1 In illo tempore audivit He rodes tetrarcha famam Iesu | 1 In quel tempo al tetrarca Erode giunse notizia della fama di Gesù. |
2 et ait puerissuis: “ Hic est Ioannes Baptista; ipse surrexit a mortuis, et ideo virtutesoperantur in eo ”. | 2 Egli disse ai suoi cortigiani: «Costui è Giovanni il Battista. È risorto dai morti e per questo ha il potere di fare prodigi!».
|
3 Herodes enim tenuit Ioannem et alligavit eum et posuit incarcere propter Herodiadem uxorem Philippi fratris sui. | 3 Erode infatti aveva arrestato Giovanni e lo aveva fatto incatenare e gettare in prigione a causa di Erodìade, moglie di suo fratello Filippo. |
4 Dicebat enim illiIoannes: “ Non licet tibi habere eam ”. | 4 Giovanni infatti gli diceva: «Non ti è lecito tenerla con te!». |
5 Et volens illum occidere, timuitpopulum, quia sicut prophetam eum habebant.
| 5 Erode, benché volesse farlo morire, ebbe paura della folla perché lo considerava un profeta.
|
6 Die autem natalis Herodis saltavit filia Herodiadis in medio et placuitHerodi, | 6 Quando fu il compleanno di Erode, la figlia di Erodìade danzò in pubblico e piacque tanto a Erode |
7 unde cum iuramento pollicitus est ei dare, quodcumque postulasset. | 7 che egli le promise con giuramento di darle quello che avesse chiesto. |
8 At illa, praemonita a matre sua: “ Da mihi, inquit, hic in disco caput IoannisBaptistae ”. | 8 Ella, istigata da sua madre, disse: «Dammi qui, su un vassoio, la testa di Giovanni il Battista». |
9 Et contristatus rex propter iuramentum et eos, qui pariterrecumbebant, iussit dari | 9 Il re si rattristò, ma a motivo del giuramento e dei commensali ordinò che le venisse data |
10 misitque et decollavit Ioannem in carcere; | 10 e mandò a decapitare Giovanni nella prigione. |
11 etallatum est caput eius in disco et datum est puellae, et tulit matri suae. | 11 La sua testa venne portata su un vassoio, fu data alla fanciulla e lei la portò a sua madre. |
12 Etaccedentes discipuli eius tulerunt corpus et sepelierunt illud et venientesnuntiaverunt Iesu.
| 12 I suoi discepoli si presentarono a prendere il cadavere, lo seppellirono e andarono a informare Gesù.
|
13 Quod cum audisset Iesus, secessit inde in navicula in locum desertum seorsum;et cum audissent, turbae secutae sunt eum pedestres de civitatibus. | 13 Avendo udito questo, Gesù partì di là su una barca e si ritirò in un luogo deserto, in disparte. Ma le folle, avendolo saputo, lo seguirono a piedi dalle città. |
14 Et exiensvidit turbam multam et misertus est eorum et curavit languidos eorum. | 14 Sceso dalla barca, egli vide una grande folla, sentì compassione per loro e guarì i loro malati.
|
15 Vespereautem facto, accesserunt ad eum discipuli dicentes: “ Desertus est locus, ethora iam praeteriit; dimitte turbas, ut euntes in castella emant sibi escas ”. | 15 Sul far della sera, gli si avvicinarono i discepoli e gli dissero: «Il luogo è deserto ed è ormai tardi; congeda la folla perché vada nei villaggi a comprarsi da mangiare». |
16 Iesus autem dixit eis: “ Non habent necesse ire; date illis vos manducare”. | 16 Ma Gesù disse loro: «Non occorre che vadano; voi stessi date loro da mangiare». |
17 Illi autem dicunt ei: “ Non habemus hic nisi quinque panes et duospisces ”. | 17 Gli risposero: «Qui non abbiamo altro che cinque pani e due pesci!». |
18 Qui ait: “ Afferte illos mihi huc ”. | 18 Ed egli disse: «Portatemeli qui». |
19 Et cum iussissetturbas discumbere supra fenum, acceptis quinque panibus et duobus piscibus,aspiciens in caelum benedixit et fregit et dedit discipulis panes, discipuliautem turbis. | 19 E, dopo aver ordinato alla folla di sedersi sull’erba, prese i cinque pani e i due pesci, alzò gli occhi al cielo, recitò la benedizione, spezzò i pani e li diede ai discepoli, e i discepoli alla folla. |
20 Et manducaverunt omnes et saturati sunt; et tulerunt reliquiasfragmentorum duodecim cophinos plenos. | 20 Tutti mangiarono a sazietà, e portarono via i pezzi avanzati: dodici ceste piene. |
21 Manducantium autem fuit numerus ferequinque milia virorum, exceptis mulieribus et parvulis.
| 21 Quelli che avevano mangiato erano circa cinquemila uomini, senza contare le donne e i bambini.
|
22 Et statim iussit discipulos ascendere in naviculam et praecedere eum transfretum, donec dimitteret turbas. | 22 Subito dopo costrinse i discepoli a salire sulla barca e a precederlo sull’altra riva, finché non avesse congedato la folla. |
23 Et dimissis turbis, ascendit in montem solusorare. Vespere autem facto, solus erat ibi.
| 23 Congedata la folla, salì sul monte, in disparte, a pregare. Venuta la sera, egli se ne stava lassù, da solo.
|
24 Navicula autem iam multis stadiis a terra distabat, fluctibus iactata; eratenim contrarius ventus. | 24 La barca intanto distava già molte miglia da terra ed era agitata dalle onde: il vento infatti era contrario. |
25 Quarta autem vigilia noctis venit ad eos ambulanssupra mare. | 25 Sul finire della notte egli andò verso di loro camminando sul mare. |
26 Discipuli autem, videntes eum supra mare ambulantem, turbati suntdicentes: “ Phantasma est ”, et prae timore clamaverunt. | 26 Vedendolo camminare sul mare, i discepoli furono sconvolti e dissero: «È un fantasma!» e gridarono dalla paura. |
27 Statimque Iesuslocutus est eis dicens: “ Habete fiduciam, ego sum; nolite timere! ”. | 27 Ma subito Gesù parlò loro dicendo: «Coraggio, sono io, non abbiate paura!». |
28 Respondens autem ei Petrus dixit: “ Domine, si tu es, iube me venire ad tesuper aquas ”. | 28 Pietro allora gli rispose: «Signore, se sei tu, comandami di venire verso di te sulle acque». |
29 At ipse ait: “ Veni! ”. Et descendens Petrus de naviculaambulavit super aquas et venit ad Iesum. | 29 Ed egli disse: «Vieni!». Pietro scese dalla barca, si mise a camminare sulle acque e andò verso Gesù. |
30 Videns vero ventum validum timuitet, cum coepisset mergi, clamavit dicens: “ Domine, salvum me fac! ”. | 30 Ma, vedendo che il vento era forte, s’impaurì e, cominciando ad affondare, gridò: «Signore, salvami!». |
31 Continuo autem Iesus extendens manum apprehendit eum et ait illi: “ Modicaefidei, quare dubitasti? ”. | 31 E subito Gesù tese la mano, lo afferrò e gli disse: «Uomo di poca fede, perché hai dubitato?». |
32 Et cum ascendissent in naviculam, cessavitventus. | 32 Appena saliti sulla barca, il vento cessò. |
33 Qui autem in navicula erant, adoraverunt eum dicentes: “ VereFilius Dei es! ”.
| 33 Quelli che erano sulla barca si prostrarono davanti a lui, dicendo: «Davvero tu sei Figlio di Dio!».
|
34 Et cum transfretassent, venerunt in terram Gennesaret. | 34 Compiuta la traversata, approdarono a Gennèsaret. |
35 Et cum cognovissenteum viri loci illius, miserunt in universam regionem illam et obtulerunt eiomnes male habentes, | 35 E la gente del luogo, riconosciuto Gesù, diffuse la notizia in tutta la regione; gli portarono tutti i malati |
36 et rogabant eum, ut vel fimbriam vestimenti eiustangerent; et, quicumque tetigerunt, salvi facti sunt.
| 36 e lo pregavano di poter toccare almeno il lembo del suo mantello. E quanti lo toccarono furono guariti. |