de Deus é eterna.
23 Ante orationem præpara animam tuam,
et noli esse quasi homo qui tentat Deum.
23 Antes da oração, prepara a tua alma, e não sejas como um homem que tenta a Deus.
24 Memento iræ in die consummationis,
et tempus retributionis in conversatione faciei.
24 Lembra-te da ira do último dia, e do tempo em que Deus castigará, desviando o rosto.
25 Memento paupertatis in tempore abundantiæ,
et necessitatum paupertatis in die divitiarum.
25 Lembra-te da pobreza quando estiveres na abundância e das necessidades da indigência no dia da riqueza.
26 A mane usque ad vesperam immutabitur tempus,
et hæc omnia citata in oculis Dei.
26 Entre a manhã e a tarde muda o tempo, e tudo isto acontece num instante aos olhos de Deus.
27 Homo sapiens in omnibus metuet,
et in diebus delictorum attendet ab inertia.
27 Um homem sábio está sempre alerta; nos dias de tentação, se resguarda do pecado.
28 Omnis astutus agnoscit sapientiam,
et invenienti eam dabit confessionem.
28 Todo homem sagaz reconhece a sabedoria, e presta homenagem àquele que a encontrou.
29 Sensati in verbis et ipsi sapienter egerunt,
et intellexerunt veritatem et justitiam,
et impluerunt proverbia et judicia.
29 Os homens de linguagem sensata procedem também com sabedoria, compreendem a verdade e a justiça, e espalham uma multidão de sentenças e máximas.
30 Post concupiscentias tuas non eas,
et a voluntate tua avertere.
30 Não te deixes levar por tuas más inclinações, e refreia os teus apetites.
31 Si præstes animæ tuæ concupiscentias ejus,
faciat te in gaudium inimicis tuis.
31 Se satisfizeres a cobiça de tua alma, ela fará de ti a alegria dos teus inimigos.
32 Ne oblecteris in turbis nec in modicis :
assidua enim est commissio illorum.
32 Não te comprazas no meio das multidões, mesmo da menores, porque nelas somos constantemente comprometidos.
33 Ne fueris mediocris in contentione ex f?nore,
et est tibi nihil in sacculo :
eris enim invidus vitæ tuæ.
33 Não te empobreças, pedindo empréstimos para aparentar, quando nada tens na algibeira; isso equivaleria a atentar contra a tua própria vida.