Scrutatio

Sabato, 27 aprile 2024 - Santa Zita ( Letture di oggi)

Ecclesiasticus 14


font
VULGATABIBLIA
1 Beatus vir qui non est lapsus verbo ex ore suo,
et non est stimulatus in tristitia delicti.
1 Feliz el hombre que no se ha deslizado con su boca,
ni sufre tormento por la tristeza del pecado.
2 Felix qui non habuit animi sui tristitiam,
et non excidit a spe sua.
2 Feliz aquel a quien su conciencia no reprocha,
y que no queda corrido en su esperanza.
3 Viro cupido et tenaci sine ratione est substantia :
et homini livido ad quid aurum ?
3 Para el hombre mezquino no es buena la riqueza,
para el envidioso, ¿de qué sirve el dinero?
4 Qui acervat ex animo suo injuste, aliis congregat,
et in bonis illius alius luxuriabitur.
4 Quien amontona a expensas de sí mismo, para otros amontona,
con sus bienes se regalarán otros.
5 Qui sibi nequam est, cui alii bonus erit ?
et non jucundabitur in bonis suis.
5 El que es malo para sí, ¿para quién será bueno?
No logrará contento en medio de sus tesoros.
6 Qui sibi invidet, nihil est illo nequius :
et hæc redditio est malitiæ illius.
6 Nadie peor que el que se tortura a sí mismo,
esa es la paga de su maldad.
7 Et si bene fecerit, ignoranter et non volens facit :
et in novissimo manifestat malitiam suam.
7 Aun si llega a hacer el bien, lo hace por descuido,
al final dejará ver su maldad.
8 Nequam est oculus lividi :
et avertens faciem suam, et despiciens animam suam.
8 Malo es el de ojo envidioso,
que vuelve su rostro y desprecia a los demás.
9 Insatiabilis oculus cupidi in parte iniquitatis :
non satiabitur donec consumat arefaciens animam suam.
9 El ojo del avaro no se satisface con su suerte,
la avaricia seca el alma.
10 Oculus malus ad mala, et non saturabitur pane,
sed indigens et in tristitia erit super mensam suam.
10 El ojo malo se alampa por el pan,
hambriento está en su propia mesa.
11 Fili, si habes, benefac tecum,
et Deo dignas oblationes offer.
11 Hijo, trátate bien, conforme a lo que tengas,
y presenta dignamente tus ofrendas al Señor.
12 Memor esto quoniam mors non tardat,
et testamentum inferorum, quia demonstratum est tibi :
testamentum enim hujus mundi morte morietur.
12 Recuerda que la muerte no se tardará,
y que el pacto del seol no se te ha revelado.
13 Ante mortem benefac amico tuo,
et secundum vires tuas exporrigens da pauperi.
13 Antes de morir, haz el bien a tu amigo,
según tus medios dale con largueza.
14 Non defrauderis a die bono,
et particula boni doni non te prætereat.
14 No te prives de pasarte un buen día,
no se te escape la posesión de un deseo legítimo.
15 Nonne aliis relinques dolores et labores tuos
in divisione sortis ?
15 ¿No dejarás a otro el fruto de tus trabajos
y el de tus fatigas, para que a suertes se reparta?
16 Da et accipe,
et justifica animam tuam.
16 Da y recibe, y recrea tu alma,
que en el seol no se puede esperar buena vida.
17 Ante obitum tuum operare justitiam,
quoniam non est apud inferos invenire cibum.
17 Toda carne como un vestido envejece,
pues ley eterna es: hay que morir.
18 Omnis caro sicut f?num veterascet,
et sicut folium fructificans in arbore viridi.
18 Lo mismo que las hojas sobre árbol tupido,
que unas caen y otras brotan,
así la generación de carne y sangre:
una muere y otra nace.
19 Alia generantur, et alia dejiciuntur :
sic generatio carnis et sanguinis, alia finitur, et alia nascitur.
19 Toda obra corruptible desaparece,
y su autor se irá con ella.
20 Omne opus corruptibile in fine deficiet,
et qui illud operatur ibit cum illo.
20 Feliz el hombre que se ejercita en la sabiduría,
y que en su inteligencia reflexiona,
21 Et omne opus electum justificabitur,
et qui operatur illud honorabitur in illo.
21 que medita sus caminos en su corazón,
y sus secretos considera.
22 Beatus vir qui in sapientia morabitur,
et qui in justitia sua meditabitur,
et in sensu cogitabit circumspectionem Dei :
22 Sale en su busca como el que sigue el rastro,
y en sus caminos se pone al acecho.
23 qui excogitat vias illius in corde suo,
et in absconditis suis intelligens,
vadens post illam quasi investigator,
et in viis illius consistens :
23 Se asoma a sus ventanas,
y a sus puertas escucha.
24 qui respicit per fenestras illius,
et in januis illius audiens :
24 Acampa muy cerca de su casa,
y clava la clavija en sus muros.
25 qui requiescit juxta domum illius,
et in parietibus illius figens palum,
statuet casulam suam ad manus illius,
et requiescent in casula illius bona per ævum.
25 Monta su tienda junto a ella,
y se alberga en su albergue dichoso.
26 Statuet filios suos sub tegmine illius,
et sub ramis ejus morabitur.
26 Pone sus hijos a su abrigo,
y bajo sus ramas se cobija.
27 Protegetur sub tegmine illius a fervore,
et in gloria ejus requiescet.
27 Por ella es protegido del calor,
y en su gloria se alberga.