Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Ecclesiasticus 18


font
VULGATABIBBIA MARTINI
1 Qui vivet in æternum creavit omnia simul.
Deus solus justificabitur,
et manet invictus rex in æternum.
1 Colui, che vive in eterno, creò tutte insieme le cose. Iddio solo sarà riconosciuto giusto, ed egli è il Re invincibile, che sussiste in eterno.
2 Quis sufficit enarrare opera illius ?
2 Chi è capace di raccontare le opere fatte da lui?
3 quis enim investigabit magnalia ejus ?
3 Ma chi può penetrare le sue meraviglie?
4 virtutem autem magnitudinis ejus quis enuntiabit ?
aut quis adjiciet enarrare misericordiam ejus ?
4 E la onnipotente grandezza di lui chi mai la spiegherà? O chi tenterà di riferire le sue misericordie?
5 Non est minuere neque adjicere,
nec est invenire magnalia Dei.
5 Nulla v'è da levare, né da aggiungere alle mirabili opere di Dio, e queste sono incomprensibili.
6 Cum consummaverit homo, tunc incipiet :
et cum quieverit, aporiabitur.
6 Quando l'uomo avrà finito, allora sarà da capo, e quando si fermerà, sarà, nell'incertezza.
7 Quid est homo ? et quæ est gratia illius ?
et quid bonum aut quid nequam illius ?
7 Che è l'uomo? ed a che può egli esser utile? e che è il bene, o il male di lui?
8 Numerus dierum hominum, ut multum centum anni,
quasi gutta aquæ maris deputati sunt :
et sicut calculus arenæ, sic exigui anni in die ævi.
8 Il numero de' giorni dell'uomo al più di cento anni: come una goccia di acqua marina, e come un granello d'arena, così son questi pochi anni al di dell'eternità.
9 Propter hoc patiens est Deus in illis,
et effundit super eos misericordiam suam.
9 Per questo il Signore è paziente con essi, e versa sopra di loro la sua misericordia.
10 Vidit præsumptionem cordis eorum, quoniam mala est :
et cognovit subversionem illorum, quoniam nequam est.
10 Vede egli la presunzione del loro cuore cattiva, e la perdizione loro, che è deplorabile.
11 Ideo adimplevit propitiationem suam in illis,
et ostendit eis viam æquitatis.
11 Per questo una piena benignità, usa con essi, e mostra loro la via dell'equità.
12 Miseratio hominis circa proximum suum :
misericordia autem Dei super omnem carnem.
12 La compassione dell'uomo è verso il suo prossimo; ma la misericordia di Dio ad ogni carne si estende.
13 Qui misericordiam habet, docet et erudit
quasi pastor gregem suum.
13 Egli ha misericordia, e gli ammaestra, e li guida come fa un pastor col suo gregge.
14 Miseretur excipientis doctrinam miserationis,
et qui festinat in judiciis ejus.
14 Egli è benigno con quegli, che ascoltano il magistero della misericordia, e sono solleciti nell'eseguire i suoi precetti.
15 Fili, in bonis non des querelam,
et in omni dato non des tristitiam verbi mali.
15 Figliuolo, non aggiugnere al benefizio i rimproveri, e al dono, che tu facci, non unire l'asprezza di male parole.
16 Nonne ardorem refrigerabit ros ?
sic et verbum melius quam datum.
16 Non è egli vero, che la rugiada tempera il caldo? così pure la buona parola vai più del dono.
17 Nonne ecce verbum super datum bonum ?
sed utraque cum homine justificato.
17 Non vedi tu, che la parola vai più del dono? ma l'uomo giusto ha l'una, e l'altra cosa.
18 Stultus acriter improperabit :
et datus indisciplinati tabescere facit oculos.
18 Lo stolto fa degli odiosi rimproveri, e il dono dell'uomo mal costumato fa strugger gli occhi.
19 Ante judicium para justitiam tibi,
et antequam loquaris, disce.
19 Prima del giudizio assicurati di tua giustizia, e prima di parlare, impara.
20 Ante languorem adhibe medicinam :
et ante judicium interroga teipsum,
et in conspectu Dei invenies propitiationem.
20 Prima di cadere in languore prendi la medicina, e prima del giudizio disamina te stesso, e dinanzi a Dio troverai misericordia.
21 Ante languorem humilia te,
et in tempore infirmitatis ostende conversationem tuam.
21 Prima di cader nella malattia umiliati, e nel tempo di tua infermità fa conoscere la tua conversione.
22 Non impediaris orare semper,
et ne verearis usque ad mortem justificari,
quoniam merces Dei manet in æternum.
22 Nissuna cosa ti ritenga dal sempre orare, e non dubitare di far opere di giustizia fino alla morte: perocché la mercede di Dio dura in eterno.
23 Ante orationem præpara animam tuam,
et noli esse quasi homo qui tentat Deum.
23 Prima dell'orazione prepara l'anima tua, non essere come uno, che tenti Dio.
24 Memento iræ in die consummationis,
et tempus retributionis in conversatione faciei.
24 Ricordati dell'ira (che verrà) nel di finale, e del tempo della retribuzione, quando (Dio) cangerà di visaggio.
25 Memento paupertatis in tempore abundantiæ,
et necessitatum paupertatis in die divitiarum.
25 Ricordati della povertà nel tempo di abbondanza, e delle miserie della povertà nel tempo di ricchezza.
26 A mane usque ad vesperam immutabitur tempus,
et hæc omnia citata in oculis Dei.
26 Dal mattino alla sera il tempo si cambierà, e tutto quesio si fa ben presto sotto gli occhi di Dio.
27 Homo sapiens in omnibus metuet,
et in diebus delictorum attendet ab inertia.
27 L'uomo saggio teme di tutto; e ne' giorni de' peccati si guarderà dalla negligenza.
28 Omnis astutus agnoscit sapientiam,
et invenienti eam dabit confessionem.
28 Ogni uomo sensato sa distinguere la saggezza, e da lode a chi l'ha trovata.
29 Sensati in verbis et ipsi sapienter egerunt,
et intellexerunt veritatem et justitiam,
et impluerunt proverbia et judicia.
29 Gli uomini giudiziosi si diportano con prudenza nel parlare, e intendono la verità, e la giustizia, e spargono quasi pioggia proverbi, e sentenze.
30 Post concupiscentias tuas non eas,
et a voluntate tua avertere.
30 Non andar dietro alle tue cupidità, e raffrena i tuoi appetiti.
31 Si præstes animæ tuæ concupiscentias ejus,
faciat te in gaudium inimicis tuis.
31 Se soddisfarai le cupidità dell'anima tua, ella farà, che abbian di te allegrezza i tuoi nemici.
32 Ne oblecteris in turbis nec in modicis :
assidua enim est commissio illorum.
32 Non prender piacere ai tumulti, anche di piccol momento; perocché vi ai trovano conflitti perpetui.
33 Ne fueris mediocris in contentione ex f?nore,
et est tibi nihil in sacculo :
eris enim invidus vitæ tuæ.
33 Guardati dall'impoverire prendendo a usura per contendere, mentre hai vuoto il sacchetto; perocché saresti ingiusto contro la tua propria vita.