Scrutatio

Martedi, 7 maggio 2024 - Santa Flavia ( Letture di oggi)

Job 21


font
BIBLIALXX
1 Job tomó la palabra y dijo:1 υπολαβων δε ιωβ λεγει
2 Escuchad, escuchad mis razones, dadme siquiera este consuelo.2 ακουσατε ακουσατε μου των λογων ινα μη η μοι παρ' υμων αυτη η παρακλησις
3 Tened paciencia mientras hablo yo, cuando haya hablado, os podréis burlar.3 αρατε με εγω δε λαλησω ειτ' ου καταγελασετε μου
4 ¿Acaso me quejo yo de un hombre? ¿Por qué entonces no he de ser impaciente?4 τι γαρ μη ανθρωπου μου η ελεγξις η δια τι ου θυμωθησομαι
5 Volved hacia mí: quedaréis espantados y la mano pondréis en vuestra boca.5 εισβλεψαντες εις εμε θαυμασατε χειρα θεντες επι σιαγονι
6 Que yo mismo me horrorizo al recordarlo, y mi carne es presa de un escalofrío.6 εαν τε γαρ μνησθω εσπουδακα εχουσιν δε μου τας σαρκας οδυναι
7 ¿Por qué siguen viviendo los malvados, envejecen y aún crecen en poder?7 δια τι ασεβεις ζωσιν πεπαλαιωνται δε και εν πλουτω
8 Su descendencia ante ellos se afianza, sus vástagos se afirman a su vista.8 ο σπορος αυτων κατα ψυχην τα δε τεκνα αυτων εν οφθαλμοις
9 En paz sus casas, nada temen, la vara de Dios no cae sobre ellos.9 οι οικοι αυτων ευθηνουσιν φοβος δε ουδαμου μαστιξ δε παρα κυριου ουκ εστιν επ' αυτοις
10 Su toro fecunda sin marrar, sin abortar su vaca pare.10 η βους αυτων ουκ ωμοτοκησεν διεσωθη δε αυτων εν γαστρι εχουσα και ουκ εσφαλεν
11 Dejan correr a sus niños como ovejas, sus hijos brincan como ciervos.11 μενουσιν δε ως προβατα αιωνια τα δε παιδια αυτων προσπαιζουσιν
12 Cantan con arpa y cítara, al son de la flauta se divierten.12 αναλαβοντες ψαλτηριον και κιθαραν και ευφραινονται φωνη ψαλμου
13 Acaban su vida en la ventura, en paz descienden al seol.13 συνετελεσαν δε εν αγαθοις τον βιον αυτων εν δε αναπαυσει αδου εκοιμηθησαν
14 Y con todo, a Dios decían: «¡Lejos de nosotros, no queremos conocer tus caminos!14 λεγει δε κυριω αποστα απ' εμου οδους σου ειδεναι ου βουλομαι
15 ¿Qué es Sadday para que le sirvamos, qué podemos ganar con aplacarle?»15 τι ικανος οτι δουλευσομεν αυτω και τις ωφελεια οτι απαντησομεν αυτω
16 ¿No está en sus propias manos su ventura, aunque el consejo de los malos quede lejos de Dios?16 εν χερσιν γαρ ην αυτων τα αγαθα εργα δε ασεβων ουκ εφορα
17 ¿Cuántas veces la lámpara de los malos se apaga, su desgracia irrumpe sobre ellos, y él reparte dolores en su cólera?17 ου μην δε αλλα και ασεβων λυχνος σβεσθησεται επελευσεται δε αυτοις η καταστροφη ωδινες δε αυτους εξουσιν απο οργης
18 ¿Son como paja ante el viento, como tamo que arrebata un torbellino?18 εσονται δε ωσπερ αχυρα προ ανεμου η ωσπερ κονιορτος ον υφειλατο λαιλαψ
19 ¿Va a guardar Dios para sus hijos su castigo? ¡que le castigue a él, para que sepa!19 εκλιποι υιους τα υπαρχοντα αυτου ανταποδωσει προς αυτον και γνωσεται
20 ¡Vea su ruina con sus propios ojos, beba de la furia de Sadday!20 ιδοισαν οι οφθαλμοι αυτου την εαυτου σφαγην απο δε κυριου μη διασωθειη
21 ¿Qué le importa la suerte de su casa, después de él, cuando se haya cortado la cuenta de sus meses?21 οτι τι θελημα αυτου εν οικω αυτου μετ' αυτον και αριθμοι μηνων αυτου διηρεθησαν
22 Pero, ¿se enseña a Dios la ciencia? ¡Si es él quien juzga a los seres más excelsos!22 ποτερον ουχι ο κυριος εστιν ο διδασκων συνεσιν και επιστημην αυτος δε φονους διακρινει
23 Hay quien muere en su pleno vigor, en el colmo de la dicha y de la paz,23 ουτος αποθανειται εν κρατει απλοσυνης αυτου ολος δε ευπαθων και ευθηνων
24 repletos de grasa su ijares, bien empapado el meollo de sus huesos.24 τα δε εγκατα αυτου πληρη στεατος μυελος δε αυτου διαχειται
25 Y hay quien muere, la amargura en el alma, sin haber gustado la ventura.25 ο δε τελευτα υπο πικριας ψυχης ου φαγων ουδεν αγαθον
26 Juntos luego se acuestan en el polvo, y los gusanos los recubren.26 ομοθυμαδον δε επι γης κοιμωνται σαπρια δε αυτους εκαλυψεν
27 ¡Oh, sé muy bien lo que pensáis, las malas ideas que os formáis sobre mí!27 ωστε οιδα υμας οτι τολμη επικεισθε μοι
28 «¿Dónde está, os decís, la casa del magnate? ¿dónde la tienda que habitaban los malos?»28 οτι ερειτε που εστιν οικος αρχοντος και που εστιν η σκεπη των σκηνωματων των ασεβων
29 ¿No habéis interrogado a los viandantes? ¿no os han pasmado los casos que refieren?29 ερωτησατε παραπορευομενους οδον και τα σημεια αυτων ουκ απαλλοτριωσετε
30 Que el malo es preservado en el día del desastre, en el día de los furores queda a salvo.30 οτι εις ημεραν απωλειας κουφιζεται ο πονηρος εις ημεραν οργης αυτου απαχθησονται
31 Pues, ¿quién le echa en cara su conducta y le da el merecido de su obras?31 τις απαγγελει επι προσωπου αυτου την οδον αυτου και αυτος εποιησεν τις ανταποδωσει αυτω
32 Cuando es llevado al cementerio, sobre el mausoleo hace vela.32 και αυτος εις ταφους απηνεχθη και επι σορω ηγρυπνησεν
33 Dulces le son los terrones del torrente, y detrás de él desfila todo el mundo.33 εγλυκανθησαν αυτω χαλικες χειμαρρου και οπισω αυτου πας ανθρωπος απελευσεται και εμπροσθεν αυτου αναριθμητοι
34 ¿Cómo, pues, me consoláis tan en vano? ¡Pura falacia son vuestras respuestas!34 πως δε παρακαλειτε με κενα το δε εμε καταπαυσασθαι αφ' υμων ουδεν