Isaia 32
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | STUTTGARTENSIA-DELITZSCH |
---|---|
1 Ecce in iustitia regnabit rex, et principes in iudicio praee runt. | 1 הֵן לְצֶדֶק יִמְלָךְ־מֶלֶךְ וּלְשָׂרִים לְמִשְׁפָּט יָשֹׂרוּ |
2 Et erit vir sicut latibulum a vento et refugium a tempestate, sicut rivi aquarum in sitiente terra et umbra petrae magnae in terra arida. | 2 וְהָיָה־אִישׁ כְּמַחֲבֵא־רוּחַ וְסֵתֶר זָרֶם כְּפַלְגֵי־מַיִם בְּצָיֹון כְּצֵל סֶלַע־כָּבֵד בְּאֶרֶץ עֲיֵפָה |
3 Non caligabunt oculi videntium, et aures audientium diligenter auscultabunt, | 3 וְלֹא תִשְׁעֶינָה עֵינֵי רֹאִים וְאָזְנֵי שֹׁמְעִים תִּקְשַׁבְנָה |
4 et cor stultorum intelleget scientiam, et lingua balborum velociter loquetur et plane. | 4 וּלְבַב נִמְהָרִים יָבִין לָדָעַת וּלְשֹׁון עִלְּגִים תְּמַהֵר לְדַבֵּר צָחֹות |
5 Non vocabitur ultra is, qui insipiens est, nobilis, neque fraudulentus appellabitur maior; | 5 לֹא־יִקָּרֵא עֹוד לְנָבָל נָדִיב וּלְכִילַי לֹא יֵאָמֵר שֹׁועַ |
6 stultus enim fatua loquitur, et cor eius cogitat iniquitatem, ut perficiat impietatem et loquatur contra Dominum errores et vacuam faciat animam esurientem et potum sitienti auferat. | 6 כִּי נָבָל נְבָלָה יְדַבֵּר וְלִבֹּו יַעֲשֶׂה־אָוֶן לַעֲשֹׂות חֹנֶף וּלְדַבֵּר אֶל־יְהוָה תֹּועָה לְהָרִיק נֶפֶשׁ רָעֵב וּמַשְׁקֶה צָמֵא יַחְסִיר |
7 Fraudulenti fraudes pessimae sunt; ipse enim cogitationes concinnat ad perdendos mites in sermone mendaci, etiam quando pauper iudicium vindicat. | 7 וְכֵלַי כֵּלָיו רָעִים הוּא זִמֹּות יָעָץ לְחַבֵּל [עֲנָוִים כ] (עֲנִיִּים ק) בְּאִמְרֵי־שֶׁקֶר וּבְדַבֵּר אֶבְיֹון מִשְׁפָּט |
8 Nobilis vero consilia nobilia dat et ipse ad nobilia assurget. | 8 וְנָדִיב נְדִיבֹות יָעָץ וְהוּא עַל־נְדִיבֹות יָקוּם׃ פ |
9 Mulieres vanae, surgite, audite vocem meam; filiae confidentes, percipite auribus eloquium meum. | 9 נָשִׁים שַׁאֲנַנֹּות קֹמְנָה שְׁמַעְנָה קֹולִי בָּנֹות בֹּטחֹות הַאְזֵנָּה אִמְרָתִי |
10 Post dies enim et annum vos pavebitis confidentes; consummata est enim vindemia, collectio ultra non veniet. | 10 יָמִים עַל־שָׁנָה תִּרְגַּזְנָה בֹּטְחֹות כִּי כָּלָה בָצִיר אֹסֶף בְּלִי יָבֹוא |
11 Obstupescite, vanae; pavete, confidentes, exuite vos et nudate vos, accingite lumbos vestros. | 11 חִרְדוּ שַׁאֲנַנֹּות רְגָזָה בֹּטְחֹות פְּשֹׁטָה וְעֹרָה וַחֲגֹורָה עַל־חֲלָצָיִם |
12 Super ubera plangite, super regione desiderabili, super vinea fertili. | 12 עַל־שָׁדַיִם סֹפְדִים עַל־שְׂדֵי־חֶמֶד עַל־גֶּפֶן פֹּרִיָּה |
13 Super humum populi mei spinae et vepres ascendent, super omnes domos gaudii, super civitatem exsultantem. | 13 עַל אַדְמַת עַמִּי קֹוץ שָׁמִיר תַּעֲלֶה כִּי עַל־כָּל־בָּתֵּי מָשֹׂושׂ קִרְיָה עַלִּיזָה |
14 Domus enim dimissa est; multitudo urbis relicta est, Ophel et Bahan erunt speluncae usque in aeternum, gaudium onagrorum, pascua gregum, | 14 כִּי־אַרְמֹון נֻטָּשׁ הֲמֹון עִיר עֻזָּב עֹפֶל וָבַחַן הָיָה בְעַד מְעָרֹות עַד־עֹולָם מְשֹׂושׂ פְּרָאִים מִרְעֵה עֲדָרִים |
15 donec effundatur super nos spiritus de excelso. Et erit desertum in hortum, et hortus in saltum reputabitur, | 15 עַד־יֵעָרֶה עָלֵינוּ רוּחַ מִמָּרֹום וְהָיָה מִדְבָּר לַכַּרְמֶל [וְכַרְמֶל כ] (וְהַכַּרְמֶל ק) לַיַּעַר יֵחָשֵׁב |
16 et habitabit in solitudine iudicium, et iustitia in horto sedebit; | 16 וְשָׁכַן בַּמִּדְבָּר מִשְׁפָּט וּצְדָקָה בַּכַּרְמֶל תֵּשֵׁב |
17 et erit opus iustitiae pax, et cultus iustitiae silentium, et securitas usque in sempiternum. | 17 וְהָיָה מַעֲשֵׂה הַצְּדָקָה שָׁלֹום וַעֲבֹדַת הַצְּדָקָה הַשְׁקֵט וָבֶטַח עַד־עֹולָם |
18 Et sedebit populus meus in habitatione pacis et in tabernaculis fiduciae et in locis securis. | 18 וְיָשַׁב עַמִּי בִּנְוֵה שָׁלֹום וּבְמִשְׁכְּנֹות מִבְטַחִים וּבִמְנוּחֹת שַׁאֲנַנֹּות |
19 Et penitus cadet saltus, et profunde deprimetur civitas. | 19 וּבָרַד בְּרֶדֶת הַיָּעַר וּבַשִּׁפְלָה תִּשְׁפַּל הָעִיר |
20 Beati, qui seminatis super omnes aquas, immittentes pedem bovis et asini. | 20 אַשְׁרֵיכֶם זֹרְעֵי עַל־כָּל־מָיִם מְשַׁלְּחֵי רֶגֶל־הַשֹּׁור וְהַחֲמֹור׃ ס |