Salmi 89
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA TINTORI | VULGATA |
---|---|
1 Preghiera di Mosè uomo di Dio). Signore, tu sei stato il nostro rifugio di generazione in generazione. | 1 Oratio Moysi, hominis Dei. Domine, refugium factus es nobis a generatione in generationem. |
2 Prima che fossero fatti i monti, o che fosse formata la terra e il mondo, da tutta l'eternità, per tutti i secoli tu sei Dio. | 2 Priusquam montes fierent, aut formaretur terra et orbis, a sæculo et usque in sæculum tu es, Deus. |
3 Non ridurre l'uomo nell'abbiezione: bai pur detto: « Tornate a me, o figli degli uomini ». | 3 Ne avertas hominem in humilitatem : et dixisti : Convertimini, filii hominum. |
4 Mille anni dinanzi agli occhi tuoi sono come il giorno di ieri, già passato, e come vigilia notturna: | 4 Quoniam mille anni ante oculos tuos tamquam dies hesterna quæ præteriit : et custodia in nocte |
5 Come ciò che è stimato un niente saranno i loro anni. | 5 quæ pro nihilo habentur, eorum anni erunt. |
6 La vita, come l'erba, passa in un giorno: la mattina fiorisce e cresce, la sera cade, indurisce e secca. | 6 Mane sicut herba transeat ; mane floreat, et transeat ; vespere decidat, induret, et arescat. |
7 Veniamo meno pel tuo sdegno, siamo sconvolti pel tuo furore. | 7 Quia defecimus in ira tua, et in furore tuo turbati sumus. |
8 Tu hai poste le nostre iniquità dinanzi a te, la nostra vita nella luce della tua faccia. | 8 Posuisti iniquitates nostras in conspectu tuo ; sæculum nostrum in illuminatione vultus tui. |
9 Così tutti i nostri giorni dileguano; siam consumati dal tuo furore, i nostri anni son fatti come tela di ragno. | 9 Quoniam omnes dies nostri defecerunt, et in ira tua defecimus. Anni nostri sicut aranea meditabuntur ; |
10 I giorni della nostra vita, messi insieme, arrivano a settant'anni; e, nei più robusti, a ottanta: il di più è affanno e dolore: viene la debolezza e siam portati via. | 10 dies annorum nostrorum in ipsis septuaginta anni. Si autem in potentatibus octoginta anni, et amplius eorum labor et dolor ; quoniam supervenit mansuetudo, et corripiemur. |
11 Chi può conoscere la potenza del tuo furore, e misurare, dal timore che ha di te, il tuo sdegno? | 11 Quis novit potestatem iræ tuæ, et præ timore tuo iram tuam |
12 Facci conoscere la tua destra, in modo che diventiamo savi di cuore per la sapienza. | 12 dinumerare ? Dexteram tuam sic notam fac, et eruditos corde in sapientia. |
13 Ritorna a noi, o Signore; e fino a quando? Lasciati pregare riguardo ai tuoi servi. | 13 Convertere, Domine ; usquequo ? et deprecabilis esto super servos tuos. |
14 Fin dal mattino saziaci colla tua grazia da esultare e gioire per tutta la nostra vita. | 14 Repleti sumus mane misericordia tua ; et exsultavimus, et delectati sumus omnibus diebus nostris. |
15 Rallegraci per i giorni in cui ci affliggesti, per gli anni in cui provammo la sventura. | 15 Lætati sumus pro diebus quibus nos humiliasti ; annis quibus vidimus mala. |
16 Rivolgi uno sguardo ai tuoi servi, alla tua opera, e guida i loro figli. | 16 Respice in servos tuos et in opera tua, et dirige filios eorum. |
17 Sia sopra di noi lo splendore del Signore Dio nostro; tu dirigi sopra di noi le opere delle nostre mani, tu guida le opere delle nostre mani. | 17 Et sit splendor Domini Dei nostri super nos, et opera manuum nostrarum dirige super nos, et opus manuum nostrarum dirige. |