Scrutatio

Sabato, 27 aprile 2024 - Santa Zita ( Letture di oggi)

Ecclesiasticus 18


font
VULGATAEL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS
1 Qui vivet in æternum creavit omnia simul.
Deus solus justificabitur,
et manet invictus rex in æternum.
1 El que vive para siempre creó todas las cosas por igual;
2 Quis sufficit enarrare opera illius ?
2 sólo el Señor será hallado justo y no hay otro fuera de él.
3 quis enim investigabit magnalia ejus ?
3 El gobierna el mundo con la palma de la mano y todo obedece a su voluntad, ya que él, por su poder, es el Rey de todas las cosas y separa las sagradas de las profanas.
4 virtutem autem magnitudinis ejus quis enuntiabit ?
aut quis adjiciet enarrare misericordiam ejus ?
4 A nadie le dio el poder de anunciar sus obras: ¿quién rastreará su grandeza?
5 Non est minuere neque adjicere,
nec est invenire magnalia Dei.
5 ¿Quién podrá medir la magnitud de su fuerza y quién pretenderá narrar sus misericordias?
6 Cum consummaverit homo, tunc incipiet :
et cum quieverit, aporiabitur.
6 No hay nada que quitar, nada que añadir, y es imposible rastrear las maravillas del Señor.
7 Quid est homo ? et quæ est gratia illius ?
et quid bonum aut quid nequam illius ?
7 Cuando el hombre llega al fin, está sólo al comienzo; cuando se detiene, no sale de su estupor.
8 Numerus dierum hominum, ut multum centum anni,
quasi gutta aquæ maris deputati sunt :
et sicut calculus arenæ, sic exigui anni in die ævi.
8 ¿Qué es el hombre? ¿Para qué sirve? ¿Cuál es su bien y cuál es su mal?
9 Propter hoc patiens est Deus in illis,
et effundit super eos misericordiam suam.
9 La vida de un hombre dura cien años a lo más:
10 Vidit præsumptionem cordis eorum, quoniam mala est :
et cognovit subversionem illorum, quoniam nequam est.
10 como una gota del mar y como un grano de arena, son sus pocos años frente a la eternidad.
11 Ideo adimplevit propitiationem suam in illis,
et ostendit eis viam æquitatis.
11 Por eso el Señor es paciente con ellos y derrama sobre ellos su misericordia.
12 Miseratio hominis circa proximum suum :
misericordia autem Dei super omnem carnem.
12 El ve y conoce qué miserable es su fin, y por eso multiplica su perdón.
13 Qui misericordiam habet, docet et erudit
quasi pastor gregem suum.
13 El hombre sólo tiene misericordia de su prójimo, pero el Señor es misericordioso con todos los vivientes. El reprende, corrige y enseña, y los hace volver como el pastor a su rebaño.
14 Miseretur excipientis doctrinam miserationis,
et qui festinat in judiciis ejus.
14 El tiene misericordia con los que aceptan la instrucción y está siempre dispuestos a cumplir sus decretos.
15 Fili, in bonis non des querelam,
et in omni dato non des tristitiam verbi mali.
15 Hijo mío, no eches en cara los beneficios que haces ni acompañes tus dones con palabras ofensivas.
16 Nonne ardorem refrigerabit ros ?
sic et verbum melius quam datum.
16 ¿No calma el rocío el calor ardiente? Así, una buena palabra puede más que un regalo.
17 Nonne ecce verbum super datum bonum ?
sed utraque cum homine justificato.
17 ¿Acaso no vale más una palabra que un obsequio? Pero el hombre caritativo sabe unir las dos cosas.
18 Stultus acriter improperabit :
et datus indisciplinati tabescere facit oculos.
18 El necio reprende sin ningún miramiento y el don del avaro hace correr las lágrimas.
19 Ante judicium para justitiam tibi,
et antequam loquaris, disce.
19 Antes de hablar, instrúyete, y cuídate antes de caer enfermo.
20 Ante languorem adhibe medicinam :
et ante judicium interroga teipsum,
et in conspectu Dei invenies propitiationem.
20 Antes de juzgar, examínate a ti mismo, y hallarás perdón cuando el Señor te visite.
21 Ante languorem humilia te,
et in tempore infirmitatis ostende conversationem tuam.
21 Humíllate antes de caer enfermo y arrepiéntete apenas hayas pecado.
22 Non impediaris orare semper,
et ne verearis usque ad mortem justificari,
quoniam merces Dei manet in æternum.
22 Que nada te impida cumplir tus votos en el momento debido, y no esperes hasta la muerte para estar en regla.
23 Ante orationem præpara animam tuam,
et noli esse quasi homo qui tentat Deum.
23 Antes de hacer un voto, prepárate a cumplirlo, y no seas como un hombre que tienta al Señor.
24 Memento iræ in die consummationis,
et tempus retributionis in conversatione faciei.
24 Recuerda la ira de los últimos días y el tiempo del castigo, cuando el Señor apartará su rostro.
25 Memento paupertatis in tempore abundantiæ,
et necessitatum paupertatis in die divitiarum.
25 En tiempo de abundancia, recuerda el tiempo de hambre, y en los días de riqueza, la pobreza y la penuria.
26 A mane usque ad vesperam immutabitur tempus,
et hæc omnia citata in oculis Dei.
26 De la mañana a la tarde, el tiempo cambia, y todo pasa rápidamente delante del Señor.
27 Homo sapiens in omnibus metuet,
et in diebus delictorum attendet ab inertia.
27 El hombre sabio está siempre alerta, y en la ocasión de pecado, se cuida para no faltar.
28 Omnis astutus agnoscit sapientiam,
et invenienti eam dabit confessionem.
28 Todo hombre prudente conoce la sabiduría y rinde homenaje al que la encuentra.
29 Sensati in verbis et ipsi sapienter egerunt,
et intellexerunt veritatem et justitiam,
et impluerunt proverbia et judicia.
29 Los que hablan con sensatez son sabios ellos mismos y derraman como lluvia proverbios acertados
30 Post concupiscentias tuas non eas,
et a voluntate tua avertere.
30 No te dejes guiar por tus pasiones, sino refrena tus deseos.
31 Si præstes animæ tuæ concupiscentias ejus,
faciat te in gaudium inimicis tuis.
31 Si cedes a los impulsos de la pasión, ella hará de ti la irrisión de tus enemigos.
32 Ne oblecteris in turbis nec in modicis :
assidua enim est commissio illorum.
32 Que tu alegría no consista en darte todos los gustos ni te endeudes para pagar lo que ellos cuestan.
33 Ne fueris mediocris in contentione ex f?nore,
et est tibi nihil in sacculo :
eris enim invidus vitæ tuæ.
33 No te empobrezcas yendo de fiesta con dinero prestado, cuando no tienes nada en el bolsillo.