Scrutatio

Sabato, 27 aprile 2024 - Santa Zita ( Letture di oggi)

Ecclesiasticus 14


font
VULGATAEL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS
1 Beatus vir qui non est lapsus verbo ex ore suo,
et non est stimulatus in tristitia delicti.
1 ¡Feliz el hombre que no ha faltado con su lengua ni es atormentado por el remordimiento!
2 Felix qui non habuit animi sui tristitiam,
et non excidit a spe sua.
2 ¡Feliz el que no tiene que reprocharse a sí mismo y no ve desvanecerse su esperanza!
3 Viro cupido et tenaci sine ratione est substantia :
et homini livido ad quid aurum ?
3 ¿De qué le sirve la riqueza al mezquino y para qué tiene el avaro su fortuna.
4 Qui acervat ex animo suo injuste, aliis congregat,
et in bonis illius alius luxuriabitur.
4 El que acumula, privándose de todo, acumula para otros, y otros se darán buena vida con sus bienes.
5 Qui sibi nequam est, cui alii bonus erit ?
et non jucundabitur in bonis suis.
5 El que es malo consigo mismo ¿con quién será bueno? Ni él mismo disfruta de su fortuna.
6 Qui sibi invidet, nihil est illo nequius :
et hæc redditio est malitiæ illius.
6 No hay nadie peor que el avaro consigo mismo, y ese es el justo pago de su maldad.
7 Et si bene fecerit, ignoranter et non volens facit :
et in novissimo manifestat malitiam suam.
7 Si hace algún bien, lo hace por descuido, y termina por revelar su malicia.
8 Nequam est oculus lividi :
et avertens faciem suam, et despiciens animam suam.
8 Es un malvado el que mira con envidia, el que da vuelta la cara y menosprecia a los demás.
9 Insatiabilis oculus cupidi in parte iniquitatis :
non satiabitur donec consumat arefaciens animam suam.
9 El ojo del ambicioso no está satisfecho con su parte y la ruindad reseca el alma.
10 Oculus malus ad mala, et non saturabitur pane,
sed indigens et in tristitia erit super mensam suam.
10 El miserable mezquina el pan y tiene su mesa siempre vacía.
11 Fili, si habes, benefac tecum,
et Deo dignas oblationes offer.
11 En la medida de tus recursos, vive bien, hijo mío, y presenta al Señor ofrendas dignas.
12 Memor esto quoniam mors non tardat,
et testamentum inferorum, quia demonstratum est tibi :
testamentum enim hujus mundi morte morietur.
12 Recuerda que la muerte no tardará y que el pacto del Abismo no te ha sido revelado.
13 Ante mortem benefac amico tuo,
et secundum vires tuas exporrigens da pauperi.
13 Antes de morir, haz el bien a tu amigo y dale con largueza, en la medida de tus fuerzas.
14 Non defrauderis a die bono,
et particula boni doni non te prætereat.
14 No te prives de un día agradable ni desaproveches tu parte de gozo legítimo.
15 Nonne aliis relinques dolores et labores tuos
in divisione sortis ?
15 ¿Acaso no dejarás a otro el fruto de tus trabajos, y el de tus fatigas, para que lo repartan en herencia?
16 Da et accipe,
et justifica animam tuam.
16 Da y recibe, olvida tus preocupaciones, porque no hay que buscar delicias en el Abismo.
17 Ante obitum tuum operare justitiam,
quoniam non est apud inferos invenire cibum.
17 Todo ser viviente envejece como un vestido, porque está en pie la antigua sentencia: «Tienes que morir».
18 Omnis caro sicut f?num veterascet,
et sicut folium fructificans in arbore viridi.
18 En el follaje de un árbol tupido, unas hojas caen y otras brotan: así son las generaciones de carne y de sangre, una muere y otra nace.
19 Alia generantur, et alia dejiciuntur :
sic generatio carnis et sanguinis, alia finitur, et alia nascitur.
19 Toda obra corruptible desaparece y el que la hizo se irá con ella.
20 Omne opus corruptibile in fine deficiet,
et qui illud operatur ibit cum illo.
20 ¡Feliz el hombre que se ocupa de la sabiduría y el que razona con inteligencia,
21 Et omne opus electum justificabitur,
et qui operatur illud honorabitur in illo.
21 el que reflexiona sobre los caminos de la sabiduría y penetra en sus secretos!
22 Beatus vir qui in sapientia morabitur,
et qui in justitia sua meditabitur,
et in sensu cogitabit circumspectionem Dei :
22 El la sigue como un rastreador y se queda al acecho de sus pasos;
23 qui excogitat vias illius in corde suo,
et in absconditis suis intelligens,
vadens post illam quasi investigator,
et in viis illius consistens :
23 espía por sus ventanas y escucha atentamente a sus puertas;
24 qui respicit per fenestras illius,
et in januis illius audiens :
24 busca albergue cerca de su casa y clava una estaca en sus muros;
25 qui requiescit juxta domum illius,
et in parietibus illius figens palum,
statuet casulam suam ad manus illius,
et requiescent in casula illius bona per ævum.
25 instala su carpa cerca de ella y se alberga en la mejor de las moradas;
26 Statuet filios suos sub tegmine illius,
et sub ramis ejus morabitur.
26 pone a sus hijos bajo el abrigo de ella y vive a la sombre de sus ramas:
27 Protegetur sub tegmine illius a fervore,
et in gloria ejus requiescet.
27 ella lo protege del calor y él habita en su gloria.