Scrutatio

Sabato, 27 aprile 2024 - Santa Zita ( Letture di oggi)

Ecclesiasticus 14


font
VULGATABIBBIA CEI 2008
1 Beatus vir qui non est lapsus verbo ex ore suo,
et non est stimulatus in tristitia delicti.
1 Beato l’uomo che non ha peccato con la sua bocca
e non è tormentato dal rimorso dei peccati.
2 Felix qui non habuit animi sui tristitiam,
et non excidit a spe sua.
2 Beato chi non ha nulla da rimproverarsi
e chi non ha perduto la sua speranza.
3 Viro cupido et tenaci sine ratione est substantia :
et homini livido ad quid aurum ?
3 A un uomo gretto non va bene la ricchezza,
a che cosa servono gli averi a un uomo avaro?
4 Qui acervat ex animo suo injuste, aliis congregat,
et in bonis illius alius luxuriabitur.
4 Chi accumula a forza di privazioni, accumula per altri;
con i suoi beni faranno festa gli estranei.
5 Qui sibi nequam est, cui alii bonus erit ?
et non jucundabitur in bonis suis.
5 Chi è cattivo con se stesso con chi sarà buono?
Certo non godrà delle sue ricchezze.
6 Qui sibi invidet, nihil est illo nequius :
et hæc redditio est malitiæ illius.
6 Nessuno è peggiore di chi danneggia se stesso,
e questa è la ricompensa della sua malizia:
7 Et si bene fecerit, ignoranter et non volens facit :
et in novissimo manifestat malitiam suam.
7 anche se fa il bene, lo fa per distrazione,
e alla fine sarà manifesta la sua malizia.
8 Nequam est oculus lividi :
et avertens faciem suam, et despiciens animam suam.
8 È malvagio l’uomo dall’occhio invidioso,
volge lo sguardo altrove e disprezza la vita altrui.
9 Insatiabilis oculus cupidi in parte iniquitatis :
non satiabitur donec consumat arefaciens animam suam.
9 L’occhio dell’avaro non si accontenta della sua parte,
una malvagia ingiustizia gli inaridisce l’anima.
10 Oculus malus ad mala, et non saturabitur pane,
sed indigens et in tristitia erit super mensam suam.
10 Un occhio cattivo è invidioso anche del pane
ed è proprio questo che manca sulla sua tavola.
11 Fili, si habes, benefac tecum,
et Deo dignas oblationes offer.
11 Figlio, per quanto ti è possibile, tràttati bene
e presenta al Signore le offerte dovute.
12 Memor esto quoniam mors non tardat,
et testamentum inferorum, quia demonstratum est tibi :
testamentum enim hujus mundi morte morietur.
12 Ricòrdati che la morte non tarderà
e il decreto degli inferi non ti è stato rivelato.
13 Ante mortem benefac amico tuo,
et secundum vires tuas exporrigens da pauperi.
13 Prima di morire fa’ del bene all’amico,
secondo le tue possibilità sii generoso con lui.
14 Non defrauderis a die bono,
et particula boni doni non te prætereat.
14 Non privarti di un giorno felice,
non ti sfugga nulla di un legittimo desiderio.
15 Nonne aliis relinques dolores et labores tuos
in divisione sortis ?
15 Non lascerai forse a un altro i frutti del tuo lavoro,
e le tue fatiche per essere divise fra gli eredi?
16 Da et accipe,
et justifica animam tuam.
16 Regala e accetta regali, e divèrtiti,
perché negli inferi non si ricerca l’allegria.
17 Ante obitum tuum operare justitiam,
quoniam non est apud inferos invenire cibum.
17 Ogni corpo invecchia come un abito,
è una legge da sempre: «Devi morire!».
18 Omnis caro sicut f?num veterascet,
et sicut folium fructificans in arbore viridi.
18 Come foglie verdi su un albero frondoso,
alcune cadono e altre germogliano,
così sono le generazioni umane:
una muore e un’altra nasce.
19 Alia generantur, et alia dejiciuntur :
sic generatio carnis et sanguinis, alia finitur, et alia nascitur.
19 Ogni opera corruttibile scompare
e chi la compie se ne andrà con essa.
20 Omne opus corruptibile in fine deficiet,
et qui illud operatur ibit cum illo.
20 Beato l’uomo che si dedica alla sapienza
e riflette con la sua intelligenza,
21 Et omne opus electum justificabitur,
et qui operatur illud honorabitur in illo.
21 che medita nel cuore le sue vie
e con la mente ne penetra i segreti.
22 Beatus vir qui in sapientia morabitur,
et qui in justitia sua meditabitur,
et in sensu cogitabit circumspectionem Dei :
22 La insegue come un cacciatore,
si apposta sui suoi sentieri.
23 qui excogitat vias illius in corde suo,
et in absconditis suis intelligens,
vadens post illam quasi investigator,
et in viis illius consistens :
23 Egli spia alle sue finestre
e sta ad ascoltare alla sua porta.
24 qui respicit per fenestras illius,
et in januis illius audiens :
24 Sosta vicino alla sua casa
e fissa il picchetto nelle sue pareti,
25 qui requiescit juxta domum illius,
et in parietibus illius figens palum,
statuet casulam suam ad manus illius,
et requiescent in casula illius bona per ævum.
25 alza la propria tenda presso di lei
e si ripara in un rifugio di benessere,
26 Statuet filios suos sub tegmine illius,
et sub ramis ejus morabitur.
26 mette i propri figli sotto la sua protezione
e sotto i suoi rami soggiorna;
27 Protegetur sub tegmine illius a fervore,
et in gloria ejus requiescet.
27 da lei è protetto contro il caldo,
e nella sua gloria egli abita.