Vangelo secondo Luca 24

BIBBIA TINTORI	Biblia Tysiąclecia
1 Ma il primo giorno della settimana, la mattina prestissimo, andarono al sepolcro a portare gli aromi preparati.	1 W pierwszy dzień tygodnia poszły skoro świt do grobu, niosąc przygotowane wonności.
2 E trovarono ribaltata la pietra del sepolcro.	2 Kamień od grobu zastały odsunięty.
3 Ma, entrate, non trovarono il corpo del Signore Gesù.	3 A skoro weszły, nie znalazły ciała Pana Jezusa.
4 E mentre stavano perplesse di ciò, ecco apparir loro duo personaggi in veste sfolgorante, i quali,	4 Gdy wobec tego były bezradne, nagle stanęło przed nimi dwóch mężczyzn w lśniących szatach.
5 siccome esse erano impaurite e chinavano il viso a terra, loro dissero: Perchè cercate il vivente tra i morti?	5 Przestraszone, pochyliły twarze ku ziemi, lecz tamci rzekli do nich: Dlaczego szukacie żyjącego wśród umarłych?
6 Non è più qui; è risorto; ricordatevi di quanto vi disse quando era ancora in Galilea,	6 Nie ma Go tutaj; zmartwychwstał. Przypomnijcie sobie, jak wam mówił, będąc jeszcze w Galilei:
7 quando diceva: E' necessario che il Figlio dell'uomo sia dato nelle mani dei peccatori, sia crocifìsso o risorga il terzo giorno.	7 Syn Człowieczy musi być wydany w ręce grzeszników i ukrzyżowany, lecz trzeciego dnia zmartwychwstanie.
8 Ed esse ricordavano le parole di lui.	8 Wtedy przypomniały sobie Jego słowa
9 E tornate dal sepolcro raccontarono tutte queste cose agli undici e a tutti gli altri.	9 i wróciły od grobu, oznajmiły to wszystko Jedenastu i wszystkim pozostałym.
10 Ed erano Maria Maddalena, Giovanna, Maria di Giacomo, ed altre che erano con loro, quelle che dicevan queste cose agli Apostoli.	10 A były to: Maria Magdalena, Joanna i Maria, matka Jakuba; i inne z nimi opowiadały to Apostołom.
11 Ma questi discorsi parvero a loro vaneggiamenti e non le credettero.	11 Lecz słowa te wydały im się czczą gadaniną i nie dali im wiary.
12 Ma Pietro, levatosi, corse al sepolcro, ed essendosi chinato a guardare, non vide che i soli lenzuoli per terra, e se ne andò, maravigliandosi tra se dell'accaduto.	12 Jednakże Piotr wybrał się i pobiegł do grobu; schyliwszy się, ujrzał same tylko płótna. I wrócił do siebie, dziwiąc się temu, co się stało.
13 Ed ecco che due di loro se ne andavano quello stesso giorno ad un villaggio detto Emmaus, distante da Gerusalemme sessanta stadi.	13 Tego samego dnia dwaj z nich byli w drodze do wsi, zwanej Emaus, oddalonej sześćdziesiąt stadiów od Jerozolimy.
14 E ragionavano tra loro di quanto era accaduto.	14 Rozmawiali oni z sobą o tym wszystkim, co się wydarzyło.
15 E avvenne che, mentre ragionavano e discutevano tra loro, Gesù stesso, avvicinatosi, si mise a far viaggio con essi.	15 Gdy tak rozmawiali i rozprawiali z sobą, sam Jezus przybliżył się i szedł z nimi.
16 Ma i loro occhi non potevano conoscerlo.	16 Lecz oczy ich były niejako na uwięzi, tak że Go nie poznali.
17 Ed egli domandò loro: Che discorsi sono questi che fate per la strada? E perchè siete così tristi?	17 On zaś ich zapytał: Cóż to za rozmowy prowadzicie z sobą w drodze? Zatrzymali się smutni.
18 Ed uno di loro, chiamato Cleofa, rispose: Tu solo sei cosi forestiero a Gerusalemme da non sapere quanto in questi giorni v'è accaduto?	18 A jeden z nich, imieniem Kleofas, odpowiedział Mu: Ty jesteś chyba jedynym z przebywających w Jerozolimie, który nie wie, co się tam w tych dniach stało.
19 Ed egli a loro: Quali cose? E gli dissero: TI fatto di Gesù Nazareno, che fu profeta potente, in opere e parole, dinanzi a Dio e a tutto il popolo;	19 Zapytał ich: Cóż takiego? Odpowiedzieli Mu: To, co się stało z Jezusem Nazarejczykiem, który był prorokiem potężnym w czynie i słowie wobec Boga i całego ludu;
20 e come i sommi sacerdoti ed i nostri capi l'han fatto condannare a morte e crocifiggere.	20 jak arcykapłani i nasi przywódcy wydali Go na śmierć i ukrzyżowali.
21 Or noi speravamo che fosse per redimere Israele; invece, oltre a tutto questo, oggi è il terzo giorno da che tali cose sono avvenute.	21 A myśmy się spodziewali, że On właśnie miał wyzwolić Izraela. Tak, a po tym wszystkim dziś już trzeci dzień, jak się to stało.
22 Veramente alcune donne, delle nostre, ci hanno maravigliati, perchè essendo andate la mattina presto al sepolcro,	22 Nadto jeszcze niektóre z naszych kobiet przeraziły nas: były rano u grobu,
23 e non avendo trovato il corpo di lui, son venute a dirci d'aver avuta anche una visione di Angeli che lo dicono vivo.	23 a nie znalazłszy Jego ciała, wróciły i opowiedziały, że miały widzenie aniołów, którzy zapewniają, iż On żyje.
24 Ed alcuni dei nostri sono andati al sepolcro, ove han riscontrato quanto avevan detto le donne, ma lui non l'han trovato.	24 Poszli niektórzy z naszych do grobu i zastali wszystko tak, jak kobiety opowiadały, ale Jego nie widzieli.
25 Allora Gesù disse loro: O stolti e tardi di cuore a credere tutte queste cose predette dai profeti!	25 Na to On rzekł do nich: O nierozumni, jak nieskore są wasze serca do wierzenia we wszystko, co powiedzieli prorocy!
26 Non doveva forse il Cristo patire tali cose, e così entrare nella sua gloria?	26 Czyż Mesjasz nie miał tego cierpieć, aby wejść do swej chwały?
27 E cominciando da Mosè e da tutti i profeti, spiegava loro in tutte le Scritture ciò che a lui si riferiva.	27 I zaczynając od Mojżesza poprzez wszystkich proroków wykładał im, co we wszystkich Pismach odnosiło się do Niego.
28 E come furono vicini al villaggio dove andavano, egli fece vista di andare più oltre.	28 Tak przybliżyli się do wsi, do której zdążali, a On okazywał, jakoby miał iść dalej.
29 Ma essi lo costrinsero a restare, dicendo: Rimani con noi, cliè si fa sera ed il giorno è già declinato. Ed entrò con essi.	29 Lecz przymusili Go, mówiąc: Zostań z nami, gdyż ma się ku wieczorowi i dzień się już nachylił. Wszedł więc, aby zostać z nimi.
30 Ed avvenne che, messosi con loro a tavola, prese il pane, lo benedisse e lo spezzò e lo porse ad essi.	30 Gdy zajął z nimi miejsce u stołu, wziął chleb, odmówił błogosławieństwo, połamał go i dawał im.
31 Allora s'aprirono i loro occhi e lo riconobbero; ma egli sparì dai loro sguardi:	31 Wtedy oczy im się otworzyły i poznali Go, lecz On zniknął im z oczu.
32 e quelli dissero tra loro: Non ci ardeva forse il cuore nel petto, mentr'egli per la strada ci parlava e ci interpretava le Scritture?	32 I mówili nawzajem do siebie: Czy serce nie pałało w nas, kiedy rozmawiał z nami w drodze i Pisma nam wyjaśniał?
33 Ed alzatisi in quell'istante tornarono a Gerusalemme; e trovarono radunati gli undici e gli altri che eran con loro,	33 W tej samej godzinie wybrali się i wrócili do Jerozolimy. Tam zastali zebranych Jedenastu i innych z nimi,
34 i quali dicevano: Il Signore è veramente risorto ed è apparso a Simone:	34 którzy im oznajmili: Pan rzeczywiście zmartwychwstał i ukazał się Szymonowi.
35 Ed essi pure narrarono quanto loro era accaduto per la strada, e come l'avessero riconosciuto quando aveva spezzato il pane.	35 Oni również opowiadali, co ich spotkało w drodze, i jak Go poznali przy łamaniu chleba.
36 E, mentre essi discorrevano di queste cose, Gesù apparve in mezzo a loro e disse: La pace sia con voi: son io, non temete.	36 A gdy rozmawiali o tym, On sam stanął pośród nich i rzekł do nich: Pokój wam!
37 Ma essi, turbati e atterriti, credevano di vedere uno spirito.	37 Zatrwożonym i wylękłym zdawało się, że widzą ducha.
38 E disse loro: Perchè siete turbati e dei dubbi sorgon nel vostro cuore?	38 Lecz On rzekł do nich: Czemu jesteście zmieszani i dlaczego wątpliwości budzą się w waszych sercach?
39 Guardate le mie mani e i miei piedi: son proprio io: palpatemi e guardatemi; perchè uno spirito non ha carne ed ossa, come ve­dete aver io.	39 Popatrzcie na moje ręce i nogi: to Ja jestem. Dotknijcie się Mnie i przekonajcie: duch nie ma ciała ani kości, jak widzicie, że Ja mam.
40 Detto ciò, mostrò loro le mani ed i piedi.	40 Przy tych słowach pokazał im swoje ręce i nogi.
41 Ma siccome ancora non credevano ed erano stupiti per la gioia, disse loro: Avete qui nulla da mangiare?	41 Lecz gdy oni z radości jeszcze nie wierzyli i pełni byli zdumienia, rzekł do nich: Macie tu coś do jedzenia?
42 E gli offrirono un pezzo di pesce arrostito e un favo di miele.	42 Oni podali Mu kawałek pieczonej ryby.
43 E, dopo aver mangiato davanti ad essi, prese gli avanzi e li diede loro.	43 Wziął i jadł wobec nich.
44 Poi disse loro: Questi sono i ragionamenti che vi ho fatto quando ero ancora con voi; che cioè bisognava fosse adempito quanto sta scritto di me nella legge di Mosè e nei profeti e nei salmi.	44 Potem rzekł do nich: To właśnie znaczyły słowa, które mówiłem do was, gdy byłem jeszcze z wami: Musi się wypełnić wszystko, co napisane jest o Mnie w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach.
45 Allora aprì loro la mente e per intendere le Scritture:	45 Wtedy oświecił ich umysły, aby rozumieli Pisma,
46 e disse loro: Così sta scritto: che il Cristo doveva patire e risorgere da morte il terzo giorno;	46 i rzekł do nich: Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie,
47 e che doveva predicarsi in nome di lui la penitenza e la remissione dei peccati a tutte le genti, cominciando da Gerusalemme.	47 w imię Jego głoszone będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jerozolimy.
48 Or voi siete testimoni di queste cose.	48 Wy jesteście świadkami tego.
49 Ed ecco, io mando a voi il promesso del Padre mio, e voi restate in città finché non siate rivestiti di potenza dall'alto.	49 Oto Ja ześlę na was obietnicę mojego Ojca. Wy zaś pozostańcie w mieście, aż będziecie uzbrojeni mocą z wysoka.
50 Poi li condusse fuori, verso Befania, e, alzate le mani, li benedisse.	50 Potem wyprowadził ich ku Betanii i podniósłszy ręce błogosławił ich.
51 Ed avvenne che, mentre li benediceva, si partì da loro ed ascese al cielo.	51 A kiedy ich błogosławił, rozstał się z nimi i został uniesiony do nieba.
52 Ed essi, adoratolo, tornarono a Gerusalemme con grande allegrezza,	52 Oni zaś oddali Mu pokłon i z wielką radością wrócili do Jerozolimy,
53 e stavan di continuo nel tempio a lodare e benedire Dio. Amen.	53 gdzie stale przebywali w świątyni, "wielbiąc i" błogosławiąc Boga.