Ecclesiasticus 18

VULGATA	GREEK BIBLE
1 Qui vivet in æternum creavit omnia simul. Deus solus justificabitur, et manet invictus rex in æternum.	1 ο ζων εις τον αιωνα εκτισεν τα παντα κοινη
2 Quis sufficit enarrare opera illius ?	2 κυριος μονος δικαιωθησεται
3 quis enim investigabit magnalia ejus ?	3 -
4 virtutem autem magnitudinis ejus quis enuntiabit ? aut quis adjiciet enarrare misericordiam ejus ?	4 ουθενι εξεποιησεν εξαγγειλαι τα εργα αυτου και τις εξιχνευσει τα μεγαλεια αυτου
5 Non est minuere neque adjicere, nec est invenire magnalia Dei.	5 κρατος μεγαλωσυνης αυτου τις εξαριθμησεται και τις προσθησει εκδιηγησασθαι τα ελεη αυτου
6 Cum consummaverit homo, tunc incipiet : et cum quieverit, aporiabitur.	6 ουκ εστιν ελαττωσαι ουδε προσθειναι και ουκ εστιν εξιχνιασαι τα θαυμασια του κυριου
7 Quid est homo ? et quæ est gratia illius ? et quid bonum aut quid nequam illius ?	7 οταν συντελεση ανθρωπος τοτε αρχεται και οταν παυσηται τοτε απορηθησεται
8 Numerus dierum hominum, ut multum centum anni, quasi gutta aquæ maris deputati sunt : et sicut calculus arenæ, sic exigui anni in die ævi.	8 τι ανθρωπος και τι η χρησις αυτου τι το αγαθον αυτου και τι το κακον αυτου
9 Propter hoc patiens est Deus in illis, et effundit super eos misericordiam suam.	9 αριθμος ημερων ανθρωπου πολλα ετη εκατον
10 Vidit præsumptionem cordis eorum, quoniam mala est : et cognovit subversionem illorum, quoniam nequam est.	10 ως σταγων υδατος απο θαλασσης και ψηφος αμμου ουτως ολιγα ετη εν ημερα αιωνος
11 Ideo adimplevit propitiationem suam in illis, et ostendit eis viam æquitatis.	11 δια τουτο εμακροθυμησεν κυριος επ' αυτοις και εξεχεεν επ' αυτους το ελεος αυτου
12 Miseratio hominis circa proximum suum : misericordia autem Dei super omnem carnem.	12 ειδεν και επεγνω την καταστροφην αυτων οτι πονηρα δια τουτο επληθυνεν τον εξιλασμον αυτου
13 Qui misericordiam habet, docet et erudit quasi pastor gregem suum.	13 ελεος ανθρωπου επι τον πλησιον αυτου ελεος δε κυριου επι πασαν σαρκα ελεγχων και παιδευων και διδασκων και επιστρεφων ως ποιμην το ποιμνιον αυτου
14 Miseretur excipientis doctrinam miserationis, et qui festinat in judiciis ejus.	14 τους εκδεχομενους παιδειαν ελεα και τους κατασπευδοντας επι τα κριματα αυτου
15 Fili, in bonis non des querelam, et in omni dato non des tristitiam verbi mali.	15 τεκνον εν αγαθοις μη δως μωμον και εν παση δοσει λυπην λογων
16 Nonne ardorem refrigerabit ros ? sic et verbum melius quam datum.	16 ουχι καυσωνα αναπαυσει δροσος ουτως κρεισσων λογος η δοσις
17 Nonne ecce verbum super datum bonum ? sed utraque cum homine justificato.	17 ουκ ιδου λογος υπερ δομα αγαθον και αμφοτερα παρα ανδρι κεχαριτωμενω
18 Stultus acriter improperabit : et datus indisciplinati tabescere facit oculos.	18 μωρος αχαριστως ονειδιει και δοσις βασκανου εκτηκει οφθαλμους
19 Ante judicium para justitiam tibi, et antequam loquaris, disce.	19 πριν η λαλησαι μανθανε και προ αρρωστιας θεραπευου
20 Ante languorem adhibe medicinam : et ante judicium interroga teipsum, et in conspectu Dei invenies propitiationem.	20 προ κρισεως εξεταζε σεαυτον και εν ωρα επισκοπης ευρησεις εξιλασμον
21 Ante languorem humilia te, et in tempore infirmitatis ostende conversationem tuam.	21 πριν αρρωστησαι σε ταπεινωθητι και εν καιρω αμαρτηματων δειξον επιστροφην
22 Non impediaris orare semper, et ne verearis usque ad mortem justificari, quoniam merces Dei manet in æternum.	22 μη εμποδισθης του αποδουναι ευχην ευκαιρως και μη μεινης εως θανατου δικαιωθηναι
23 Ante orationem præpara animam tuam, et noli esse quasi homo qui tentat Deum.	23 πριν ευξασθαι ετοιμασον σεαυτον και μη γινου ως ανθρωπος πειραζων τον κυριον
24 Memento iræ in die consummationis, et tempus retributionis in conversatione faciei.	24 μνησθητι θυμου εν ημεραις τελευτης και καιρον εκδικησεως εν αποστροφη προσωπου
25 Memento paupertatis in tempore abundantiæ, et necessitatum paupertatis in die divitiarum.	25 μνησθητι καιρον λιμου εν καιρω πλησμονης πτωχειαν και ενδειαν εν ημεραις πλουτου
26 A mane usque ad vesperam immutabitur tempus, et hæc omnia citata in oculis Dei.	26 απο πρωιθεν εως εσπερας μεταβαλλει καιρος και παντα εστιν ταχινα εναντι κυριου
27 Homo sapiens in omnibus metuet, et in diebus delictorum attendet ab inertia.	27 ανθρωπος σοφος εν παντι ευλαβηθησεται και εν ημεραις αμαρτιων προσεξει απο πλημμελειας
28 Omnis astutus agnoscit sapientiam, et invenienti eam dabit confessionem.	28 πας συνετος εγνω σοφιαν και τω ευροντι αυτην δωσει εξομολογησιν
29 Sensati in verbis et ipsi sapienter egerunt, et intellexerunt veritatem et justitiam, et impluerunt proverbia et judicia.	29 συνετοι εν λογοις και αυτοι εσοφισαντο και ανωμβρησαν παροιμιας ακριβεις
30 Post concupiscentias tuas non eas, et a voluntate tua avertere.	30 οπισω των επιθυμιων σου μη πορευου και απο των ορεξεων σου κωλυου
31 Si præstes animæ tuæ concupiscentias ejus, faciat te in gaudium inimicis tuis.	31 εαν χορηγησης τη ψυχη σου ευδοκιαν επιθυμιας ποιησει σε επιχαρμα των εχθρων σου
32 Ne oblecteris in turbis nec in modicis : assidua enim est commissio illorum.	32 μη ευφραινου επι πολλη τρυφη μη προσδεθης συμβολη αυτης
33 Ne fueris mediocris in contentione ex f?nore, et est tibi nihil in sacculo : eris enim invidus vitæ tuæ.	33 μη γινου πτωχος συμβολοκοπων εκ δανεισμου και ουδεν σοι εστιν εν μαρσιππιω