Salmi 94

BIBBIA TINTORI	GREEK BIBLE
1 (Cantico di lode. Di David). Venite, cantiamo giulivi al Signore, alziamo gridi di gioia a Dio nostro salvatore.	1 Θεε των εκδικησεων, Κυριε, Θεε των εκδικησεων, εμφανηθι.
2 Presentiamoci a lui con irmi di ringraziamento, e, salmeggiando, giubiliamo davanti a lui.	2 Υψωθητι, Κριτα της γης? αποδος ανταποδοσιν εις τους υπερηφανους.
3 Perché il Signore è il gran Dio, è il sommo re sopra tutti gli dèi.	3 Εως ποτε οι ασεβεις, Κυριε, εως ποτε οι ασεβεις θελουσι θριαμβευει;
4 Sono in sua mano tutte le profondità della terra e sue sono le altezze dei monti.	4 Εως ποτε θελουσι προφερει και λαλει σκληρα; θελουσι καυχασθαι παντες οι εργαται της ανομιας;
5 Suo è il mare: è lui che l'ha fatto, e il continente l'han formato le sue mani.	5 Τον λαον σου, Κυριε, καταθλιβουσι και την κληρονομιαν σου κακοποιουσι.
6 Venite, adoriamo, prostriamoci, piangiamo dinanzi al Signore che ci ha creati.	6 Την χηραν και τον ξενον φονευουσι και θανατονουσι τους ορφανους.
7 Perchè Egli è il Signore Dio nostro, e noi il popolo da lui nutrito, il gregge da lui guidato.	7 Και λεγουσι, δεν θελει ιδει ο Κυριος ουδε θελει νοησει ο Θεος του Ιακωβ.
8 Oggi, se udirete la sua voce, non indurite i vostri cuori,	8 Εννοησατε, οι αφρονες μεταξυ του λαου? και οι μωροι, ποτε θελετε φρονιμευσει;
9 Come nell'irritazione, nel giorno della tentazione nel deserto, dove mi tentarono i vostri padri, mi misero alla prova e videro le mie opere.	9 Ο φυτευσας το ωτιον, δεν θελει ακουσει; ο πλασας τον οφθαλμον, δεν θελει ιδει;
10 Per quarant'anni rimasi irritato con tal generazione, ed ebbi a dire: « Han sempre il cuore traviato! »	10 Ο σωφρονιζων τα εθνη, δεν θελει ελεγξει; ο διδασκων τον ανθρωπον γνωσιν;
11 Essi non conobbero le mie vie, ond'io giurai nell'ira mia che non entreranno nel mio riposo.	11 Ο Κυριος γνωριζει τους διαλογισμους των ανθρωπων, οτι ειναι ματαιοι.
	12 Μακαριος ο ανθρωπος, τον οποιον σωφρονιζεις, Κυριε, και δια του νομου σου διδασκεις αυτον?
	13 δια να αναπαυης αυτον απο των ημερων της συμφορας, εωσου σκαφθη λακκος εις τον ασεβη.
	14 Διοτι δεν θελει απορριψει ο Κυριος τον λαον αυτου, και την κληρονομιαν αυτου δεν θελει εγκαταλειψει.
	15 Επειδη η κρισις θελει επιστρεψει εις την δικαιοσυνην, και θελουσιν ακολουθησει αυτην παντες οι ευθεις την καρδιαν.
	16 Τις θελει σηκωθη υπερ εμου κατα των πονηρευομενων; τις θελει παρασταθη υπερ εμου κατα των εργατων της ανομιας;
	17 Εαν ο Κυριος δεν με εβοηθει, παρ' ολιγον ηθελε κατοικησει ψυχη μου εν τη σιωπη.
	18 Οτε ελεγον, ωλισθησεν ο πους μου, το ελεος σου, Κυριε, με εβοηθει.
	19 Εν τω πληθει των αμηχανιων της καρδιας μου, αι παρηγοριαι σου ευφραναν την ψυχην μου.
	20 Μηπως εχει μετα σου συγκοινωνιαν ο θρονος της ανομιας, οστις μηχαναται αδικιαν αντι νομου;
	21 Αυτοι εφορμωσι κατα της ψυχης του δικαιου και αιμα αθωον καταδικαζουσιν.
	22 Αλλ' ο Κυριος ειναι εις εμε καταφυγιον και ο Θεος μου το φρουριον της ελπιδος μου.
	23 Και θελει επιστρεψει επ' αυτους την ανομιαν αυτων και εν τη πονηρια αυτων θελει αφανισει αυτους? Κυριος ο Θεος ημων θελει αφανισει αυτους.