Isaia 60

BIBBIA TINTORI	GREEK BIBLE
1 Sorgi, e ricevi la luce, o Gerusalemme: la tua luce brilla, e sopra te è spuntata la gloria del Signore.	1 Σηκωθητι, φωτιζου? διοτι το φως σου ηλθε, και η δοξα του Κυριου ανετειλεν επι σε.
2 Ecco: le tenebre copriranno la terra, la caligine i popoli, ma sopra di te sorgerà il Signore, sopra di te si vedrà la sua gloria.	2 Διοτι ιδου, σκοτος θελει σκεπασει την γην και ζοφος τα εθνη? επι σε ομως θελει ανατειλει ο Κυριος και η δοξα αυτου θελει φανερωθη επι σε.
3 Le nazioni cammineranno alla tua luce, i re allo splendore che da te emana.	3 Και τα εθνη θελουσιν ελθει εις το φως σου και οι βασιλεις εις την λαμψιν της ανατολης σου.
4 Gira intorno lo sguardo e mira: tutti si son raccolti per venire a te: da lungi verranno i tuoi figli, e le tue figlie ti sorgeranno a lato.	4 Υψωσον κυκλω τους οφθαλμους σου και ιδε? παντες ουτοι συναθροιζονται, ερχονται προς σε? οι υιοι σου θελουσιν ελθει μακροθεν και αι θυγατερες σου θελουσι τραφη εις τα πλευρα σου.
5 Allora tu vedrai e sarai piena di gioia; si maraviglierà, si dilaterà il tuo cuore, quando verso di te si rivolgeranno i popoli del mare, le potenze dell© nazioni a te verranno.	5 Τοτε θελεις ιδει και χαρη, και η καρδια σου θελει εκπλαγη και πλατυνθη? διοτι η αφθονια της θαλασσης θελει στραφη προς σε? αι δυναμεις των εθνων θελουσιν ελθει προς σε.
6 Tu sarai inondata da numero sterminato di cammelli: i dromedari di Madian e d'Efa, tutti quelli di Saba verranno a portar oro e incenso, a celebrar le lodi del Signore.	6 Πληθος καμηλων θελει σε σκεπασει, αι δρομαδες του Μαδιαμ και του Γεφα? παντες οι απο Σεβα βελουσιν ελθει? χρυσιον και λιβανον θελουσι φερει? και θελουσιν ευαγγελιζεσθαι τους επαινους του Κυριου.
7 Tutti i greggi di Cedar radunati per te, gli arieti di Nabaiot saranno usati a tuo servizio, saranno offerti sul mio altare propiziatorio, ed io glorificherò la casa della mia gloria.	7 Παντα τα προβατα του Κηδαρ θελουσι συναχθη προς σε? οι κριοι του Νεβαιωθ θελουσιν εισθαι εις χρησιν σου? θελουσι προσφερθη επι το θυσιαστηριον μου ευπροσδεκτοι, και εγω θελω δοξασει τον οικον της δοξης μου.
8 Chi son costoro che volan come nuvole? come colombe alle loro colombaie?	8 Τινες ειναι οι πετωμενοι ως νεφη και ως περιστεραι εις τας θυριδας αυτων;
9 Me aspettano le isole, e prima degli altri le navi del mare, per farmi condurre i tuoi figli da lontano, con il loro argento e il loro oro, al nome del Signore Dio tuo, al Santo d'Israele che ti ha glorificata.	9 Αι νησοι βεβαιως θελουσι προσμεινει εμε και εν πρωτοις τα πλοια της Θαρσεις, δια να φερωσι μακροθεν τους υιους σου, το αργυριον αυτων και το χρυσιον αυτων μετ' αυτων, δια το ονομα Κυριου του Θεου σου και δια τον Αγιον του Ισραηλ, διοτι σε εδοξασε.
10 E i figli degli stranieri edificheranno le tue mura, e i loro re ti serviranno: nel mio sdegno io ti percossi, ma, riconciliandomi, ti ho usata misericordia.	10 Και οι υιοι των αλλογενων θελουσιν ανοικοδομησει τα τειχη σου, και οι βασιλεις αυτων θελουσι σε υπηρετησει? διοτι εν τη οργη μου σε επαταξα, πλην δια την ευνοιαν μου σε ηλεησα.
11 E le tue porte saran sempre aperte, non saran chiuse nè di giorno nè di notte, affinchè ti sia condotta la forza delle nazioni, e ti sian menati i loro re.	11 Και αι πυλαι σου θελουσιν εισθαι παντοτε ανοικται? δεν θελουσι κλεισθη ημεραν και νυκτα, δια να εισαγωσιν εις σε τας δυναμεις των εθνων και να εισφερωνται οι βασιλεις αυτων.
12 La nazione e e il regno che non ti servirà perirà, quelle nazioni saranno interamente distrutte.	12 Διοτι το εθνος και η βασιλεια, τα οποια δεν ηθελον σε δουλευσει, θελουσιν αφανισθη? ναι, τα εθνη εκεινα θελουσιν ολοκληρως ερημωθη.
13 A te verrà la gloria del Libano, l'abete, il bossolo, il pino, tutti insieme ad abbellire il mio santuario, ed io glorificherò il luogo ove posano i miei piedi.	13 Η δοξα του Λιβανου θελει η ελθει εις σε, η ελατος, η πευκη και ο πυξος ομου, δια να στολισωσι τον τοπον του αγιαστηριου μου? και θελω δοξασει τον τοπον των ποδων μου.
14 Curvi a te verranno i figli di coloro che ti hanno umiliata, quelli che ti denigravano adoreranno le orme dei tuoi piedi, e ti chiameranno la città del Signore, la Sion del Santo d'Israele.	14 Και τα τεκνα των λυπησαντων σε θελουσιν ελθει υποκλινοντα προς σε? και παντες οι καταφρονησαντες σε θελουσι προσκυνησει τα ιχνη των ποδων σου? και θελουσι σε ονομαζει, Η πολις του Κυριου, Η Σιων του Αγιου του Ισραηλ.
15 Perchè fosti abbandonata, odiata e senza chi passasse per te, io ti farò gloria dei secoli, gioia di tutte le generazioni	15 Αντι του οτι εγκατελειφθης και εμισηθης, ωστε ουδεις διεβαινε δια μεσου σου, θελω σε καταστησει αιωνιον αγαλλιαμα, ευφροσυνην εις γενεας γενεων.
16 e succhierai il latte delle nazioni, sarai allattata al petto dei re, e conoscerai ch'io sono il Signore tuo Salvatore, il tuo Redentore, il Forte di Giacobbe.	16 Και θελεις θηλασει το γαλα των εθνων και θελεις θηλασει τους μαστους των βασιλεων? και θελεις γνωρισει οτι εγω ο Κυριος ειμαι ο Σωτηρ σου και ο Λυτρωτης σου, ο Ισχυρος του Ιακωβ.
17 Invece del bronzo porterò l'oro, invece del ferro porterò l'argento, in luogo del legno il bronzo, invece delle pietre il ferro, e metterò a governarti la pace, e a tuo magistrato la giustizia.	17 Αντι χαλκου θελω φερει χρυσιον και αντι σιδηρου θελω φερει αργυριον και αντι ξυλου χαλκον και αντι λιθων σιδηρον? και θελω καταστησει τους αρχηγους σου ειρηνην και τους επιστατας σου δικαιοσυνην.
18 Non si sentirà più parlare d'iniquità nella tua terra, di rapine, di rovine dentro i tuoi confini, nelle tue muraglie starà la salvezza, nelle tue porte i cantici di lode.	18 Δεν θελει πλεον ακουεσθαι βια εν τη γη σου, ερημωσις και καταστροφη εν τοις οριοις σου? αλλα θελεις ονομαζει τα τειχη σου Σωτηριαν και τας πυλας σου Αινεσιν.
19 Il sole non sarà più la tua luce di giorno, non ti rischiarerà lo splendore della luna; ma il Signore sarà la tua eterna luce, il tuo Dio sarà la tua gloria.	19 Δεν θελει εισθαι πλεον εν σοι ο ηλιος φως της ημερας, ουδε η σεληνη δια της λαμψεως αυτης θελει σε φωτιζει? αλλ' ο Κυριος θελει εισθαι εις σε φως αιωνιον και ο Θεος σου η δοξα σου.
20 Il tuo sole non tramonterà mai, non diminuirà la tua luna; perchè il Signore ti sarà eterna luce, e saran finiti i giorni del tuo pianto.	20 Ο ηλιος σου δεν θελει δυει πλεον ουδε θελει λειψει η σεληνη σου? διοτι ο Κυριος θελει εισθαι το αιωνιον σου φως, και αι ημεραι του πενθους σου θελουσι τελειωθη.
21 Tuo popolo saranno tutti i giusti, possederanno in eterno la terra, essi, germi piantati da me, opera delle mie mani, mia gloria.	21 Και ο λαος σου θελουσιν εισθαι παντες δικαιοι? θελουσι κληρονομησει την γην διαπαντος, ο κλαδος του φυτευματος μου, το εργον των χειρων μου, δια να δοξαζωμαι.
22 Il più piccolo diventerà mille, il pargoletto una fortissima nazione: io, il Signore, a suo tempo mi affretterò a fare queste cose.	22 Το ελαχιστον θελει γεινει χιλια? και το ολιγοστον ισχυρον εθνος? εγω ο Κυριος θελω επιταχυνει τουτο κατα τον καιρον αυτου.