Isaia 54
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA TINTORI | VULGATA |
---|---|
1 Canta inni, o sterile che non partorisci, canta inni di lode e di gioia, tu che non hai nati, perchè i figlioli dell'abbandonata saran più numerosi di quelli di colei che ha marito — dice il Signore. — | 1 Lauda, sterilis, quæ non paris ; decanta laudem, et hinni, quæ non pariebas : quoniam multi filii desertæ magis quam ejus quæ habet virum, dicit Dominus. |
2 Allargalo spazio della tua tenda, distendi senza risparmio i teli dei tuoi padiglioni, allunga le tue funi, rendi più solidi i tuoi piuoli, | 2 Dilata locum tentorii tui, et pelles tabernaculorum tuorum extende : ne parcas : longos fac funiculos tuos, et clavos tuos consolida. |
3 perchè ti allargherai a destra e a sinistra, la tua stirpe dominerà le nazioni e abiterà le città deserte. | 3 Ad dexteram enim et ad lævam penetrabis, et semen tuum gentes hæreditabit, et civitates desertas inhabitabit. |
4 Non temere, perchè tu non sarai più confusa, non avrai più da arrossire, nè da vergognarti, perchè dimenticherai l'onta di tua adolescenza, e non ti ricorderai più dell'ignominia di tua vedovanza; | 4 Noli timere, quia non confunderis, neque erubesces ; non enim te pudebit, quia confusionis adolescentiæ tuæ oblivisceris, et opprobrii viduitatis tuæ non recordaberis amplius. |
5 perchè sarà tuo signore il tuo creatore: il suo nome è: Signore degli eserciti, il tuo redentore è il Santo d'Israele, e sarà chiamato: Dio di tutta la terra, | 5 Quia dominabitur tui qui fecit te, Dominus exercituum nomen ejus, et redemptor tuus, Sanctus Israël : Deus omnis terræ vocabitur. |
6 perchè come donna abbandonata ed afflitta di spirito il Signore ti ha chiamata, come sposa ripudiata nei verdi anni, dice il tuo Dio. | 6 Quia ut mulierem derelictam et mœrentem spiritu vocavit te Dominus, et uxorem ab adolescentia abjectam, dixit Deus tuus. |
7 Per un momento, per poco tempo ti ho abbandonata e ti accoglierò con grandi misericordie. | 7 Ad punctum in modico dereliqui te, et in miserationibus magnis congregabo te. |
8 Nel momento del mio furore nascosi a te per un istante la mia faccia, ma con eterna misericordia, ho avuto compassione di te — dice il Signore tuo redentore. | 8 In momento indignationis abscondi faciem meam parumper a te ; et in misericordia sempiterna misertus sum tui, dixit redemptor tuus, Dominus. |
9 Per me sarà come ai tempi di Noè, a cui giurai che le acque di Noè non le avrei più mandate sulla terra; così ho giurato di non irritarmi con te, di non più rimproverarti. | 9 Sicut in diebus Noë istud mihi est, cui juravi ne inducerem aquas Noë ultra super terram ; sic juravi ut non irascar tibi, et non increpem te. |
10 I monti crolleranno, le colline saranno sconvolte, ma non si ritirerà da te la mia misericordia, e la mia alleanza di paee sarà immobile — dice chi ha compassione di te, il Signore. | 10 Montes enim commovebuntur, et colles contremiscent ; misericordia autem mea non recedet a te, et fœdus pacis meæ non movebitur, dixit miserator tuus Dominus. |
11 Poverina, sbattuta dalla tempesta, priva d'ogni consolazione, ecco io metterò al loro posto le tue pietre, e ti fonderò sugli zaffiri; | 11 Paupercula, tempestate convulsa absque ulla consolatione, ecce ego sternam per ordinem lapides tuos, et fundabo te in sapphiris : |
12 farò di iaspide i tuoi baluardi, e le tue porte di pietre scolpite, e tutta la tua cinta di pietre preziose. | 12 et ponam jaspidem propugnacula tua, et portas tuas in lapides sculptos, et omnes terminos tuos in lapides desiderabiles ; |
13 Tutti i tuoi figli saranno istruiti dal Signore, i tuoi figli avranno abbondanza di pace. | 13 universos filios tuos doctos a Domino, et multitudinem pacis filiis tuis. |
14 E tu sarai fondata nella giustizia. Lungi da te la calunnia, chè non avrai da temere, e lo spavento, perchè non potrà avvicinarsi a te. | 14 Et in justitia fundaberis : recede procul a calumnia, quia non timebis, et a pavore, quia non appropinquabit tibi. |
15 Ecco, verrà il forestiero che non era con me, chi era una volta straniero si unirà teco. | 15 Ecce accola veniet qui non erat mecum, advena quondam tuus adjungetur tibi. |
16 Ecco, io ho creato il fabbro che soffia sui carboni ardenti per formare uno strumento pel suo lavoro, ed ho creato l'uccisore per sterminare. | 16 Ecce ego creavi fabrum sufflantem in igne prunas, et proferentem vas in opus suum ; et ego creavi interfectorem ad disperdendum. |
17 Ogni arma preparata contro di te sarà senza effetto, condannerai ogni lingua che ti resisterà in giudizio. Questa è l'eredità dei servi del Signore, la loro giustizia dinnanzi a me — dice il Signore. | 17 Omne vas quod fictum est contra te, non dirigetur, et omnem linguam resistentem tibi in judicio, judicabis. Hæc est hæreditas servorum Domini, et justitia eorum apud me, dicit Dominus. |