Isaiæ - 32

¹Ecce in iustitia regnabit rex,et principes in iudicio praee runt.
²Et erit vir sicut latibulum a ventoet refugium a tempestate,sicut rivi aquarum in sitiente terraet umbra petrae magnae in terra arida.
³Non caligabunt oculi videntium,et aures audientium diligenter auscultabunt,
⁴et cor stultorum intelleget scientiam,et lingua balborum velociter loquetur et plane.
⁵Non vocabitur ultra is, qui insipiens est, nobilis,neque fraudulentus appellabitur maior;
⁶stultus enim fatua loquitur,et cor eius cogitat iniquitatem,ut perficiat impietatemet loquatur contra Dominum erroreset vacuam faciat animam esurientemet potum sitienti auferat.
⁷Fraudulenti fraudes pessimae sunt;ipse enim cogitationes concinnatad perdendos mites in sermone mendaci,etiam quando pauper iudicium vindicat.
⁸Nobilis vero consilia nobilia datet ipse ad nobilia assurget.
⁹Mulieres vanae, surgite, audite vocem meam;filiae confidentes, percipite auribus eloquium meum.
¹⁰Post dies enim et annumvos pavebitis confidentes;consummata est enim vindemia,collectio ultra non veniet.
¹¹Obstupescite, vanae;pavete, confidentes,exuite vos et nudate vos,accingite lumbos vestros.
¹²Super ubera plangite,super regione desiderabili,super vinea fertili.
¹³Super humum populi meispinae et vepres ascendent,super omnes domos gaudii,super civitatem exsultantem.
¹⁴Domus enim dimissa est;multitudo urbis relicta est,Ophel et Bahan erunt speluncaeusque in aeternum,gaudium onagrorum,pascua gregum,
¹⁵donec effundatur super nosspiritus de excelso.Et erit desertum in hortum,et hortus in saltum reputabitur,
¹⁶et habitabit in solitudine iudicium,et iustitia in horto sedebit;
¹⁷et erit opus iustitiae pax,et cultus iustitiae silentium,et securitas usque in sempiternum.
¹⁸Et sedebit populus meus in habitatione paciset in tabernaculis fiduciaeet in locis securis.
¹⁹Et penitus cadet saltus,et profunde deprimetur civitas.
²⁰Beati, qui seminatis super omnes aquas,immittentes pedem bovis et asini.