Ecclesiasticus 14
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051
Gen
Ex
Lv
Nm
Deut
Ios
Iudc
Ruth
1 Re
2 Re
3 Re
4 Re
1 Par
2 Par
Esd
Neh
Tob
Iudt
Esth
1 Mach
2 Mach
Iob
Ps
Prov
Eccle
Cant
Sap
Eccli
Isa
Ier
Lam
Bar
Ez
Dan
Os
Ioel
Am
Abd
Ion
Mi
Nah
Hab
Soph
Agg
Zach
Mal
Mt
Mc
Lc
Io
Act
Rom
1Cor
2Cor
Gal
Eph
Phil
Col
1 Thess
2 Thess
1 Tim
2 Tim
Tit
Philem
Hebr
Iac
1 Pt
2 Pt
1 Io
2 Io
3 Io
Iud
Apoc
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
VULGATA | BIBBIA |
---|---|
1 Beatus vir qui non est lapsus verbo ex ore suo, et non est stimulatus in tristitia delicti. | 1 Beato l'uomo che non ha peccato con le parole e non è tormentato dal rimorso dei peccati. |
2 Felix qui non habuit animi sui tristitiam, et non excidit a spe sua. | 2 Beato chi non ha nulla da rimproverarsi e chi non ha perduto la sua speranza. |
3 Viro cupido et tenaci sine ratione est substantia : et homini livido ad quid aurum ? | 3 A un uomo gretto non conviene la ricchezza, a che servono gli averi a un uomo avaro? |
4 Qui acervat ex animo suo injuste, aliis congregat, et in bonis illius alius luxuriabitur. | 4 Chi accumula a forza di privazioni accumula per altri, con i suoi beni faran festa gli estranei. |
5 Qui sibi nequam est, cui alii bonus erit ? et non jucundabitur in bonis suis. | 5 Chi è cattivo con se stesso con chi si mostrerà buono? Non sa godere delle sue ricchezze. |
6 Qui sibi invidet, nihil est illo nequius : et hæc redditio est malitiæ illius. | 6 Nessuno è peggiore di chi tormenta se stesso; questa è la ricompensa della sua malizia. |
7 Et si bene fecerit, ignoranter et non volens facit : et in novissimo manifestat malitiam suam. | 7 Se fa il bene, lo fa per distrazione; ma alla fine mostrerà la sua malizia. |
8 Nequam est oculus lividi : et avertens faciem suam, et despiciens animam suam. | 8 È malvagio l'uomo dall'occhio invidioso; volge altrove lo sguardo e disprezza la vita altrui. |
9 Insatiabilis oculus cupidi in parte iniquitatis : non satiabitur donec consumat arefaciens animam suam. | 9 L'occhio dell'avaro non si accontenta di una parte, l'insana cupidigia inaridisce l'anima sua. |
10 Oculus malus ad mala, et non saturabitur pane, sed indigens et in tristitia erit super mensam suam. | 10 Un occhio cattivo è invidioso anche del pane e sulla sua tavola esso manca. |
11 Fili, si habes, benefac tecum, et Deo dignas oblationes offer. | 11 Figlio, per quanto ti è possibile, tràttati bene e presenta al Signore le offerte dovute. |
12 Memor esto quoniam mors non tardat, et testamentum inferorum, quia demonstratum est tibi : testamentum enim hujus mundi morte morietur. | 12 Ricòrdati che la morte non tarderà e il decreto degli inferi non t'è stato rivelato. |
13 Ante mortem benefac amico tuo, et secundum vires tuas exporrigens da pauperi. | 13 Prima di morire fa' del bene all'amico, secondo le tue possibilità sii con lui generoso. |
14 Non defrauderis a die bono, et particula boni doni non te prætereat. | 14 Non privarti di un giorno felice; non ti sfugga alcuna parte di un buon desiderio. |
15 Nonne aliis relinques dolores et labores tuos in divisione sortis ? | 15 Forse non lascerai a un altro le tue sostanze e le tue fatiche per esser divise fra gli eredi? |
16 Da et accipe, et justifica animam tuam. | 16 Regala e accetta regali, distrai l'anima tua, perché negli inferi non c'è gioia da ricercare. |
17 Ante obitum tuum operare justitiam, quoniam non est apud inferos invenire cibum. | 17 Ogni corpo invecchia come un abito, è una legge da sempre: "Certo si muore!". |
18 Omnis caro sicut f?num veterascet, et sicut folium fructificans in arbore viridi. | 18 Come foglie verdi su un albero frondoso: le une lascia cadere, altre ne fa spuntare, lo stesso avviene per le generazioni di carne e di sangue: le une muoiono, altre ne nascono. |
19 Alia generantur, et alia dejiciuntur : sic generatio carnis et sanguinis, alia finitur, et alia nascitur. | 19 Ogni opera corruttibile scompare; chi la compie se ne andrà con essa. |
20 Omne opus corruptibile in fine deficiet, et qui illud operatur ibit cum illo. | 20 Beato l'uomo che medita sulla sapienza e ragiona con l'intelligenza, |
21 Et omne opus electum justificabitur, et qui operatur illud honorabitur in illo. | 21 e considera nel cuore le sue vie: ne penetrerà con la mente i segreti. |
22 Beatus vir qui in sapientia morabitur, et qui in justitia sua meditabitur, et in sensu cogitabit circumspectionem Dei : | 22 La insegue come uno che segue una pista, si apposta sui suoi sentieri. |
23 qui excogitat vias illius in corde suo, et in absconditis suis intelligens, vadens post illam quasi investigator, et in viis illius consistens : | 23 Egli spia alle sue finestre e starà ad ascoltare alla sua porta. |
24 qui respicit per fenestras illius, et in januis illius audiens : | 24 Fa sosta vicino alla sua casa e fisserà un chiodo nelle sue pareti; |
25 qui requiescit juxta domum illius, et in parietibus illius figens palum, statuet casulam suam ad manus illius, et requiescent in casula illius bona per ævum. | 25 alzerà la propria tenda presso di essa e si riparerà in un rifugio di benessere; |
26 Statuet filios suos sub tegmine illius, et sub ramis ejus morabitur. | 26 metterà i propri figli sotto la sua protezione e sotto i suoi rami soggiornerà; |
27 Protegetur sub tegmine illius a fervore, et in gloria ejus requiescet. | 27 da essa sarà protetto contro il caldo, egli abiterà all'ombra della sua gloria. |