Isaia 32
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | SAGRADA BIBLIA |
---|---|
1 Ecce in iustitia regnabit rex, et principes in iudicio praee runt. | 1 Eis que um rei reinará segundo a justiça, e os príncipes governarão com eqüidade. |
2 Et erit vir sicut latibulum a vento et refugium a tempestate, sicut rivi aquarum in sitiente terra et umbra petrae magnae in terra arida. | 2 Cada um deles será como um abrigo contra o vento, um refúgio contra a chuva torrencial; como um fio de água num chão ressecado, e como a sombra de um alto rochedo em terra ressequida. |
3 Non caligabunt oculi videntium, et aures audientium diligenter auscultabunt, | 3 Os olhos dos que vêem não mais serão ofuscados, e os ouvidos dos que ouvem estarão atentos. |
4 et cor stultorum intelleget scientiam, et lingua balborum velociter loquetur et plane. | 4 Os espíritos insensatos dispor-se-ão a compreender, e a língua dos gagos falará prontamente e com clareza; |
5 Non vocabitur ultra is, qui insipiens est, nobilis, neque fraudulentus appellabitur maior; | 5 não mais se qualificará de nobre ao perverso, nem ao trapaceiro, de grande. |
6 stultus enim fatua loquitur, et cor eius cogitat iniquitatem, ut perficiat impietatem et loquatur contra Dominum errores et vacuam faciat animam esurientem et potum sitienti auferat. | 6 Porque o insensato profere loucuras e seu coração dá-se ao mal; comete impiedades, forma sobre o Senhor conceitos errôneos, deixa o faminto queixar-se de sua miséria, priva da bebida àquele que tem sede. |
7 Fraudulenti fraudes pessimae sunt; ipse enim cogitationes concinnat ad perdendos mites in sermone mendaci, etiam quando pauper iudicium vindicat. | 7 As intrigas do trapaceiro são desleais, ele maquina desígnios criminosos para perder os humildes com mentiras, o pobre que faz valer seu direito; |
8 Nobilis vero consilia nobilia dat et ipse ad nobilia assurget. | 8 o fidalgo, porém, tem pensamentos dignos, e um procedimento nobre. |
9 Mulieres vanae, surgite, audite vocem meam; filiae confidentes, percipite auribus eloquium meum. | 9 Mulheres descuidadas, escutei minha voz. Jovens confiantes demais, ouvi minhas palavras. |
10 Post dies enim et annum vos pavebitis confidentes; consummata est enim vindemia, collectio ultra non veniet. | 10 Dentro de um ano e alguns dias, tremereis, indolentes, porque a vindima estará perdida e a colheita, frustrada. |
11 Obstupescite, vanae; pavete, confidentes, exuite vos et nudate vos, accingite lumbos vestros. | 11 Fremi, descuidadas, tremei, confiantes. Despi-vos até estardes nuas. Cingi os vossos rins, |
12 Super ubera plangite, super regione desiderabili, super vinea fertili. | 12 batei nos vossos peitos, {chorando} sobre a sorte dos campos férteis e das vinhas fecundas, |
13 Super humum populi mei spinae et vepres ascendent, super omnes domos gaudii, super civitatem exsultantem. | 13 sobre as terras de meu povo, onde só crescem sarças, sobre todas as casas de prazer da cidade alegre. |
14 Domus enim dimissa est; multitudo urbis relicta est, Ophel et Bahan erunt speluncae usque in aeternum, gaudium onagrorum, pascua gregum, | 14 O palácio está deserto, a cidade barulhenta está abandonada. Ofel e a torre de guarda serão para sempre planaltos desnudos, onde vagueiam os asnos selvagens e pastam os rebanhos. |
15 donec effundatur super nos spiritus de excelso. Et erit desertum in hortum, et hortus in saltum reputabitur, | 15 Até que sobre nós se derrame o espírito do alto, então o deserto se mudará em vergel, e o vergel tomará o aspecto de uma floresta; |
16 et habitabit in solitudine iudicium, et iustitia in horto sedebit; | 16 no deserto reinará o direito, e a justiça residirá no vergel. |
17 et erit opus iustitiae pax, et cultus iustitiae silentium, et securitas usque in sempiternum. | 17 A justiça produzirá a paz e o direito assegurará a tranqüilidade; |
18 Et sedebit populus meus in habitatione pacis et in tabernaculis fiduciae et in locis securis. | 18 meu povo habitará em mansão serena, em moradas seguras, em abrigos tranqüilos. |
19 Et penitus cadet saltus, et profunde deprimetur civitas. | 19 {A floresta será abatida e a cidade, humilhada}. |
20 Beati, qui seminatis super omnes aquas, immittentes pedem bovis et asini. | 20 Bem-aventurados sereis por semear à margem de todos os cursos de água, e por deixar o boi e o asno sem peias. |