Scrutatio

Sabato, 27 aprile 2024 - Santa Zita ( Letture di oggi)

Ecclesiasticus 14


font
VULGATASAGRADA BIBLIA
1 Beatus vir qui non est lapsus verbo ex ore suo,
et non est stimulatus in tristitia delicti.
1 Feliz o homem que não pecou pelas suas palavras, e que não é atormentado pelo remorso do pecado.
2 Felix qui non habuit animi sui tristitiam,
et non excidit a spe sua.
2 Feliz aquele cuja alma não está triste e que não está privado de esperança!
3 Viro cupido et tenaci sine ratione est substantia :
et homini livido ad quid aurum ?
3 Para o homem avarento e cúpido a riqueza é inútil; para que serve o ouro ao homem invejoso?
4 Qui acervat ex animo suo injuste, aliis congregat,
et in bonis illius alius luxuriabitur.
4 Quem acumula injustamente, com prejuízo da vida, acumula para outros, e outro há de vir que esbanjará esses bens na devassidão.
5 Qui sibi nequam est, cui alii bonus erit ?
et non jucundabitur in bonis suis.
5 Para quem será bom aquele que é mau para si mesmo? Não terá nenhuma satisfação em seus bens.
6 Qui sibi invidet, nihil est illo nequius :
et hæc redditio est malitiæ illius.
6 Nada é pior do que aquele que é avaro consigo mesmo: eis aí o verdadeiro salário de sua maldade.
7 Et si bene fecerit, ignoranter et non volens facit :
et in novissimo manifestat malitiam suam.
7 Se ele fizer algum bem, é inconscientemente, a seu pesar, e acaba desvendando a sua maldade.
8 Nequam est oculus lividi :
et avertens faciem suam, et despiciens animam suam.
8 O olhar do invejoso é mau; ele desvia o rosto e despreza sua alma.
9 Insatiabilis oculus cupidi in parte iniquitatis :
non satiabitur donec consumat arefaciens animam suam.
9 O olhar do avarento é insaciável a respeito da iniqüidade, só ficará satisfeito quando tiver ressecado e consumido a sua alma.
10 Oculus malus ad mala, et non saturabitur pane,
sed indigens et in tristitia erit super mensam suam.
10 O olhar maldoso só leva ao mal; não será saciado com pão, mas será pobre e triste em sua própria mesa.
11 Fili, si habes, benefac tecum,
et Deo dignas oblationes offer.
11 Meu filho, se algo tiveres, faze com isso algum bem a ti mesmo, e apresenta a Deus oferendas dignas.
12 Memor esto quoniam mors non tardat,
et testamentum inferorum, quia demonstratum est tibi :
testamentum enim hujus mundi morte morietur.
12 Lembra-te de que a morte não tarda, e de que o pacto da moradia dos mortos te foi revelado, pois é lei deste mundo que é preciso morrer,
13 Ante mortem benefac amico tuo,
et secundum vires tuas exporrigens da pauperi.
13 Antes de morrer, faze bem ao teu amigo, e dá esmola ao pobre conforme tuas posses.
14 Non defrauderis a die bono,
et particula boni doni non te prætereat.
14 Não te prives de um dia feliz, e não deixes escapar nenhuma parcela do precioso dom.
15 Nonne aliis relinques dolores et labores tuos
in divisione sortis ?
15 Não será a outrem que deixarás o fruto de teus esforços e de teus trabalhos, para ser repartido por sorte?
16 Da et accipe,
et justifica animam tuam.
16 Dá e recebe, e justifica a tua alma.
17 Ante obitum tuum operare justitiam,
quoniam non est apud inferos invenire cibum.
17 Pratica a justiça, antes de tua morte, pois na moradia dos mortos não há de se achar alimento.
18 Omnis caro sicut f?num veterascet,
et sicut folium fructificans in arbore viridi.
18 Toda carne fenece como a erva, e como a folha que cresce numa árvore vigorosa.
19 Alia generantur, et alia dejiciuntur :
sic generatio carnis et sanguinis, alia finitur, et alia nascitur.
19 Umas nascem, outras caem. Assim, nesta raça de carne e sangue, uma geração morre, outra nasce.
20 Omne opus corruptibile in fine deficiet,
et qui illud operatur ibit cum illo.
20 Tudo o que é corruptível acabará por ser destruído, e o artesão morrerá com o seu trabalho.
21 Et omne opus electum justificabitur,
et qui operatur illud honorabitur in illo.
21 Toda obra excelente será aprovada e o seu autor nela achará orgulho.
22 Beatus vir qui in sapientia morabitur,
et qui in justitia sua meditabitur,
et in sensu cogitabit circumspectionem Dei :
22 Feliz o homem que persevera na sabedoria, que se exercita na prática da justiça, e que, em seu coração, pensa no olhar de Deus que tudo vê;
23 qui excogitat vias illius in corde suo,
et in absconditis suis intelligens,
vadens post illam quasi investigator,
et in viis illius consistens :
23 que repassa no seu coração os seus caminhos, que penetra no conhecimento de seus segredos, que caminha atrás dela seguindo-lhe as pegadas, e que permanece em suas vias;
24 qui respicit per fenestras illius,
et in januis illius audiens :
24 que olha pelas suas janelas, que escuta à sua porta,
25 qui requiescit juxta domum illius,
et in parietibus illius figens palum,
statuet casulam suam ad manus illius,
et requiescent in casula illius bona per ævum.
25 que se detém junto à sua casa e que, enterrando uma estaca dentro de suas muralhas, edifica sua cabana junto a ela. Nessa cabana, seus haveres repousam tranqüilamente para sempre;
26 Statuet filios suos sub tegmine illius,
et sub ramis ejus morabitur.
26 sob esse abrigo ele estabelece os seus filhos, e ele mesmo residirá debaixo dos seus ramos.
27 Protegetur sub tegmine illius a fervore,
et in gloria ejus requiescet.
27 Em sua sombra ele encontra abrigo contra o calor, e repousará na sua glória.