Sprichwörter 15

EINHEITSUBERSETZUNG BIBEL	LXX
1 Eine sanfte Antwort dämpft die Erregung, eine kränkende Rede reizt zum Zorn.	1 οργη απολλυσιν και φρονιμους αποκρισις δε υποπιπτουσα αποστρεφει θυμον λογος δε λυπηρος εγειρει οργας
2 Die Zunge der Weisen verkündet Erkenntnis, der Mund der Narren sprudelt Torheit hervor.	2 γλωσσα σοφων καλα επισταται στομα δε αφρονων αναγγελει κακα
3 An jedem Ort sind die Augen des Herrn, sie wachen über Gute und Böse.	3 εν παντι τοπω οφθαλμοι κυριου σκοπευουσιν κακους τε και αγαθους
4 Eine sanfte Zunge ist ein Lebensbaum, eine falsche Zunge bricht das Herz.	4 ιασις γλωσσης δενδρον ζωης ο δε συντηρων αυτην πλησθησεται πνευματος
5 Der Tor verschmäht die Zucht seines Vaters, wer auf Zurechtweisung achtet, ist klug.	5 αφρων μυκτηριζει παιδειαν πατρος ο δε φυλασσων εντολας πανουργοτερος
6 Im Haus des Gerechten gibt es reichen Vorrat, was der Frevler erwirbt, wird zerschlagen.	6 εν πλεοναζουση δικαιοσυνη ισχυς πολλη οι δε ασεβεις ολορριζοι εκ γης ολουνται οικοις δικαιων ισχυς πολλη καρποι δε ασεβων απολουνται
7 Die Lippen der Weisen streuen Erkenntnis aus, das Herz der Toren ist verkehrt.	7 χειλη σοφων δεδεται αισθησει καρδιαι δε αφρονων ουκ ασφαλεις
8 Das Opfer der Frevler ist dem Herrn ein Gräuel, am Gebet der Rechtschaffenen aber hat er Gefallen.	8 θυσιαι ασεβων βδελυγμα κυριω ευχαι δε κατευθυνοντων δεκται παρ' αυτω
9 Ein Gräuel ist dem Herrn der Weg des Frevlers, wer aber der Gerechtigkeit nachjagt, den liebt er.	9 βδελυγμα κυριω οδοι ασεβους διωκοντας δε δικαιοσυνην αγαπα
10 Schlimme Strafe trifft den, der den rechten Pfad verlässt, wer Zurechtweisung hasst, muss sterben.	10 παιδεια ακακου γνωριζεται υπο των παριοντων οι δε μισουντες ελεγχους τελευτωσιν αισχρως
11 Totenreich und Unterwelt liegen offen vor dem Herrn, wie viel mehr die Herzen der Menschen.	11 αδης και απωλεια φανερα παρα τω κυριω πως ουχι και αι καρδιαι των ανθρωπων
12 Ein Zuchtloser liebt es nicht, dass man ihn rügt, zu weisen Menschen begibt er sich nicht.	12 ουκ αγαπησει απαιδευτος τους ελεγχοντας αυτον μετα δε σοφων ουχ ομιλησει
13 Ein fröhliches Herz macht das Gesicht heiter, Kummer im Herzen bedrückt das Gemüt.	13 καρδιας ευφραινομενης προσωπον θαλλει εν δε λυπαις ουσης σκυθρωπαζει
14 Das Herz des Verständigen sucht Erkenntnis, der Mund der Toren ergeht sich in Torheit.	14 καρδια ορθη ζητει αισθησιν στομα δε απαιδευτων γνωσεται κακα
15 Der Bedrückte hat lauter böse Tage, der Frohgemute hat ständig Feiertag.	15 παντα τον χρονον οι οφθαλμοι των κακων προσδεχονται κακα οι δε αγαθοι ησυχαζουσιν δια παντος
16 Besser wenig in Gottesfurcht als reiche Schätze und keine Ruhe.	16 κρεισσων μικρα μερις μετα φοβου κυριου η θησαυροι μεγαλοι μετα αφοβιας
17 Besser ein Gericht Gemüse, wo Liebe herrscht, als ein gemästeter Ochse und Hass dabei.	17 κρεισσων ξενισμος λαχανων προς φιλιαν και χαριν η παραθεσις μοσχων μετα εχθρας
18 Ein hitziger Mensch erregt Zank, ein langmütiger besänftigt den Streit.	18 ανηρ θυμωδης παρασκευαζει μαχας μακροθυμος δε και την μελλουσαν καταπραυνει [18α] μακροθυμος ανηρ κατασβεσει κρισεις ο δε ασεβης εγειρει μαλλον
19 Der Weg des Faulen ist wie ein Dornengestrüpp, der Pfad der Redlichen aber ist gebahnt.	19 οδοι αεργων εστρωμεναι ακανθαις αι δε των ανδρειων τετριμμεναι
20 Ein kluger Sohn macht dem Vater Freude, nur ein törichter Mensch verachtet seine Mutter.	20 υιος σοφος ευφραινει πατερα υιος δε αφρων μυκτηριζει μητερα αυτου
21 Torheit macht dem Unverständigen Freude, der einsichtige Mann geht den geraden Weg.	21 ανοητου τριβοι ενδεεις φρενων ανηρ δε φρονιμος κατευθυνων πορευεται
22 Wo es an Beratung fehlt, da scheitern die Pläne, wo viele Ratgeber sind, gibt es Erfolg.	22 υπερτιθενται λογισμους οι μη τιμωντες συνεδρια εν δε καρδιαις βουλευομενων μενει βουλη
23 Jeden freut es, wenn er (kluge) Antwort geben kann, und wie gut ist doch ein Wort zur rechten Zeit.	23 ου μη υπακουση ο κακος αυτη ουδε μη ειπη καιριον τι και καλον τω κοινω
24 Einen Lebenspfad zur Höhe gibt es für den Klugen, damit er der Totenwelt drunten entgeht.	24 οδοι ζωης διανοηματα συνετου ινα εκκλινας εκ του αδου σωθη
25 Das Haus der Stolzen reißt der Herr nieder, den Grenzstein der Witwe aber macht er fest.	25 οικους υβριστων κατασπα κυριος εστηρισεν δε οριον χηρας
26 Die Pläne des Bösen sind dem Herrn ein Gräuel, aber freundliche Reden gefallen ihm.	26 βδελυγμα κυριω λογισμος αδικος αγνων δε ρησεις σεμναι
27 Wer sich durch Raub bereichert, zerstört sein Haus, wer Bestechung von sich weist, wird lange leben.	27 εξολλυσιν εαυτον ο δωρολημπτης ο δε μισων δωρων λημψεις σωζεται [27α] ελεημοσυναις και πιστεσιν αποκαθαιρονται αμαρτιαι τω δε φοβω κυριου εκκλινει πας απο κακου
28 Der Gerechte überlegt sich im Herzen jede Antwort, aber der Mund der Frevler sprudelt Schlechtes hervor.	28 καρδιαι δικαιων μελετωσιν πιστεις στομα δε ασεβων αποκρινεται κακα [28α] δεκται παρα κυριω οδοι ανθρωπων δικαιων δια δε αυτων και οι εχθροι φιλοι γινονται
29 Fern ist der Herr den Frevlern, doch das Gebet der Gerechten hört er.	29 μακραν απεχει ο θεος απο ασεβων ευχαις δε δικαιων επακουει [29α] κρεισσων ολιγη λημψις μετα δικαιοσυνης η πολλα γενηματα μετα αδικιας [29β] καρδια ανδρος λογιζεσθω δικαια ινα υπο του θεου διορθωθη τα διαβηματα αυτου
30 Strahlende Augen erfreuen das Herz, frohe Kunde labt den Leib.	30 θεωρων οφθαλμος καλα ευφραινει καρδιαν φημη δε αγαθη πιαινει οστα
31 Ein Ohr, das auf heilsame Mahnungen hört, hält sich unter den Weisen auf.	31 -
32 Wer Zucht abweist, verachtet sich selbst; wer aber auf Mahnungen hört, erwirbt Verstand.	32 ος απωθειται παιδειαν μισει εαυτον ο δε τηρων ελεγχους αγαπα ψυχην αυτου
33 Gottesfurcht erzieht zur Weisheit und Demut geht der Ehre voran.	33 φοβος θεου παιδεια και σοφια και αρχη δοξης αποκριθησεται αυτη