Jó 39

¹ Numquid nosti tempus partus ibicum in petris,
vel parturientes cervas observasti ?

² Dinumerasti menses conceptus earum,
et scisti tempus partus earum ?
³ Incurvantur ad fœtum, et pariunt,
et rugitus emittunt.
⁴ Separantur filii earum, et pergunt ad pastum :
egrediuntur, et non revertuntur ad eas.
⁵ Quis dimisit onagrum liberum,
et vincula ejus quis solvit ?
⁶ cui dedi in solitudine domum,
et tabernacula ejus in terra salsuginis.
⁷ Contemnit multitudinem civitatis :
clamorem exactoris non audit.
⁸ Circumspicit montes pascuæ suæ,
et virentia quæque perquirit.
⁹ Numquid volet rhinoceros servire tibi,
aut morabitur ad præsepe tuum ?
¹⁰ Numquid alligabis rhinocerota ad arandum loro tuo,
aut confringet glebas vallium post te ?
¹¹ Numquid fiduciam habebis in magna fortitudine ejus,
et derelinques ei labores tuos ?
¹² Numquid credes illi quod sementem reddat tibi,
et aream tuam congreget ?
¹³ Penna struthionis similis est
pennis herodii et accipitris.
¹⁴ Quando derelinquit ova sua in terra,
tu forsitan in pulvere calefacies ea ?
¹⁵ Obliviscitur quod pes conculcet ea,
aut bestia agri conterat.
¹⁶ Duratur ad filios suos, quasi non sint sui :
frustra laboravit, nullo timore cogente.
¹⁷ Privavit enim eam Deus sapientia,
nec dedit illi intelligentiam.
¹⁸ Cum tempus fuerit, in altum alas erigit :
deridet equum et ascensorem ejus.
¹⁹ Numquid præbebis equo fortitudinem,
aut circumdabis collo ejus hinnitum ?
²⁰ Numquid suscitabis eum quasi locustas ?
gloria narium ejus terror.
²¹ Terram ungula fodit ; exultat audacter :
in occursum pergit armatis.
²² Contemnit pavorem,
nec cedit gladio.
²³ Super ipsum sonabit pharetra ;
vibrabit hasta et clypeus :
²⁴ fervens et fremens sorbet terram,
nec reputat tubæ sonare clangorem.
²⁵ Ubi audierit buccinam, dicit : Vah !
procul odoratur bellum :
exhortationem ducum, et ululatum exercitus.
²⁶ Numquid per sapientiam tuam plumescit accipiter,
expandens alas suas ad austrum ?
²⁷ Numquid ad præceptum tuum elevabitur aquila,
et in arduis ponet nidum suum ?
²⁸ In petris manet,
et in præruptis silicibus commoratur,
atque inaccessis rupibus.
²⁹ Inde contemplatur escam,
et de longe oculi ejus prospiciunt.
³⁰ Pulli ejus lambent sanguinem :
et ubicumque cadaver fuerit, statim adest.

³¹ Et adjecit Dominus, et locutus est ad Job :

³² Numquid qui contendit cum Deo, tam facile conquiescit ?
utique qui arguit Deum, debet respondere ei.

³³ Respondens autem Job Domino, dixit :

³⁴ Qui leviter locutus sum, respondere quid possum ?
manum meam ponam super os meum.

³⁵ Unum locutus sum, quod utinam non dixissem :
et alterum, quibus ultra non addam.