Scrutatio

Martedi, 7 maggio 2024 - Santa Flavia ( Letture di oggi)

Salmi 30


font
BIBBIA TINTORIVULGATA
1 (Per la fine. Salmo di David. Per restasi).1 In finem. Psalmus David, pro extasi.
2 In te, o Signore, ho posta la mia speranza, ch'io non resti confuso in eterno: salvami per la tua giustizia.2 In te, Domine, speravi ;
non confundar in æternum :
in justitia tua libera me.
3 Piega verso di me le tue orecchie, t'affretta a liberarmi. Sii tu il mio Dio protettore, il mio asilo per salvarmi:3 Inclina ad me aurem tuam ;
accelera ut eruas me.
Esto mihi in Deum protectorem,
et in domum refugii, ut salvum me facias :
4 Tu sei la mia rocca, il mio rifugio, e pel tuo nome sarai mia guida e mio pastore.4 quoniam fortitudo mea et refugium meum es tu ;
et propter nomen tuum deduces me et enutries me.
5 Mi scamperai dalla rete che hanno nascosta per me, perchè tu sei il mio protettore.5 Educes me de laqueo hoc quem absconderunt mihi,
quoniam tu es protector meus.
6 Nelle tue mani raccomando l'anima mia: tu mi libererai, o Signore Dio di verità.6 In manus tuas commendo spiritum meum ;
redemisti me, Domine Deus veritatis.
7 Tu hai in odio chi va dietro agli idoli vani; ma io spero nel Signore.7 Odisti observantes vanitates supervacue ;
ego autem in Domino speravi.
8 Esulterò, mi rallegrerò nella tua misericordia, perchè avrai riguardata la mia miseria ed avrai salvata dalle angustie l'anima mia.8 Exsultabo, et lætabor in misericordia tua,
quoniam respexisti humilitatem meam ;
salvasti de necessitatibus animam meam.
9 E invece di chiudermi nelle mani del nemico, avrai messi al sicuro, in ampio spazio, i miei piedi.9 Nec conclusisti me in manibus inimici :
statuisti in loco spatioso pedes meos.
10 Abbi pietà di me, o Signore, perchè son tribolato, lo sdegno conturba il mio occhio, l'anima mia e le mie viscere.10 Miserere mei, Domine, quoniam tribulor ;
conturbatus est in ira oculus meus, anima mea, et venter meus.
11 La mia vita si consuma dal dolore e gli anni miei dai gemiti. S'è infiacchita nella miseria la mia forza e le mie ossa sono vacillanti.11 Quoniam defecit in dolore vita mea,
et anni mei in gemitibus.
Infirmata est in paupertate virtus mea,
et ossa mea conturbata sunt.
12 Son diventato l'obbrobrio di tutti i miei nemici, massime dei miei vicini, e lo spavento dei miei amici. Chi mi vede fuori se ne fogge lontano;12 Super omnes inimicos meos factus sum opprobrium,
et vicinis meis valde, et timor notis meis ;
qui videbant me foras fugerunt a me.
13 Sono dimenticato come un morto lungi dal cuore, son diventato come un vaso infranto.13 Oblivioni datus sum, tamquam mortuus a corde ;
factus sum tamquam vas perditum :
14 Sento i biasimi di molti che mi stan d'intorno, quando si radunano contro dime e tengon consiglio per togliermi la vita.14 quoniam audivi vituperationem multorum commorantium in circuitu.
In eo dum convenirent simul adversum me,
accipere animam meam consiliati sunt.
15 Ma io spero in te, o Signore, dico: « Tu sei il mio Dio:15 Ego autem in te speravi, Domine ;
dixi : Deus meus es tu ;
16 il mio destino è nelle tue mani ». Strappami dalle mani dei miei nemici, dei miei persecutori.16 in manibus tuis sortes meæ :
eripe me de manu inimicorum meorum, et a persequentibus me.
17 Fa risplendere la tua faccia sopra il tuo servo, salvami nella tua misericordia.17 Illustra faciem tuam super servum tuum ;
salvum me fac in misericordia tua.
18 Signore, che non abbia a vergognarmi d'averti invocato! Si vergognino gli empi, sian precipitati nell'abisso.18 Domine, non confundar, quoniam invocavi te.
Erubescant impii, et deducantur in infernum ;
19 Ammutoliscan le labbra bugiarde che parlan contro il giusto con arroganza, con superbia, con disprezzo.19 muta fiant labia dolosa,
quæ loquuntur adversus justum iniquitatem,
in superbia, et in abusione.
20 Quanto è grande, o Signore, la tua bontà, che riservi a quelli che ti temono! La compi verso quelli che sperano in te, al cospetto dei figli degli uomini.20 Quam magna multitudo dulcedinis tuæ, Domine,
quam abscondisti timentibus te ;
perfecisti eis qui sperant in te in conspectu filiorum hominum !
21 Li nascondi all'ombra della tua presenza, lungi dal tumulto degli uomini; li proteggi nel tuo Tabernacolo dagli attacchi delle lingue.21 Abscondes eos in abscondito faciei tuæ a conturbatione hominum ;
proteges eos in tabernaculo tuo, a contradictione linguarum.
22 Sia benedetto il Signore; perchè ha fatto trionfare in me la sua misericordia, (mettendomi) in città fortificata.22 Benedictus Dominus,
quoniam mirificavit misericordiam suam mihi in civitate munita.
23 Io dissi, fuor di me dalla costernazione: « Sono stato cacciato dalla tua presenza! » Invece, appunto per questo, hai esaudita la voce della mia preghiera, mentre io alzavo a te il mio grido.23 Ego autem dixi in excessu mentis meæ :
Projectus sum a facie oculorum tuorum :
ideo exaudisti vocem orationis meæ, dum clamarem ad te.
24 Amate il Signore voi tutti, o santi suoi, perchè il Signore ricompensa la fedeltà e rende ad usura a coloro che agiscono con superbia.24 Diligite Dominum, omnes sancti ejus,
quoniam veritatem requiret Dominus,
et retribuet abundanter facientibus superbiam.
25 Operate virilmente, stia saldo il vostro cuore, o voi tutti che sperate nel Signore.25 Viriliter agite, et confortetur cor vestrum,
omnes qui speratis in Domino.