Isaia 43

¹ Et nunc haec dicit Dominus,
qui creavit te, Iacob, et formavit te, Israel:
“ Noli timere, quia redemi te
et vocavi te nomine tuo; meus es tu.

² Cum transieris per aquas, tecum ero,
et flumina non operient te;
cum ambulaveris in igne, non combureris,
et flamma non ardebit in te,

³ quia ego Dominus Deus tuus,
Sanctus Israel, salvator tuus:
dedi propitiationem tuam Aegyptum,
Aethiopiam et Saba pro te.

⁴ Quoniam pretiosus factus es in oculis meis
et gloriosus, ego diligo te
et dabo homines pro te
et populos pro anima tua.

⁵ Noli timere, quoniam ego tecum sum:
ab oriente adducam semen tuum
et ab occidente congregabo te.

⁶ Dicam aquiloni: “Da”
et austro: “Noli prohibere;
affer filios meos de longinquo
et filias meas ab extremis terrae.

⁷ Omnem, qui vocatur nomine meo,
in gloriam meam creavi eum,
formavi eum et feci eum”.

⁸ Educ foras populum caecum, et oculos habentem,
surdos, et aures eis sunt.

⁹ Omnes gentes congregentur simul,
et colligantur nationes:
quis in eis annuntiabit istud
et priora audire nos faciet?
Dent testes suos et iustificentur
et audiant et dicant: “Vere”.

¹⁰ Vos testes mei, dicit Dominus,
et servus meus, quem elegi,
ut sciatis et credatis mihi
et intellegatis quia ego ipse sum;
ante me non est formatus Deus
et post me non erit.

¹¹ Ego, ego sum Dominus,
et non est absque me salvator.

¹² Ego, annuntiavi et salvavi;
auditum feci, et non fuit in vobis alienus;
et vos testes mei, dicit Dominus,
et ego Deus,

¹³ iam ab initio ego ipse.
Et non est qui de manu mea eruat; operabor, et quis avertet illud? ”.

¹⁴ Haecdicit Dominus, redemptor vester,
Sanctus Israel:
“ Propter vos misi in Babylonem
et detraxi fugitivos universos
et Chaldaeos in navibus suis gloriantes.

¹⁵ Ego Dominus, Sanctus vester,
creans Israel, rex vester ”.

¹⁶ Haec dicit Dominus,
qui dedit in mari viam
et in aquis torrentibus semitam;

¹⁷ qui eduxit quadrigam et equum,
agmen et robustum;
simul iacuerunt nec resurgent,
contriti sunt quasi linum et exstincti sunt.

¹⁸ “ Ne memineritis priorum
et antiqua ne intueamini:

¹⁹ ecce ego facio nova,
et nunc orientur: nonne cognoscitis ea?
Utique ponam in deserto viam
et in invio flumina.

²⁰ Glorificabit me bestia agri,
dracones et struthiones,
quia dedi in deserto aquas,
flumina in invio,
ut darem potum populo meo, electo meo.

²¹ Populum istum formavi mihi;
laudem meam narrabunt.

²² Non me invocasti, Iacob;
immo taedio mei affectus es, Israel.

²³ Non obtulisti mihi agnos holocausti tui
et victimis tuis non glorificasti me;
non te gravavi in oblatione
nec laborem tibi praebui in ture.

²⁴ Non emisti mihi argento calamum
et adipe victimarum tuarum non inebriasti me;
verumtamen servire me fecisti in peccatis tuis,
praebuisti mihi laborem in iniquitatibus tuis.

²⁵ Ego, ego sum ipse, qui deleo iniquitates tuas propter me
et peccatorum tuorum non recordabor.

²⁶ Memorem me redde, iudicium agamus simul:
narra, ut iustificeris.

²⁷ Pater tuus primus peccavit,
et interpretes tui praevaricati sunt in me;

²⁸ et contaminavi principes sanctuarii,
dedi ad internecionem Iacob
et Israel in opprobrium ”.