Siracide 50

NOVA VULGATA	LXX
1 Simon, Oniae filius, sacerdos magnus, qui in vita sua suffulsit domum et in diebus suis corroboravit templum.	1 σιμων ονιου υιος ιερευς ο μεγας ος εν ζωη αυτου υπερραψεν οικον και εν ημεραις αυτου εστερεωσεν ναον
2 Templi etiam altitudo ab ipso fundata est, substructura elata parietis templi.	2 και υπ' αυτου εθεμελιωθη υψος διπλης αναλημμα υψηλον περιβολου ιερου
3 In diebus ipsius excisa est piscina aquarum, lacus, quasi maris superficies eius.	3 εν ημεραις αυτου ελατομηθη αποδοχειον υδατων λακκος ωσει θαλασσης το περιμετρον
4 Qui curavit gentem suam a latrone et firmavit eam ab obsidione.	4 ο φροντιζων του λαου αυτου απο πτωσεως και ενισχυσας πολιν εν πολιορκησει
5 Quam gloriosus apparuit, cum prospiceret e tabernaculo in egressu domus velamenti!	5 ως εδοξασθη εν περιστροφη λαου εν εξοδω οικου καταπετασματος
6 Quasi stella matutina in medio nebulae et quasi luna plena in diebus festi	6 ως αστηρ εωθινος εν μεσω νεφελων ως σεληνη πληρης εν ημεραις
7 et quasi sol refulgens super templum Dei.	7 ως ηλιος εκλαμπων επι ναον υψιστου και ως τοξον φωτιζον εν νεφελαις δοξης
8 Quasi arcus refulgens inter nebulas gloriae et quasi flos rosarum in diebus vernis et quasi lilia, quae sunt in transitu aquae, et quasi flos Libani in diebus aestatis;	8 ως ανθος ροδων εν ημεραις νεων ως κρινα επ' εξοδω υδατος ως βλαστος λιβανου εν ημεραις θερους
9 quasi ignis effulgens et tus ardens in igne,	9 ως πυρ και λιβανος επι πυρειου ως σκευος χρυσιου ολοσφυρητον κεκοσμημενον παντι λιθω πολυτελει
10 quasi vas auri solidum ornatum omni lapide pretioso,	10 ως ελαια αναθαλλουσα καρπους και ως κυπαρισσος υψουμενη εν νεφελαις
11 quasi oliva pullulans fructibus et cupressus in nubes se extollens, in accipiendo ipsum stolam gloriae et vestiri eum in consummationemmagnificentiae.	11 εν τω αναλαμβανειν αυτον στολην δοξης και ενδιδυσκεσθαι αυτον συντελειαν καυχηματος εν αναβασει θυσιαστηριου αγιου εδοξασεν περιβολην αγιασματος
12 In ascensu altaris sancti, cum gloriam daret peribolo sanctuarii	12 εν δε τω δεχεσθαι μελη εκ χειρων ιερεων και αυτος εστως παρ' εσχαρα βωμου κυκλοθεν αυτου στεφανος αδελφων ως βλαστημα κεδρων εν τω λιβανω και εκυκλωσαν αυτον ως στελεχη φοινικων
13 et acciperet partes de manu sacerdotum, et ipse stans iuxta aram, et circa illum corona fratrum, quasi plantatio cedri in monte Libano,	13 και παντες οι υιοι ααρων εν δοξη αυτων και προσφορα κυριου εν χερσιν αυτων εναντι πασης εκκλησιας ισραηλ
14 sic circa illum steterunt quasi rami palmae omnes filii Aaron in gloria sua.	14 και συντελειαν λειτουργων επι βωμων κοσμησαι προσφοραν υψιστου παντοκρατορος
15 Oblatio autem Domini in manibus ipsorum coram omni synagoga Israel, et consummatione fungens in ara, ordinans oblationem Omnipotentis.	15 εξετεινεν επι σπονδειου χειρα αυτου και εσπεισεν εξ αιματος σταφυλης εξεχεεν εις θεμελια θυσιαστηριου οσμην ευωδιας υψιστω παμβασιλει
16 Porrexit manum suam in libatione et libavit de sanguine uvae;	16 τοτε ανεκραγον οι υιοι ααρων εν σαλπιγξιν ελαταις ηχησαν ακουστην εποιησαν φωνην μεγαλην εις μνημοσυνον εναντι υψιστου
17 effudit in fundamento altaris odorem divinum excelso Principi.	17 τοτε πας ο λαος κοινη κατεσπευσαν και επεσαν επι προσωπον επι την γην προσκυνησαι τω κυριω αυτων παντοκρατορι θεω υψιστω
18 Tunc exclamaverunt filii Aaron, in tubis productilibus sonuerunt et auditam fecerunt vocem magnam in memoriam coram Deo altissimo.	18 και ηνεσαν οι ψαλτωδοι εν φωναις αυτων εν πλειστω ηχω εγλυκανθη μελος
19 Tunc omnis populus simul properaverunt et ceciderunt in faciem super terram adorare Dominum Deum suum et dare preces omnipotenti Deo excelso.	19 και εδεηθη ο λαος κυριου υψιστου εν προσευχη κατεναντι ελεημονος εως συντελεσθη κοσμος κυριου και την λειτουργιαν αυτου ετελειωσαν
20 Et laudaverunt psallentes in vocibus suis, et magnus resonabat cantus suavitatis plenus.	20 τοτε καταβας επηρεν χειρας αυτου επι πασαν εκκλησιαν υιων ισραηλ δουναι ευλογιαν κυριου εκ χειλεων αυτου και εν ονοματι αυτου καυχησασθαι
21 Et rogavit populus Dominum excelsum in prece coram Misericorde, usque dum perfectus est honor Domini; et munus suum perfecerunt.	21 και εδευτερωσαν εν προσκυνησει επιδεξασθαι την ευλογιαν παρα υψιστου
22 Tunc descendens manus suas extulit in omnem congregationem filiorum Israel dare benedictionem Domini in labiis suis et in nomine ipsius gloriari;	22 και νυν ευλογησατε τον θεον παντων τον μεγαλα ποιουντα παντη τον υψουντα ημερας ημων εκ μητρας και ποιουντα μεθ' ημων κατα το ελεος αυτου
23 et iteraverunt adorationem suam, ut acciperent benedictionem Altissimi.	23 δωη ημιν ευφροσυνην καρδιας και γενεσθαι ειρηνην εν ημεραις ημων εν ισραηλ κατα τας ημερας του αιωνος
24 Et nunc benedicite Deum omnium, qui magna facit in omni terra, exaltans dies nostros a ventre matris nostrae et faciens nobiscum secundum suam misericordiam.	24 εμπιστευσαι μεθ' ημων το ελεος αυτου και εν ταις ημεραις ημων λυτρωσασθω ημας
25 Det nobis iucunditatem cordis et fieri pacem in diebus nostris in Israel per dies sempiternos;	25 εν δυσιν εθνεσιν προσωχθισεν η ψυχη μου και το τριτον ουκ εστιν εθνος
26 credere Israel nobiscum esse Dei misericordiam, ut liberet nos in diebus nostris.	26 οι καθημενοι εν ορει σαμαρειας και φυλιστιιμ και ο λαος ο μωρος ο κατοικων εν σικιμοις
27 Duas gentes odit anima mea, tertia autem non est quidem gens:	27 παιδειαν συνεσεως και επιστημης εχαραξεν εν τω βιβλιω τουτω ιησους υιος σιραχ ελεαζαρ ο ιεροσολυμιτης ος ανωμβρησεν σοφιαν απο καρδιας αυτου
28 qui sedent in monte Seir et Philisthim et stultus populus, qui habitat in Sichimis.	28 μακαριος ος εν τουτοις αναστραφησεται και θεις αυτα επι καρδιαν αυτου σοφισθησεται
29 Doctrinam sapientiae et disciplinae scripsit in codice isto Iesus filius Sirach, Ierosolymita, qui effudit sapientiam de corde suo.	29 εαν γαρ αυτα ποιηση προς παντα ισχυσει οτι φως κυριου το ιχνος αυτου
30 Beatus, qui in istis versatur sermonibus; qui ponit illa in corde suo, sapiens erit semper.
31 Si enim haec fecerit, ad omnia valebit, quia timor Domini vestigium eius est.