Scrutatio

Sabato, 27 aprile 2024 - Santa Zita ( Letture di oggi)

Jó 39


font
VULGATABIBBIA CEI 2008
1 Numquid nosti tempus partus ibicum in petris,
vel parturientes cervas observasti ?
1 Sai tu quando figliano i camosci
o assisti alle doglie delle cerve?
2 Dinumerasti menses conceptus earum,
et scisti tempus partus earum ?
2 Conti tu i mesi della loro gravidanza
e sai tu quando devono partorire?
3 Incurvantur ad fœtum, et pariunt,
et rugitus emittunt.
3 Si curvano e si sgravano dei loro parti,
espellono i loro feti.
4 Separantur filii earum, et pergunt ad pastum :
egrediuntur, et non revertuntur ad eas.
4 Robusti sono i loro figli, crescono all’aperto,
se ne vanno e non tornano più da esse.
5 Quis dimisit onagrum liberum,
et vincula ejus quis solvit ?
5 Chi lascia libero l’asino selvatico
e chi ne scioglie i legami?
6 cui dedi in solitudine domum,
et tabernacula ejus in terra salsuginis.
6 Io gli ho dato come casa il deserto
e per dimora la terra salmastra.
7 Contemnit multitudinem civitatis :
clamorem exactoris non audit.
7 Dei rumori della città se ne ride
e non ode le urla dei guardiani.
8 Circumspicit montes pascuæ suæ,
et virentia quæque perquirit.
8 Gira per le montagne, sua pastura,
e va in cerca di quanto è verde.
9 Numquid volet rhinoceros servire tibi,
aut morabitur ad præsepe tuum ?
9 Forse il bufalo acconsente a servirti
o a passare la notte presso la tua greppia?
10 Numquid alligabis rhinocerota ad arandum loro tuo,
aut confringet glebas vallium post te ?
10 Puoi forse legare il bufalo al solco con le corde,
o fargli arare le valli dietro a te?
11 Numquid fiduciam habebis in magna fortitudine ejus,
et derelinques ei labores tuos ?
11 Ti puoi fidare di lui, perché la sua forza è grande,
e puoi scaricare su di lui le tue fatiche?
12 Numquid credes illi quod sementem reddat tibi,
et aream tuam congreget ?
12 Conteresti su di lui, perché torni
e raduni la tua messe sull’aia?
13 Penna struthionis similis est
pennis herodii et accipitris.
13 Lo struzzo batte festosamente le ali,
come se fossero penne di cicogna e di falco.
14 Quando derelinquit ova sua in terra,
tu forsitan in pulvere calefacies ea ?
14 Depone infatti sulla terra le uova
e nella sabbia le lascia riscaldare.
15 Obliviscitur quod pes conculcet ea,
aut bestia agri conterat.
15 Non pensa che un piede può schiacciarle,
una bestia selvatica calpestarle.
16 Duratur ad filios suos, quasi non sint sui :
frustra laboravit, nullo timore cogente.
16 Tratta duramente i figli, come se non fossero suoi,
della sua inutile fatica non si preoccupa,
17 Privavit enim eam Deus sapientia,
nec dedit illi intelligentiam.
17 perché Dio gli ha negato la saggezza
e non gli ha dato in sorte l’intelligenza.
18 Cum tempus fuerit, in altum alas erigit :
deridet equum et ascensorem ejus.
18 Ma quando balza in alto,
si beffa del cavallo e del suo cavaliere.
19 Numquid præbebis equo fortitudinem,
aut circumdabis collo ejus hinnitum ?
19 Puoi dare la forza al cavallo
e rivestire di criniera il suo collo?
20 Numquid suscitabis eum quasi locustas ?
gloria narium ejus terror.
20 Puoi farlo saltare come una cavalletta,
con il suo nitrito maestoso e terrificante?
21 Terram ungula fodit ; exultat audacter :
in occursum pergit armatis.
21 Scalpita nella valle baldanzoso
e con impeto va incontro alle armi.
22 Contemnit pavorem,
nec cedit gladio.
22 Sprezza la paura, non teme,
né retrocede davanti alla spada.
23 Super ipsum sonabit pharetra ;
vibrabit hasta et clypeus :
23 Su di lui tintinna la faretra,
luccica la lancia e il giavellotto.
24 fervens et fremens sorbet terram,
nec reputat tubæ sonare clangorem.
24 Con eccitazione e furore divora lo spazio
e al suono del corno più non si tiene.
25 Ubi audierit buccinam, dicit : Vah !
procul odoratur bellum :
exhortationem ducum, et ululatum exercitus.
25 Al primo suono nitrisce: “Ah!”
e da lontano fiuta la battaglia,
gli urli dei capi e il grido di guerra.
26 Numquid per sapientiam tuam plumescit accipiter,
expandens alas suas ad austrum ?
26 È forse per il tuo ingegno che spicca il volo lo sparviero
e distende le ali verso il meridione?
27 Numquid ad præceptum tuum elevabitur aquila,
et in arduis ponet nidum suum ?
27 O al tuo comando l’aquila s’innalza
e costruisce il suo nido sulle alture?
28 In petris manet,
et in præruptis silicibus commoratur,
atque inaccessis rupibus.
28 Vive e passa la notte fra le rocce,
sugli spuntoni delle rocce o sui picchi.
29 Inde contemplatur escam,
et de longe oculi ejus prospiciunt.
29 Di lassù spia la preda
e da lontano la scorgono i suoi occhi.
30 Pulli ejus lambent sanguinem :
et ubicumque cadaver fuerit, statim adest.
30 I suoi piccoli succhiano il sangue
e dove sono cadaveri, là essa si trova».
31 Et adjecit Dominus, et locutus est ad Job :
32 Numquid qui contendit cum Deo, tam facile conquiescit ?
utique qui arguit Deum, debet respondere ei.
33 Respondens autem Job Domino, dixit :
34 Qui leviter locutus sum, respondere quid possum ?
manum meam ponam super os meum.
35 Unum locutus sum, quod utinam non dixissem :
et alterum, quibus ultra non addam.