Proverbi 28

NOVA VULGATA	LXX
1 Fugit impius, nemine persequente; iustus autem quasi leo confidens.	1 ωσπερ δροσος εν αμητω και ωσπερ υετος εν θερει ουτως ουκ εστιν αφρονι τιμη
2 Propter peccata terrae multi principes eius; et propter hominem intellegentem et sapientem rectus ordo longior erit.	2 ωσπερ ορνεα πεταται και στρουθοι ουτως αρα ματαια ουκ επελευσεται ουδενι
3 Vir pauper et calumnians pauperes similis est imbri vehementi, in quo paratur fames.	3 ωσπερ μαστιξ ιππω και κεντρον ονω ουτως ραβδος εθνει παρανομω
4 Qui derelinquunt legem, laudant impium; qui custodiunt, succenduntur contra eum.	4 μη αποκρινου αφρονι προς την εκεινου αφροσυνην ινα μη ομοιος γενη αυτω
5 Viri mali non intellegunt iudicium; qui autem requirunt Dominum, animadvertunt omnia.	5 αλλα αποκρινου αφρονι κατα την αφροσυνην αυτου ινα μη φαινηται σοφος παρ' εαυτω
6 Melior est pauper ambulans in simplicitate sua quam perversus in viis suis, quamquam dives.	6 εκ των εαυτου ποδων ονειδος πιεται ο αποστειλας δι' αγγελου αφρονος λογον
7 Qui custodit legem, filius sapiens est; qui autem comissatores pascit, confundit patrem suum.	7 αφελου πορειαν σκελων και παροιμιαν εκ στοματος αφρονων
8 Qui coacervat divitias suas usuris et fenore, liberali in pauperes congregat eas.	8 ος αποδεσμευει λιθον εν σφενδονη ομοιος εστιν τω διδοντι αφρονι δοξαν
9 Qui declinat aures suas, ne audiat legem, oratio quoque eius erit exsecrabilis.	9 ακανθαι φυονται εν χειρι του μεθυσου δουλεια δε εν χειρι των αφρονων
10 Qui decipit iustos in via mala, in interitu suo corruet, et simplices possidebunt bona eius.	10 πολλα χειμαζεται πασα σαρξ αφρονων συντριβεται γαρ η εκστασις αυτων
11 Sapiens sibi videtur vir dives, pauper autem prudens scrutabitur eum.	11 ωσπερ κυων οταν επελθη επι τον εαυτου εμετον και μισητος γενηται ουτως αφρων τη εαυτου κακια αναστρεψας επι την εαυτου αμαρτιαν [11α] εστιν αισχυνη επαγουσα αμαρτιαν και εστιν αισχυνη δοξα και χαρις
12 In exsultatione iustorum multa gloria est, et, cum exaltantur impii, abscondit se homo.	12 ειδον ανδρα δοξαντα παρ' εαυτω σοφον ειναι ελπιδα μεντοι εσχεν μαλλον αφρων αυτου
13 Qui abscondit scelera sua, non prosperabit; qui autem confessus fuerit et reliquerit ea, misericordiam consequetur.	13 λεγει οκνηρος αποστελλομενος εις οδον λεων εν ταις οδοις
14 Beatus homo, qui semper est pavidus; qui vero indurat cor suum, corruet in malum.	14 ωσπερ θυρα στρεφεται επι του στροφιγγος ουτως οκνηρος επι της κλινης αυτου
15 Leo rugiens et ursus esuriens princeps impius super populum pauperem.	15 κρυψας οκνηρος την χειρα εν τω κολπω αυτου ου δυνησεται επενεγκειν επι το στομα
16 Dux indigens prudentia multos opprimet; qui autem odit avaritiam, longi fient dies eius.	16 σοφωτερος εαυτω οκνηρος φαινεται του εν πλησμονη αποκομιζοντος αγγελιαν
17 Hominem, animae cuiusdam sanguine gravatum, si usque ad lacum fugerit, nemo sustineat.	17 ωσπερ ο κρατων κερκου κυνος ουτως ο προεστως αλλοτριας κρισεως
18 Qui ambulat simpliciter, salvus erit; qui perversis graditur viis, subito concidet.	18 ωσπερ οι ιωμενοι προβαλλουσιν λογους εις ανθρωπους ο δε απαντησας τω λογω πρωτος υποσκελισθησεται
19 Qui operatur terram suam, satiabitur panibus; qui autem sectatur otium, replebitur egestate.	19 ουτως παντες οι ενεδρευοντες τους εαυτων φιλους οταν δε φωραθωσιν λεγουσιν οτι παιζων επραξα
20 Vir fidelis multum laudabitur; qui autem festinat ditari, non erit innocens.	20 εν πολλοις ξυλοις θαλλει πυρ οπου δε ουκ εστιν διθυμος ησυχαζει μαχη
21 Qui dignoscit in iudicio faciem, non benefacit; et pro buccella panis praevaricatur homo.	21 εσχαρα ανθραξιν και ξυλα πυρι ανηρ δε λοιδορος εις ταραχην μαχης
22 Festinat ditari vir invidus, ignorat quod egestas superveniet ei.	22 λογοι κερκωπων μαλακοι ουτοι δε τυπτουσιν εις ταμιεια σπλαγχνων
23 Qui corripit hominem, gratiam postea inveniet magis quam ille, qui lingua blanditur.	23 αργυριον διδομενον μετα δολου ωσπερ οστρακον ηγητεον χειλη λεια καρδιαν καλυπτει λυπηραν
24 Qui abripit aliquid a patre suo et a matre et dicit: “ Hoc non est peccatum ”, particeps homicidae est.	24 χειλεσιν παντα επινευει αποκλαιομενος εχθρος εν δε τη καρδια τεκταινεται δολους
25 Qui desiderium dilatat, iurgia concitat; qui vero sperat in Domino, impinguabitur.	25 εαν σου δεηται ο εχθρος μεγαλη τη φωνη μη πεισθης επτα γαρ εισιν πονηριαι εν τη ψυχη αυτου
26 Qui confidit in corde suo, stultus est; qui autem graditur sapienter, ipse salvabitur.	26 ο κρυπτων εχθραν συνιστησιν δολον εκκαλυπτει δε τας εαυτου αμαρτιας ευγνωστος εν συνεδριοις
27 Qui dat pauperi, non indigebit; qui autem occultat oculos, abundabit maledictis.	27 ο ορυσσων βοθρον τω πλησιον εμπεσειται εις αυτον ο δε κυλιων λιθον εφ' εαυτον κυλιει
28 Cum surrexerint impii, abscondentur homines; cum illi perierint, multiplicabuntur iusti.	28 γλωσσα ψευδης μισει αληθειαν στομα δε αστεγον ποιει ακαταστασιας