Salmi 87
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA TINTORI | VULGATA |
---|---|
1 (Cantico. Salmo. Dei figli di Cose. Per la fine. Su Maheleth. Per rispondere. Istruttivo. Di Eman Ezraita). | 1 Canticum Psalmi, filiis Core, in finem, pro Maheleth ad respondendum. Intellectus Eman Ezrahitæ. |
2 Signore Dio, mio salvatore,giorno e notte io grido dinanzi a te. | 2 Domine, Deus salutis meæ, in die clamavi et nocte coram te. |
3 Giunga al tuo cospetto la mia preghiera, piega il tuo orecchio alle mie suppliche; | 3 Intret in conspectu tuo oratio mea, inclina aurem tuam ad precem meam. |
4 Perchè l'anima mia è sazia di mali, e la mia vita è vicina al sepolcro. | 4 Quia repleta est malis anima mea, et vita mea inferno appropinquavit. |
5 Son già messo fra quelli che scendono nella fossa, ridotto a uomo senza aiuti. | 5 Æstimatus sum cum descendentibus in lacum, factus sum sicut homo sine adjutorio, |
6 Libero, son tra i morti, come gli uccisi che dormono nei sepolcri, dei quali tu non hai più memoria, e che sono stati respinti dalla tua mano. | 6 inter mortuos liber ; sicut vulnerati dormientes in sepulchris, quorum non es memor amplius, et ipsi de manu tua repulsi sunt. |
7 Mi han gettato in una fossa profonda, in luoghi tenebrosi, nell'ombra di molte. | 7 Posuerunt me in lacu inferiori, in tenebrosis, et in umbra mortis. |
8 Sopra di me s'aggravò il tuo furore, scaricasti sopra di me tutte le tue procelle. | 8 Super me confirmatus est furor tuus, et omnes fluctus tuos induxisti super me. |
9 Allontanasti da me i miei conoscenti: mi han trattato come oggetto d'abominazione. Son prigioniero senza speranza di scampo. | 9 Longe fecisti notos meos a me ; posuerunt me abominationem sibi. Traditus sum, et non egrediebar ; |
10 I miei occhi sono consumati dal pianto. Tutto il giorno ho gridato a te, o Signore; verso di te ho protese le mie mani. | 10 oculi mei languerunt præ inopia. Clamavi ad te, Domine, tota die ; expandi ad te manus meas. |
11 Forse farai miracoli per i morti? O i medici potran risuscitarli, perchè ti dian lode? | 11 Numquid mortuis facies mirabilia ? aut medici suscitabunt, et confitebuntur tibi ? |
12 Potrà uno raccontare nel sepolcro la tua misericordia, o parlar della tua fedeltà nell'Abisso? | 12 Numquid narrabit aliquis in sepulchro misericordiam tuam, et veritatem tuam in perditione ? |
13 Forse saran conosciute nelle tenebre le tue maraviglie e la tua giustizia nella terra d'oblio? | 13 Numquid cognoscentur in tenebris mirabilia tua ? et justitia tua in terra oblivionis ? |
14 E io ho gridato a te, o Signore, fin dal mattino ti vien incontro, la mia preghiera. | 14 Et ego ad te, Domine, clamavi, et mane oratio mea præveniet te. |
15 Perchè, o Signore, respingi le mie suppliche e mi nascondi la tua faccia? | 15 Ut quid, Domine, repellis orationem meam ; avertis faciem tuam a me ? |
16 Io son povero e nei travagli fin dalla mia giovinezza, dopo essere stato esaltato, fui umiliato e conturbato. | 16 Pauper sum ego, et in laboribus a juventute mea ; exaltatus autem, humiliatus sum et conturbatus. |
17 Sopra di me sono passati i tuoi furori, e i tuoi spaventi mi hanno abbattuto. | 17 In me transierunt iræ tuæ, et terrores tui conturbaverunt me : |
18 Continuamente come acqua mi circondano, tutti insieme mi hanno sommerso. | 18 circumdederunt me sicut aqua tota die ; circumdederunt me simul. |
19 Hai allontanato da me l'amico, il congiunto, e i miei conoscenti colla miseria. | 19 Elongasti a me amicum et proximum, et notos meos a miseria. |