1 E subito la mattina i principi de' sacerdoti con i seniori, e gli Scribi, e tutto il consesso, fatta insieme consulta, legato Gesù, lo condussero, e lo consegnarono a Pilato. | 1 Et confestim mane consilium facientes summi sacerdotes cum senioribus, et scribis, et universo concilio, vincientes Jesum, duxerunt, et tradiderunt Pilato. |
2 E Pilato lo interrogò: Tu se' il re de' Giudei? E Gesù gli rispose: Tu lo dici. | 2 Et interrogavit eum Pilatus : Tu es rex Judæorum ? At ille respondens, ait illi : Tu dicis. |
3 E i principi de' sacerdoti lo accusavano di molte cose. | 3 Et accusabant eum summi sacerdotes in multis. |
4 E Pilato di nuovo lo interrogò, dicendo: Non rispondi nulla? Vedi, di quante cose ti accusano. | 4 Pilatus autem rursum interrogavit eum, dicens : Non respondes quidquam ? vide in quantis te accusant. |
5 Ma Gesù non rispose più nulla, dimodoché Pilato ne faceva le maraviglie. | 5 Jesus autem amplius nihil respondit, ita ut miraretur Pilatus. |
6 Or egli era solito di liberare nella festa uno de' prigioni, qualunque avessero addomandato. | 6 Per diem autem festum solebat dimittere illis unum ex vinctis, quemcumque petissent. |
7 Ed eravi uno per nome Barabba carcerato tra i sediziosi, il quale nella sedizione avea commesso omicidio. | 7 Erat autem qui dicebatur Barrabas, qui cum seditiosis erat vinctus, qui in seditione fecerat homicidium. |
8 E radunatosi il popolo, cominciò a domandare quello, che sempre lor concedeva. | 8 Et cum ascendisset turba, cœpit rogare, sicut semper faciebat illis. |
9 E Pilato rispose loro, e disse: Volete voi, che io vi disciolga il Re de' Giudei? | 9 Pilatus autem respondit eis, et dixit : Vultis dimittam vobis regem Judæorum ? |
10 Imperocché sapeva, che per invidia, lo avevano tradito i sommi sacerdoti. | 10 Sciebat enim quod per invidiam tradidissent eum summi sacerdotes. |
11 Ma i pontefici sommossero il popolo; perché liberasse loro piuttosto Barabba. | 11 Pontifices autem concitaverunt turbam, ut magis Barabbam dimitteret eis. |
12 Ma Pilato rispose di nuovo, e disse loro: Che volete voi dunque, che io faccia del re de' Giudei? | 12 Pilatus autem iterum respondens, ait illis : Quid ergo vultis faciam regi Judæorum ? |
13 Ma quelli gridarono: Crocifiggilo. | 13 At illi iterum clamaverunt : Crucifige eum. |
14 Pilato però diceva loro: Che male ha egli fatto? Ma quelli gridavan più forte: Crocifiggilo. | 14 Pilatus vero dicebat illis : Quid enim mali fecit ? At illi magis clamabant : Crucifige eum. |
15 E Pilato, volendo contentare il popolo, disciolse loro Barabba, e fatto flagellare Gesù, lo abbandonò ad essere crocifisso. | 15 Pilatus autem volens populo satisfacere, dimisit illis Barabbam, et tradidit Jesum flagellis cæsum, ut crucifigeretur.
|
16 E i soldati lo condussero nell'atrio del pretorio, e vi radunarono tutta la coorte. | 16 Milites autem duxerunt eum in atrium prætorii, et convocant totam cohortem, |
17 E lo vestono di porpora, e intrecciata una corona di spine, gliela cingono. | 17 et induunt eum purpura, et imponunt ei plectentes spineam coronam. |
18 E principiarono a salutarlo: Evviva il re de' Giudei. | 18 Et cœperunt salutare eum : Ave rex Judæorum. |
19 E percuotevangli la testa con una canna: e gli sputavano addosso, e piegato il ginocchio, lo adoravano. | 19 Et percutiebant caput ejus arundine : et conspuebant eum, et ponentes genua, adorabant eum. |
20 E dopo averlo schernito, lo spogliarono della porpora, e lo rivestirono delle sue vesti: e lo menarono fuori per crocifiggerlo. | 20 Et postquam illuserunt ei, exuerunt illum purpura, et induerunt eum vestimentis suis : et educunt illum ut crucifigerent eum.
|
21 E costrinsero un passaggero, Simone di Cirene, padre di Alessandro, e di Rufo, che veniva di campagna, a prendere la croce di lui. | 21 Et angariaverunt prætereuntem quempiam, Simonem Cyrenæum venientem de villa, patrem Alexandri et Rufi, ut tolleret crucem ejus. |
22 E lo menarono al luogo detto Golgotha: che interpretato vuoi dir luogo del cranio. | 22 Et perducunt illum in Golgotha locum : quod est interpretatum Calvariæ locus. |
23 E davangli da bere del vino mescolato con mirra: e non lo accettò. | 23 Et dabant ei bibere myrrhatum vinum : et non accepit. |
24 E crocifissolo, divisero le sue vesti, tirando a sorte quello, che dovea averne ciascuno. | 24 Et crucifigentes eum, diviserunt vestimenta ejus, mittentes sortem super eis, quis quid tolleret. |
25 Era l'ora di terza, e lo crocifissero. | 25 Erat autem hora tertia : et crucifixerunt eum. |
26 Ed eravi l'iscrizione del suo reato, dove era scritto: Il RE DE' GIUDEI. | 26 Et erat titulus causæ ejus inscriptus : Rex Judæorum. |
27 E con lui crocifissero due ladroni: uno alla destra, e l'altro alla sua sinistra. | 27 Et cum eo crucifigunt duos latrones : unum a dextris, et alium a sinistris ejus. |
28 E fu adempita la scrittura, che dice: E stato noverato tra gli scellerati. | 28 Et impleta est Scriptura, quæ dicit : Et cum iniquis reputatus est. |
29 E quei, che passavano, lo bestemmiavano, scuotendo il capo, e dicendo: Va tu, che distruggi il tempio di Dio, e in tre giorni lo riedifichi. | 29 Et prætereuntes blasphemabant eum, moventes capita sua, et dicentes : Vah ! qui destruis templum Dei, et in tribus diebus reædificas, |
30 Salva te stesso, scendendo di croce. | 30 salvum fac temetipsum descendens de cruce. |
31 Nello stesso modo anche i sommi Sacerdoti, e gli Scribi per ischerno dicevansi l'un l'altro: ha salvato gli altri, e non può salvare se stesso. | 31 Similiter et summi sacerdotes illudentes, ad alterutrum cum scribis dicebant : Alios salvos fecit ; seipsum non potest salvum facere. |
32 Il Cristo re d'Israele scenda adesso dalla croce, affinchè vediamo, e crediamo. E quelli, ch'erano con esso crocifissi, lo svillaneggiavano. | 32 Christus rex Israël descendat nunc de cruce, ut videamus, et credamus. Et qui cum eo crucifixi erant, convitiabantur ei.
|
33 E all'ora sesta si ottenebrò tutta la terra sino all'ora nona. | 33 Et facta hora sexta, tenebræ factæ sunt per totam terram usque in horam nonam. |
34 E all'ora nona Gesù con voce grande esclamò, dicendo: Eloi, Eloi, lamma sabacthani? Che s'interpreta: Dio mio, Dio mio, perché mi hai abbandonato? | 34 Et hora nona exclamavit Jesus voce magna, dicens : Eloi, eloi, lamma sabacthani ? quod est interpretatum : Deus meus, Deus meus, ut quid dereliquisti me ? |
35 E alcuni de' circostanti avendolo udito, dicevano: Ecco che chiama Elia. | 35 Et quidam de circumstantibus audientes, dicebant : Ecce Eliam vocat. |
36 E uno corse, e inzuppata una spugna nell'aceto, e avvoltala intorno ad una canna gli dava da bere, dicendo: Lasciate, stiamo a vedere, se venga Elia a distaccarlo. | 36 Currens autem unus, et implens spongiam aceto, circumponensque calamo, potum dabat ei, dicens : Sinite, videamus si veniat Elias ad deponendum eum. |
37 Ma Gesù, mandata fuori una gran voce, spirò. | 37 Jesus autem emissa voce magna expiravit.
|
38 E il velo del tempio si squarciò in due parti da sommo a imo. | 38 Et velum templi scissum est in duo, a summo usque deorsum. |
39 E vedendo il centurione, che stava dirimpetto, come così sciamando era morto, disse: Veramente quest' uomo era Figliuolo di Dio. | 39 Videns autem centurio, qui ex adverso stabat, quia sic clamans expirasset, ait : Vere hic homo Filius Dei erat.
|
40 Ed eranvi ancora delle donne, che stavan da lungi a vedere: tralle quali era Maria Maddalena, e Maria madre di Giacomo il minore, e di Giuseppe, e Salome: | 40 Erant autem et mulieres de longe aspicientes : inter quas erat Maria Magdalene, et Maria Jacobi minoris, et Joseph mater, et Salome : |
41 Le quali lo seguivano anche, quando egli era nella Galilea, e lo servivano, e altre molte, le quali insieme con lui eran venute a Gerusalemme. | 41 et cum esset in Galilæa, sequebantur eum, et ministrabant ei, et aliæ multæ, quæ simul cum eo ascenderant Jerosolymam. |
42 E fattosi sera (perché era la parasceve, cioè il dì avanti al sabbato) | 42 Et cum jam sero esset factum (quia erat parasceve, quod est ante sabbatum), |
43 Andò Giuseppe d'Arimatea, nobile decurione, che aspettava egli pure il regno di Dio, e arditamente si presentò a Pilato, e chiese il corpo di Gesù. | 43 venit Joseph ab Arimathæa nobilis decurio, qui et ipse erat exspectans regnum Dei, et audacter introivit ad Pilatum, et petiit corpus Jesu. |
44 Ma Pilato si maravigliava, ch'ei fosse già morto. E chiamato il centurione, gli domandò, se fosse già morto. | 44 Pilatus autem mirabatur si jam obiisset. Et accersito centurione, interrogavit eum si jam mortuus esset. |
45 E informato che fu dal centurione, donò il corpo a Giuseppe. | 45 Et cum cognovisset a centurione, donavit corpus Joseph. |
46 E Giuseppe, comperata una sindone, e distaccatolo, lo rinvolse nella sindone, e lo mise in un sepolcro scavato nel masso, e ribaltò una pietra al la bocca del sepolcro. | 46 Joseph autem mercatus sindonem, et deponens eum involvit sindone, et posuit eum in monumento quod erat excisum de petra, et advolvit lapidem ad ostium monumenti. |
47 E Maria Maddalena, e Maria madre di Giuseppe stavan osservando, dove fosse collocato. | 47 Maria autem Magdalene et Maria Joseph aspiciebant ubi poneretur. |