Jó 35

¹ Igitur Eliu hæc rursum locutus est :

² Numquid æqua tibi videtur tua cogitatio,
ut diceres : Justior sum Deo ?

³ Dixisti enim : Non tibi placet quod rectum est :
vel quid tibi proderit, si ego peccavero ?
⁴ Itaque ego respondebo sermonibus tuis,
et amicis tuis tecum.
⁵ Suspice cælum, et intuere :
et contemplare æthera quod altior te sit.
⁶ Si peccaveris, quid ei nocebis ?
et si multiplicatæ fuerint iniquitates tuæ, quid facies contra eum ?
⁷ Porro si juste egeris, quid donabis ei ?
aut quid de manu tua accipiet ?
⁸ Homini qui similis tui est, nocebit impietas tua :
et filium hominis adjuvabit justitia tua.
⁹ Propter multitudinem calumniatorum clamabunt,
et ejulabunt propter vim brachii tyrannorum.
¹⁰ Et non dixit : Ubi est Deus qui fecit me,
qui dedit carmina in nocte ;
¹¹ qui docet nos super jumenta terræ,
et super volucres cæli erudit nos ?
¹² Ibi clamabunt, et non exaudiet,
propter superbiam malorum.
¹³ Non ergo frustra audiet Deus,
et Omnipotens causas singulorum intuebitur.
¹⁴ Etiam cum dixeris : Non considerat :
judicare coram illo, et expecta eum.
¹⁵ Nunc enim non infert furorem suum,
nec ulciscitur scelus valde.
¹⁶ Ergo Job frustra aperit os suum,
et absque scientia verba multiplicat.