Isaia 13

¹ Oraculum Babylonis, quod vidit Isaias filius Amos.

² Super montem decalvatum levate signum,
exaltate vocem, levate manum,
et ingrediantur portas ducum.

³ Ego mandavi sanctificatis meis
et vocavi fortes meos ad iram meam,
exsultantes in gloria mea.

⁴ Vox multitudinis in montibus quasi populi ingentis,
vox sonitus regnorum gentium congregatarum.
Dominus exercituum recenset militiam belli;

⁵ veniunt de terra procul a termino caeli,
Dominus et vasa furoris eius,
ut disperdat omnem terram.

⁶ Ululate, quia prope est dies Domini;
quasi vastitas a Domino veniet.

⁷ Propter hoc omnes manus dissolventur,
et omne cor hominis tabescet.

⁸ Perterrebuntur.
Torsiones et dolores tenebunt eos,
quasi parturiens dolebunt;
unusquisque ad proximum suum stupebit:
facies combustae vultus eorum.

⁹ Ecce dies Domini venit,
crudelis et indignationis plenus
et irae furorisque,
ad ponendam terram in solitudinem,
et peccatores eius conteret de ea.

¹⁰ Quoniam stellae caeli et sidera eius
non expandent lumen suum;
obtenebratus est sol in ortu suo,
et luna non splendebit in lumine suo.

¹¹ Et visitabo super orbem propter mala
et super impios propter iniquitatem eorum;
et quiescere faciam superbiam protervorum
et arrogantiam fortium humiliabo.

¹² Pretiosior erit vir auro,
et homo mundo obryzo.

¹³ Super hoc caelum turbabo,
et movebitur terra de loco suo
in indignatione Domini exercituum
et in die irae furoris eius.

¹⁴ Et erit quasi damula fugiens et quasi ovis,
et non erit qui congreget;
unusquisque ad populum suum convertetur,
et singuli ad terram suam fugient.

¹⁵ Omnis, qui inventus fuerit, occidetur,
et omnis, qui captus fuerit, cadet in gladio;

¹⁶ infantes eorum allidentur in oculis eorum,
diripientur domus eorum,
et uxores eorum violabuntur.

¹⁷ Ecce ego suscitabo super eos Medos,
qui argentum non quaerant nec aurum velint;

¹⁸ sed arcus pueros prosternent
et fructui uteri non miserebuntur.

¹⁹ Et erit Babylon, splendor regnorum,
inclita superbia Chaldaeorum,
sicut cum subvertit Dominus Sodomam et Gomorram.

²⁰ Non habitabitur usque in finem
et non fundabitur usque ad generationem et generationem,
nec ponet ibi tentoria Arabs,
nec pastores accubare facient ibi,

²¹ sed accubabunt ibi bestiae,
et replebunt domus eorum ululae,
et habitabunt ibi struthiones,
et pilosi saltabunt ibi;

²² et respondebunt ibi hyaenae in aedibus eius,
et thoes in delubris voluptatis.
Prope est ut veniat tempus eius,
et dies eius non elongabuntur.