Jó 39

VULGATA	GREEK BIBLE
1 Numquid nosti tempus partus ibicum in petris, vel parturientes cervas observasti ?	1 Γνωριζεις τον καιρον του τοκετου των αγριων αιγων του βραχου; δυνασαι να σημειωσης ποτε γεννωσιν αι ελαφοι;
2 Dinumerasti menses conceptus earum, et scisti tempus partus earum ?	2 Δυνασαι να αριθμησης τους μηνας τους οποιους πληρουσιν; η γνωριζεις τον καιρον του τοκετου αυτων;
3 Incurvantur ad fœtum, et pariunt, et rugitus emittunt.	3 Αυται συγκαμπτονται, γεννωσι τα παιδια αυτων, ελευθερονονται απο των ωδινων αυτων.
4 Separantur filii earum, et pergunt ad pastum : egrediuntur, et non revertuntur ad eas.	4 Τα τεκνα αυτων ενδυναμουνται, αυξανουσιν εν τη πεδιαδι? εξερχονται και δεν επιστρεφουσι πλεον εις αυτας.
5 Quis dimisit onagrum liberum, et vincula ejus quis solvit ?	5 Τις εξαπεστειλεν ελευθερον τον αγριον ονον; η τις ελυσε τους δεσμους αυτου;
6 cui dedi in solitudine domum, et tabernacula ejus in terra salsuginis.	6 του οποιου οικιαν εκαμον την ερημον, και την αλμυριδα κατοικιαν αυτου.
7 Contemnit multitudinem civitatis : clamorem exactoris non audit.	7 Καταγελα του θορυβου της πολεως? δεν ακουει την κραυγην του εργοδιωκτου.
8 Circumspicit montes pascuæ suæ, et virentia quæque perquirit.	8 Κατασκοπευει τα ορη δια βοσκην αυτου, και υπαγει ζητων κατοπιν παντος ειδους χλοης.
9 Numquid volet rhinoceros servire tibi, aut morabitur ad præsepe tuum ?	9 Θελει ευχαριστηθη ο μονοκερως να σε δουλευη, η θελει διανυκτερευσει εν τη φατνη σου;
10 Numquid alligabis rhinocerota ad arandum loro tuo, aut confringet glebas vallium post te ?	10 Δυνασαι να δεσης τον μονοκερων με τον δεσμον αυτου προς αροτριασιν; η θελει ομαλιζει τας πεδιαδας οπισω σου;
11 Numquid fiduciam habebis in magna fortitudine ejus, et derelinques ei labores tuos ?	11 Θελεις βαλει το θαρρος σου εις αυτον, διοτι η δυναμις αυτου ειναι μεγαλη; η θελεις αφησει την εργασιαν σου επ' αυτον;
12 Numquid credes illi quod sementem reddat tibi, et aream tuam congreget ?	12 Θελεις εμπιστευθη εις αυτον να σοι φερη τον σπορον σου και να συναξη αυτον εν τω αλωνιω σου;
13 Penna struthionis similis est pennis herodii et accipitris.	13 Εδωκας συ τας ωραιας πτερυγας εις τους ταωνας; η πτερυγας και πτερα εις την στρουθοκαμηλον;
14 Quando derelinquit ova sua in terra, tu forsitan in pulvere calefacies ea ?	14 ητις αφινει τα ωα αυτης εις την γην και θαλπει αυτα επι του χωματος,
15 Obliviscitur quod pes conculcet ea, aut bestia agri conterat.	15 και λησμονει οτι ο πους ενδεχεται να συντριψη αυτα, η το θηριον του αγρου να καταπατηση αυτα?
16 Duratur ad filios suos, quasi non sint sui : frustra laboravit, nullo timore cogente.	16 σκληρυνεται κατα των τεκνων αυτης, ως να μη ησαν αυτης? ματαιως εκοπιασε, μη φοβουμενη?
17 Privavit enim eam Deus sapientia, nec dedit illi intelligentiam.	17 διοτι ο Θεος εστερησεν αυτην απο σοφιας και δεν εμοιρασεν εις αυτην συνεσιν?
18 Cum tempus fuerit, in altum alas erigit : deridet equum et ascensorem ejus.	18 οσακις σηκονεται ορθιος, καταγελα του ιππου και του αναβατου αυτου.
19 Numquid præbebis equo fortitudinem, aut circumdabis collo ejus hinnitum ?	19 Συ εδωκας δυναμιν εις τον ιππον; περιενεδυσας τον τραχηλον αυτου με βροντην;
20 Numquid suscitabis eum quasi locustas ? gloria narium ejus terror.	20 συ καμνεις αυτον να πηδα ως ακρις; το γαυριαμα των μυκτηρων αυτου ειναι τρομερον?
21 Terram ungula fodit ; exultat audacter : in occursum pergit armatis.	21 ανασκαπτει εν τη κοιλαδι και αγαλλεται εις την δυναμιν αυτου? εξερχεται εις απαντησιν των οπλων?
22 Contemnit pavorem, nec cedit gladio.	22 καταγελα του φοβου και δεν τρομαζει? ουδε στρεφει απο προσωπου ρομφαιας?
23 Super ipsum sonabit pharetra ; vibrabit hasta et clypeus :	23 η φαρετρα κροταλιζει κατ' αυτου, η εξαστραπτουσα λογχη και το δορυ.
24 fervens et fremens sorbet terram, nec reputat tubæ sonare clangorem.	24 Καταπινει την γην εν αγριοτητι και μανια? και δεν πιστευει οτι ηχει σαλπιγξ?
25 Ubi audierit buccinam, dicit : Vah ! procul odoratur bellum : exhortationem ducum, et ululatum exercitus.	25 αμα δε τη φωνη της σαλπιγγος, λεγει, Α, α και μακροθεν οσφραινεται την μαχην, την κραυγην των στρατηγων και τον αλαλαγμον.
26 Numquid per sapientiam tuam plumescit accipiter, expandens alas suas ad austrum ?	26 Δια της σοφιας σου πετα ο ιεραξ και απλονει τας πτερυγας αυτου προς νοτον;
27 Numquid ad præceptum tuum elevabitur aquila, et in arduis ponet nidum suum ?	27 Εις την προσταγην σου ανυψουται ο αετος και καμνει την φωλεαν αυτου εν τοις υψηλοις;
28 In petris manet, et in præruptis silicibus commoratur, atque inaccessis rupibus.	28 Κατοικει επι βραχου και διατριβει, επι αποτομου βραχου και επι αβατων τοπων?
29 Inde contemplatur escam, et de longe oculi ejus prospiciunt.	29 εκειθεν αναζητει τροφην? οι οφθαλμοι αυτου σκοπευουσι μακροθεν?
30 Pulli ejus lambent sanguinem : et ubicumque cadaver fuerit, statim adest.	30 και οι νεοσσοι αυτου αιμα πινουσι? και οπου πτωματα, εκει και αυτος.
31 Et adjecit Dominus, et locutus est ad Job :
32 Numquid qui contendit cum Deo, tam facile conquiescit ? utique qui arguit Deum, debet respondere ei.
33 Respondens autem Job Domino, dixit :
34 Qui leviter locutus sum, respondere quid possum ? manum meam ponam super os meum.
35 Unum locutus sum, quod utinam non dixissem : et alterum, quibus ultra non addam.