Siracide 38

NOVA VULGATA	LXX
1 Honora medicum propter necessitatem; etenim illum creavit Altissimus.	1 τιμα ιατρον προς τας χρειας αυτου τιμαις αυτου και γαρ αυτον εκτισεν κυριος
2 A Deo est enim illi sapientia, et a rege accipiet donationem.	2 παρα γαρ υψιστου εστιν ιασις και παρα βασιλεως λημψεται δομα
3 Disciplina medici exaltabit caput illius, et in conspectu magnatorum collaudabitur.	3 επιστημη ιατρου ανυψωσει κεφαλην αυτου και εναντι μεγιστανων θαυμασθησεται
4 Altissimus creavit de terra medicamenta, et vir prudens non abhorrebit illa.	4 κυριος εκτισεν εκ γης φαρμακα και ανηρ φρονιμος ου προσοχθιει αυτοις
5 Nonne a ligno indulcata est aqua amara,	5 ουκ απο ξυλου εγλυκανθη υδωρ εις το γνωσθηναι την ισχυν αυτου
6 ut agnoscerent homines virtutem illius? Et dedit hominibus scientiam Altissimus, ut honoraretur in mirabilibus suis.	6 και αυτος εδωκεν ανθρωποις επιστημην ενδοξαζεσθαι εν τοις θαυμασιοις αυτου
7 In his curans mitigabit dolorem, et unguentarius faciet pigmenta suavitatis, ut non consumantur opera eius:	7 εν αυτοις εθεραπευσεν και ηρεν τον πονον αυτου μυρεψος εν τουτοις ποιησει μειγμα
8 et salus super faciem terrae.	8 και ου μη συντελεσθη εργα αυτου και ειρηνη παρ' αυτου εστιν επι προσωπου της γης
9 Fili, in tua infirmitate ne despicias teipsum, sed ora Dominum, et ipse curabit te.	9 τεκνον εν αρρωστηματι σου μη παραβλεπε αλλ' ευξαι κυριω και αυτος ιασεται σε
10 Averte a delicto et dirige manus et ab omni peccato munda cor tuum;	10 αποστησον πλημμελειαν και ευθυνον χειρας και απο πασης αμαρτιας καθαρισον καρδιαν
11 da suavitatem et memoriam similaginis et impingua oblationem pro opibus tuis. Et da locum medico,	11 δος ευωδιαν και μνημοσυνον σεμιδαλεως και λιπανον προσφοραν ως μη υπαρχων
12 etenim illum Dominus creavit; et non discedat a te, quia opera eius sunt necessaria.	12 και ιατρω δος τοπον και γαρ αυτον εκτισεν κυριος και μη αποστητω σου και γαρ αυτου χρεια
13 Est enim tempus, quando per manus illorum est solacium.	13 εστιν καιρος οτε και εν χερσιν αυτων ευοδια
14 Ipsi vero Dominum deprecabuntur, ut dirigat ad rectam cognitionem et prosperet curationem.	14 και γαρ αυτοι κυριου δεηθησονται ινα ευοδωση αυτοις αναπαυσιν και ιασιν χαριν εμβιωσεως
15 Qui delinquit in conspectu eius, qui fecit eum, incidet in manus medici.	15 ο αμαρτανων εναντι του ποιησαντος αυτον εμπεσοι εις χειρας ιατρου
16 Fili, in mortuum produc lacrimas et, quasi dira passus, incipe lamentationem et secundum iudicium contege corpus illius et non despicias sepulturam illius.	16 τεκνον επι νεκρω καταγαγε δακρυα και ως δεινα πασχων εναρξαι θρηνου κατα δε την κρισιν αυτου περιστειλον το σωμα αυτου και μη υπεριδης την ταφην αυτου
17 Amare fer fletum et perfice lamentum	17 πικρανον κλαυθμον και θερμανον κοπετον και ποιησον το πενθος κατα την αξιαν αυτου ημεραν μιαν και δυο χαριν διαβολης και παρακληθητι λυπης ενεκα
18 et fac luctum secundum meritum eius, uno die vel duobus propter detractionem, et consolare propter tristitiam.	18 απο λυπης γαρ εκβαινει θανατος και λυπη καρδιας καμψει ισχυν
19 A tristitia enim festinat mors, et tristitia cordis flectit virtutem.	19 εν επαγωγη παραμενει και λυπη και βιος πτωχου κατα καρδιας
20 In abductione permanet tristitia, et vita inopis maledictio cordis.	20 μη δως εις λυπην την καρδιαν σου αποστησον αυτην μνησθεις τα εσχατα
21 Ne dederis in tristitia cor tuum, sed repelle eam a te et memento novissimorum.	21 μη επιλαθη ου γαρ εστιν επανοδος και τουτον ουκ ωφελησεις και σεαυτον κακωσεις
22 Ne ultra memineris: neque enim est conversio; et huic nihil proderis et teipsum pessimabis.	22 μνησθητι το κριμα μου οτι ουτως και το σον εμοι εχθες και σοι σημερον
23 Memor esto iudicii eius, sic enim erit et tuum: mihi heri, et tibi hodie.	23 εν αναπαυσει νεκρου καταπαυσον το μνημοσυνον αυτου και παρακληθητι εν αυτω εν εξοδω πνευματος αυτου
24 In requie mortui requiescere fac memoriam eius et consolare in illo in exitu spiritus sui.	24 σοφια γραμματεως εν ευκαιρια σχολης και ο ελασσουμενος πραξει αυτου σοφισθησεται
25 Sapientia scribae in opportunitate vacationis; et, qui minoratur operatione, ipse sapientia replebitur. Qua sapientia replebitur,	25 τι σοφισθησεται ο κρατων αροτρου και καυχωμενος εν δορατι κεντρου βοας ελαυνων και αναστρεφομενος εν εργοις αυτων και η διηγησις αυτου εν υιοις ταυρων
26 qui tenet aratrum et qui gloriatur in iaculo stimuli? Boves agitat et conversatur in operibus eorum, et enarratio eius in filiis taurorum.	26 καρδιαν αυτου δωσει εκδουναι αυλακας και η αγρυπνια αυτου εις χορτασματα δαμαλεων
27 Cor suum dabit ad versandos sulcos, et vigilia eius in sagina vaccarum.	27 ουτως πας τεκτων και αρχιτεκτων οστις νυκτωρ ως ημερας διαγει οι γλυφοντες γλυμματα σφραγιδων και η επιμονη αυτου αλλοιωσαι ποικιλιαν καρδιαν αυτου δωσει εις ομοιωσαι ζωγραφιαν και η αγρυπνια αυτου τελεσαι εργον
28 Sic omnis faber et architectus, qui noctem tamquam diem transigit, qui sculpit signacula sculptilia, et assiduitas eius variare picturam; cor suum dabit in similitudinem picturae, et vigilia sua perficere opus.	28 ουτως χαλκευς καθημενος εγγυς ακμονος και καταμανθανων εργα σιδηρου ατμις πυρος τηξει σαρκας αυτου και εν θερμη καμινου διαμαχησεται φωνη σφυρης κλινει το ους αυτου και κατεναντι ομοιωματος σκευους οι οφθαλμοι αυτου καρδιαν αυτου δωσει εις συντελειαν εργων και η αγρυπνια αυτου κοσμησαι επι συντελειας
29 Sic faber ferrarius sedens iuxta incudem et considerans opus ferri; vapor ignis uret carnes eius, et in calore fornacis concertatur.	29 ουτως κεραμευς καθημενος εν εργω αυτου και συστρεφων εν ποσιν αυτου τροχον ος εν μεριμνη κειται δια παντος επι το εργον αυτου και εναριθμιος πασα η εργασια αυτου
30 Vox mallei exsurdat aurem eius, et contra similitudinem vasis oculus eius.	30 εν βραχιονι αυτου τυπωσει πηλον και προ ποδων καμψει ισχυν αυτου καρδιαν επιδωσει συντελεσαι το χρισμα και η αγρυπνια αυτου καθαρισαι καμινον
31 Cor suum dabit in consummationem operum et vigilia sua ornare in perfectionem.	31 παντες ουτοι εις χειρας αυτων ενεπιστευσαν και εκαστος εν τω εργω αυτου σοφιζεται
32 Sic figulus sedens ad opus suum, convertens pedibus suis rotam, qui in sollicitudine positus est semper propter opus suum, et in numero est omnis operatio eius;	32 ανευ αυτων ουκ οικισθησεται πολις και ου παροικησουσιν ουδε περιπατησουσιν
33 in brachio suo formabit lutum et ante canos suos curvabit virtutem suam:	33 αλλ' εις βουλην λαου ου ζητηθησονται και εν εκκλησια ουχ υπεραλουνται επι διφρον δικαστου ου καθιουνται και διαθηκην κριματος ου διανοηθησονται
34 cor suum dabit, ut consummet linitionem, et vigilia sua mundare fornacem.	34 ουδε μη εκφανωσιν παιδειαν και κριμα και εν παραβολαις ουχ ευρεθησονται αλλα κτισμα αιωνος στηρισουσιν και η δεησις αυτων εν εργασια τεχνης
35 Omnes hi in manibus suis speraverunt, et unusquisque in arte sua sapiens est.
36 Sine his omnibus non aedificabitur civitas,
37 et non inhabitabunt nec inambulabunt. Verumtamen in consilium populi non requirentur et in ecclesiam non transilient;
38 super sellam iudicis non sedebunt et decretum iudicii non intellegent neque palam facient disciplinam et iudicium et in parabolis non invenientur;
39 sed creaturam laboris confirmabunt, et sollicitudo illorum in operatione artis.