Jó 17

VULGATA	GREEK BIBLE
1 Spiritus meus attenuabitur ; dies mei breviabuntur : et solum mihi superest sepulchrum.	1 Το πνευμα μου φθειρεται, αι ημεραι μου σβυνονται, οι ταφοι ειναι ετοιμοι δι' εμε.
2 Non peccavi, et in amaritudinibus moratur oculus meus.	2 Δεν ειναι χλευασται πλησιον μου; και δεν διανυκτερευει ο οφθαλμος μου εν ταις πικριαις αυτων;
3 Libera me, Domine, et pone me juxta te, et cujusvis manus pugnet contra me.	3 Ασφαλισον με, δεομαι? γενου εις εμε εγγυητης πλησιον σου? τις ηθελεν εγγυηθη εις εμε;
4 Cor eorum longe fecisti a disciplina : propterea non exaltabuntur.	4 Διοτι συ εκρυψας την καρδιαν αυτων απο συνεσεως? δια τουτο δεν θελεις υψωσει αυτους.
5 Prædam pollicetur sociis, et oculi filiorum ejus deficient.	5 Του λαλουντος με απατην προς τους φιλους, και οι οφθαλμοι των τεκνων αυτου θελουσι τηκεσθαι.
6 Posuit me quasi in proverbium vulgi, et exemplum sum coram eis.	6 Και με κατεστησε παροιμιαν των λαων? και ενωπιον αυτων κατεσταθην ονειδος.
7 Caligavit ab indignatione oculus meus, et membra mea quasi in nihilum redacta sunt.	7 Και ο οφθαλμος μου εμαρανθη υπο της θλιψεως, και παντα τα μελη μου εγειναν ως σκια.
8 Stupebunt justi super hoc, et innocens contra hypocritam suscitabitur.	8 Οι ευθεις θελουσι θαυμασει εις τουτο, και ο αθωος θελει διεγερθη κατα του υποκριτου.
9 Et tenebit justus viam suam, et mundis manibus addet fortitudinem.	9 Ο δε δικαιος θελει κρατει την οδον αυτου, και ο καθαρος τας χειρας θελει επαυξησει την δυναμιν αυτου.
10 Igitur omnes vos convertimini, et venite, et non inveniam in vobis ullum sapientem.	10 σεις δε παντες επιστραφητε, και ελθετε τωρα? διοτι ουδενα συνετον θελω ευρει μεταξυ σας.
11 Dies mei transierunt ; cogitationes meæ dissipatæ sunt, torquentes cor meum.	11 Αι ημεραι μου παρηλθον, εκοπησαν οι σκοποι μου, αι επιθυμιαι της καρδιας μου.
12 Noctem verterunt in diem, et rursum post tenebras spero lucem.	12 Την νυκτα μετεβαλον εις ημεραν? το φως ειναι πλησιον του σκοτους.
13 Si sustinuero, infernus domus mea est, et in tenebris stravi lectulum meum.	13 Εαν προσμενω, ο ταφος ειναι η κατοικια μου? εστρωσα την κλινην μου εν τω σκοτει.
14 Putredini dixi : Pater meus es ; Mater mea, et soror mea, vermibus.	14 Εβοησα προς την φθοραν, Εισαι, πατηρ μου? προς τον σκωληκα, Μητηρ μου και αδελφη μου εισαι.
15 Ubi est ergo nunc præstolatio mea ? et patientiam meam quis considerat ?	15 Και που τωρα η ελπις μου; και την ελπιδα μου τις θελει ιδει;
16 In profundissimum infernum descendent omnia mea : putasne saltem ibi erit requies mihi ?	16 εις το βαθος του αδου θελει καταβη? βεβαιως θελει αναπαυθη μετ' εμου εν τω χωματι.