Qoelet 10

¹ Muscae morientes perdunt et corrumpunt oleum unguentarii.
Gravior quam sapientia et gloria est parva stultitia.

² Cor sapientis in dextera eius,
et cor stulti in sinistra illius.

³ Sed et in via stultus ambulans, cum ipse insipiens sit, omnes stultosaestimat.

⁴ Si spiritus potestatem habentis ascenderit contra te, locum tuum ne dimiseris,quia lenitas faciet cessare peccata maxima.

⁵ Est malum, quod vidi sub sole quasi errorem egredientem a facie principis:

⁶ positum stultum in dignitate sublimi et divites sedere deorsum.

⁷ Vidi servos inequis et principes ambulantes super terram quasi servos.

⁸ Qui fodit foveam,incidet in eam;
et, qui dissipat murum, mordebit eum coluber.

⁹ Qui excidit lapides, affligetur in eis;
et, qui scindit ligna, periclitabitur ex eis.

¹⁰ Si retusum fuerit ferrum, et aciem eius non exacueris, labor multiplicabitur,sed lucrum industriae erit sapientia.

¹¹ Si mordeat serpens incantatione neglecta, nihil lucri habet incantator.

¹² Verba oris sapientis gratia,
et labia insipientis praecipitabunt eum.

¹³ Initium verborum eius stultitia,
et novissimum oris illius insipientia mala.

¹⁴ Stultus verba multiplicat:
“ Ignorat homo quid futurum sit;
et, quid post se futurum sit, quis ei poterit indicare?”.

¹⁵ Labor stultorum affliget eos,
qui nesciunt in urbem pergere.

¹⁶ Vae tibi, terra, cuius rex puer est,
et cuius principes mane comedunt.

¹⁷ Beata terra, cuius rex nobilis est,
et cuius principes vescuntur in tempore suo
ad reficiendum et non ad luxuriam.

¹⁸ In pigris manibus humiliabitur contignatio,
et in remissis perstillabit domus.

¹⁹ In risum faciunt epulas;
vinum laetificat vitam,
et pecunia praestat omnia.

²⁰ In cogitatione tua regi ne detrahas
et in secreto cubiculi tui ne maledixeris diviti,
quia et aves caeli portabunt vocem tuam,
et, qui habet pennas, annuntiabit sententiam.