Job 15
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBLIA | VULGATA |
---|---|
1 Elifaz de Temán tomó la palabra y dijo: | 1 Respondens autem Eliphaz Themanites, dixit : |
2 ¿Responde un sabio con una ciencia de aire, hincha su vientre de solano, | 2 Numquid sapiens respondebit quasi in ventum loquens, et implebit ardore stomachum suum ? |
3 replicando con palabras vacías, con discursos inútiles? | 3 Arguis verbis eum qui non est æqualis tibi, et loqueris quod tibi non expedit. |
4 ¡Tú llegas incluso a destruir la piedad, a anular los piadosos coloquios ante Dios! | 4 Quantum in te est, evacuasti timorem, et tulisti preces coram Deo. |
5 Ya que tu culpa inspira tus palabras, y eliges el hablar de los astutos, | 5 Docuit enim iniquitas tua os tuum, et imitaris linguam blasphemantium. |
6 tu propia boca te condena, que no yo, tus mismos labios atestiguan contra ti. | 6 Condemnabit te os tuum, et non ego : et labia tua respondebunt tibi. |
7 ¿Has nacido tú el primero de los hombres? ¿Se te dio a luz antes que a las colinas? | 7 Numquid primus homo tu natus es, et ante colles formatus ? |
8 ¿Escuchas acaso los secretos de Dios? ¿acaparas la sabiduría?! | 8 numquid consilium Dei audisti, et inferior te erit ejus sapientia ? |
9 ¿Qué sabes tú, que nosotros no sepamos? ¿qué comprendes, que a nosotros se escape? | 9 Quid nosti quod ignoremus ? quid intelligis quod nesciamus ? |
10 ¡También entre nosotros hay un cano, un anciano, más cargado de días que tu padre! | 10 Et senes et antiqui sunt in nobis, multo vetustiores quam patres tui. |
11 ¿Te parecen poco los consuelos divinos, y una palabra que con dulzura se te dice? | 11 Numquid grande est ut consoletur te Deus ? sed verba tua prava hoc prohibent. |
12 ¡Cómo te arrebata el corazón, qué aviesos son tus ojos, | 12 Quid te elevat cor tuum, et quasi magna cogitans attonitos habes oculos ? |
13 cuando revuelves contra Dios tu furia y echas palabras por la boca! | 13 Quid tumet contra Deum spiritus tuus, ut proferas de ore tuo hujuscemodi sermones ? |
14 ¿Cómo puede ser puro un hombre? ¿cómo ser justo el nacido de mujer? | 14 Quid est homo ut immaculatus sit, et ut justus appareat natus de muliere ? |
15 Si ni en sus santos tiene Dios confianza, y ni los cielos son puros a sus ojos, | 15 Ecce inter sanctos ejus nemo immutabilis, et cæli non sunt mundi in conspectu ejus. |
16 ¡cuánto menos un ser abominable y corrompido, el hombre, que bebe la iniquidad como agua! | 16 Quanto magis abominabilis et inutilis homo, qui bibit quasi aquam iniquitatem ? |
17 Voy a instruirte, escúchame, voy a contarte lo que he visto, | 17 Ostendam tibi : audi me : quod vidi, narrabo tibi. |
18 lo que transmiten los sabios, sin pasar por alto nada de sus padres, | 18 Sapientes confitentur, et non abscondunt patres suos : |
19 - a ellos solos les fue dada la tierra, sin que se mezclara extranjero entre ellos -: | 19 quibus solis data est terra, et non transivit alienus per eos. |
20 «Todos sus días vive el malvado en tormento, contados están los años asignados al tirano. | 20 Cunctis diebus suis impius superbit, et numerus annorum incertus est tyrannidis ejus. |
21 Grito de espanto resuena en sus oídos, en plena paz el bandido le asalta. | 21 Sonitus terroris semper in auribus illius : et cum pax sit, ille semper insidias suspicatur. |
22 No espera escapar a las tinieblas, y se ve destinado a la espada. | 22 Non credit quod reverti possit de tenebris ad lucem, circumspectans undique gladium. |
23 Asignado como pasto de los buitres, sabe que su ruina es inminente. La hora de las tinieblas | 23 Cum se moverit ad quærendum panem, novit quod paratus sit in manu ejus tenebrarum dies. |
24 le espanta, la ansiedad y la angustia le invaden, como un rey pronto al asalto. | 24 Terrebit eum tribulatio, et angustia vallabit eum, sicut regem qui præparatur ad prælium. |
25 ¡Alzaba él su mano contra Dios, se atrevía a retar a Sadday! | 25 Tetendit enim adversus Deum manum suam, et contra Omnipotentem roboratus est. |
26 Embestía contra él, el cuello tenso, tras las macizas gibas de su escudo; | 26 Cucurrit adversus eum erecto collo, et pingui cervice armatus est. |
27 porque tenía el rostro cubierto de grasa, en sus ijadas había echado sebo, | 27 Operuit faciem ejus crassitudo, et de lateribus ejus arvina dependet. |
28 y habitaba ciudades destruidas, casas inhabitadas que amenazaban convertirse en ruinas. | 28 Habitavit in civitatibus desolatis, et in domibus desertis, quæ in tumulos sunt redactæ. |
29 No se enriquecerá, no será estable su fortuna, su sombra no cubrirá la tierra, | 29 Non ditabitur, nec perseverabit substantia ejus, nec mittet in terra radicem suam. |
30 (ni escapará a las tinieblas). Agotará sus renuevos la llama, su flor será barrida por el viento. | 30 Non recedet de tenebris : ramos ejus arefaciet flamma, et auferetur spiritu oris sui. |
31 No se fíe de su elevada talla, pues vanidad es su follaje. | 31 Non credet, frustra errore deceptus, quod aliquo pretio redimendus sit. |
32 Se amustiará antes de tiempo, y sus ramas no reverdecerán. | 32 Antequam dies ejus impleantur peribit, et manus ejus arescent. |
33 Sacudirá como la viña sus agraces, como el olivo dejará caer su flor. | 33 Lædetur quasi vinea in primo flore botrus ejus, et quasi oliva projiciens florem suum. |
34 Sí, es estéril la ralea del impío, devora el fuego la tienda del soborno. | 34 Congregatio enim hypocritæ sterilis, et ignis devorabit tabernacula eorum qui munera libenter accipiunt. |
35 Quien concibe dolor, desgracia engendra, su vientre incuba decepción» | 35 Concepit dolorem, et peperit iniquitatem, et uterus ejus præparat dolos. |