Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Jó 17


font
VULGATABIBBIA MARTINI
1 Spiritus meus attenuabitur ;
dies mei breviabuntur :
et solum mihi superest sepulchrum.
1 Si va consumando il mio spirito, si accorciano i giorni miei, e solo per me vi resta il sepolcro.
2 Non peccavi,
et in amaritudinibus moratur oculus meus.
2 Io non peccai, e gli occhi miei nuotano nelle amarezze.
3 Libera me, Domine, et pone me juxta te,
et cujusvis manus pugnet contra me.
3 Liberami, o Signore, e pommi presso di te, e chicchessia armi sua mano a combattere contro di me.
4 Cor eorum longe fecisti a disciplina :
propterea non exaltabuntur.
4 Il loro cuore hai tenuto lontano dalla saggezza; per questo ei non saranno esaltati.
5 Prædam pollicetur sociis,
et oculi filiorum ejus deficient.
5 Egli promette acquisti a' suoi compagni; ma gli occhi de' suoi figliuoli verranno meno.
6 Posuit me quasi in proverbium vulgi,
et exemplum sum coram eis.
6 Egli mi ha renduto quasi favola del volgo, e sono negli occhi loro oggetto di orrore.
7 Caligavit ab indignatione oculus meus,
et membra mea quasi in nihilum redacta sunt.
7 Pel gran dispetto ho perduto il lume degli occhi, e le mie membra son quasi ridotte nel nulla.
8 Stupebunt justi super hoc,
et innocens contra hypocritam suscitabitur.
8 Rimarranno di ciò stupefatti i giusti, e l'innocente si leverà contro l'ipocrita.
9 Et tenebit justus viam suam,
et mundis manibus addet fortitudinem.
9 Ma il giusto terrà sua strada, e quegli, che ha pure le mani crescerà in fortezza.
10 Igitur omnes vos convertimini, et venite,
et non inveniam in vobis ullum sapientem.
10 Voi pertanto cangiate di parere, e venite, ed io non troverò tra voi verun capiente.
11 Dies mei transierunt ;
cogitationes meæ dissipatæ sunt,
torquentes cor meum.
11 Sen fuggono i giorni miei, i miei disegni si risolvono in fumo, e mi tormentano il cuore.
12 Noctem verterunt in diem,
et rursum post tenebras spero lucem.
12 La notte hanno cambiata in giorno, e di nuovo dopo le tenebre spero la luce.
13 Si sustinuero, infernus domus mea est,
et in tenebris stravi lectulum meum.
13 Quand' io avrò aspettato pazientemente, la mia casa el' è il sepolcro, e nelle tenebre ho disteso il mio letticciuolo.
14 Putredini dixi : Pater meus es ;
Mater mea, et soror mea, vermibus.
14 Alla putredine ho detto tu se' mio padre, e ai vermi voi siete mia madre, e mia sorella,
15 Ubi est ergo nunc præstolatio mea ?
et patientiam meam quis considerat ?
15 Dov' è adunque adesso la mia espettazione, e chi è che consideri la mia pazienza?
16 In profundissimum infernum descendent omnia mea :
putasne saltem ibi erit requies mihi ?
16 Nel cupo sepolcro scenderà ogni cosa con me; credi tu che ivi almeno io avrò requie?