Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Jó 39


font
VULGATASAGRADA BIBLIA
1 Numquid nosti tempus partus ibicum in petris,
vel parturientes cervas observasti ?
1 Conheces o tempo em que as cabras monteses dão à luz nos rochedos? Observaste o parto das corças?
2 Dinumerasti menses conceptus earum,
et scisti tempus partus earum ?
2 Contaste os meses de sua gravidez, e sabes o tempo de seu parto?
3 Incurvantur ad fœtum, et pariunt,
et rugitus emittunt.
3 Elas se abaixam e dão cria, e se livram de suas dores.
4 Separantur filii earum, et pergunt ad pastum :
egrediuntur, et non revertuntur ad eas.
4 Seus filhos tornam-se fortes e crescem nos campos, apartam-se delas e não voltam mais.
5 Quis dimisit onagrum liberum,
et vincula ejus quis solvit ?
5 Quem pôs o asno em liberdade, quem rompeu os laços do burro selvagem?
6 cui dedi in solitudine domum,
et tabernacula ejus in terra salsuginis.
6 Dei-lhe o deserto por morada, a planície salgada como lugar de habitação;
7 Contemnit multitudinem civitatis :
clamorem exactoris non audit.
7 ele ri-se do tumulto da cidade, não escuta os gritos do cocheiro,
8 Circumspicit montes pascuæ suæ,
et virentia quæque perquirit.
8 explora as montanhas, sua pastagem, e nela anda buscando tudo o que está verde.
9 Numquid volet rhinoceros servire tibi,
aut morabitur ad præsepe tuum ?
9 Quererá servir-te o boi selvagem, ou quererá passar a noite em teu estábulo?
10 Numquid alligabis rhinocerota ad arandum loro tuo,
aut confringet glebas vallium post te ?
10 Porás uma corda em seu pescoço, ou fenderá ele atrás de ti os teus sulcos?
11 Numquid fiduciam habebis in magna fortitudine ejus,
et derelinques ei labores tuos ?
11 Fiarás nele porque sua força é grande, e lhe deixarás o cuidado de teu trabalho?
12 Numquid credes illi quod sementem reddat tibi,
et aream tuam congreget ?
12 Contarás com ele para que te traga para a casa o que semeaste, e que te encha a tua eira?
13 Penna struthionis similis est
pennis herodii et accipitris.
13 A asa da avestruz bate alegremente, não tem asas nem penas bondosas...
14 Quando derelinquit ova sua in terra,
tu forsitan in pulvere calefacies ea ?
14 Ela abandona os seus ovos na terra, e os deixa aquecer no solo,
15 Obliviscitur quod pes conculcet ea,
aut bestia agri conterat.
15 não pensando que um pé poderá pisá-los e que animais selvagens poderão quebrá-los.
16 Duratur ad filios suos, quasi non sint sui :
frustra laboravit, nullo timore cogente.
16 É cruel com seus filhinhos, como se não fossem seus; não se incomoda de ter sofrido em vão,
17 Privavit enim eam Deus sapientia,
nec dedit illi intelligentiam.
17 pois Deus lhe negou a sabedoria e não lhe abriu a inteligência.
18 Cum tempus fuerit, in altum alas erigit :
deridet equum et ascensorem ejus.
18 Mas quando alça o vôo, ri-se do cavalo e de seu cavaleiro.
19 Numquid præbebis equo fortitudinem,
aut circumdabis collo ejus hinnitum ?
19 És tu que dás o vigor ao cavalo, e foste tu que enfeitaste seu pescoço com uma crina ondulante?
20 Numquid suscitabis eum quasi locustas ?
gloria narium ejus terror.
20 Que o fazes saltar como um gafanhoto, relinchando terrivelmente?
21 Terram ungula fodit ; exultat audacter :
in occursum pergit armatis.
21 Orgulhoso de sua força, escava a terra com a pata, atira-se à frente das armas.
22 Contemnit pavorem,
nec cedit gladio.
22 Ri-se do medo, nada o assusta, não recua diante da espada.
23 Super ipsum sonabit pharetra ;
vibrabit hasta et clypeus :
23 Sobre ele ressoa a aljava, o ferro brilhante da lança e o dardo;
24 fervens et fremens sorbet terram,
nec reputat tubæ sonare clangorem.
24 tremendo de impaciência, devora o espaço, o som da trombeta não o deixa no lugar.
25 Ubi audierit buccinam, dicit : Vah !
procul odoratur bellum :
exhortationem ducum, et ululatum exercitus.
25 Ao sinal do clarim, diz: Vamos! De longe fareja a batalha, a voz troante dos chefes e o alarido dos guerreiros.
26 Numquid per sapientiam tuam plumescit accipiter,
expandens alas suas ad austrum ?
26 É graças à tua sabedoria que o falcão alça o vôo, e desdobra as suas asas em direção ao meio-dia?
27 Numquid ad præceptum tuum elevabitur aquila,
et in arduis ponet nidum suum ?
27 É por tua ordem que a águia levanta o vôo, e faz seu ninho nas alturas?
28 In petris manet,
et in præruptis silicibus commoratur,
atque inaccessis rupibus.
28 Ela habita o rochedo, e nele passa a noite, sobre a ponta rochosa e o cimo escarpado.
29 Inde contemplatur escam,
et de longe oculi ejus prospiciunt.
29 De lá espia sua presa, seus olhos penetram as distâncias.
30 Pulli ejus lambent sanguinem :
et ubicumque cadaver fuerit, statim adest.
30 Seus filhinhos se alimentam de sangue; onde quer que haja cadáveres, ali está ela.
31 Et adjecit Dominus, et locutus est ad Job :
32 Numquid qui contendit cum Deo, tam facile conquiescit ?
utique qui arguit Deum, debet respondere ei.
33 Respondens autem Job Domino, dixit :
34 Qui leviter locutus sum, respondere quid possum ?
manum meam ponam super os meum.
35 Unum locutus sum, quod utinam non dixissem :
et alterum, quibus ultra non addam.