Salmi 5

BIBBIA RICCIOTTI	LXX
1 - Al corifeo: su flauti. Salmo di David.	1 εις το τελος υπερ της κληρονομουσης ψαλμος τω δαυιδ
2 Alle mie parole presta orecchio, o Signore, intendi il mio grido,	2 τα ρηματα μου ενωτισαι κυριε συνες της κραυγης μου
3 bada alla voce della mia supplica, o mio re e mio Dio.	3 προσχες τη φωνη της δεησεως μου ο βασιλευς μου και ο θεος μου οτι προς σε προσευξομαι κυριε
4 Perchè a te inalzo la preghiera, o Signore; la mattina tu ascolti la mia voce.	4 το πρωι εισακουση της φωνης μου το πρωι παραστησομαι σοι και εποψομαι
5 La mattina a te mi presentoe guardo [in attesa d'aiuto]. Perchè non un Dio tu sei che si compiace dell'iniquità,	5 οτι ουχι θεος θελων ανομιαν συ ει ουδε παροικησει σοι πονηρευομενος
6 nè alloggia presso di te il perfido, nè reggono i ribaldidinanzi ai tuoi occhi.	6 ου διαμενουσιν παρανομοι κατεναντι των οφθαλμων σου εμισησας παντας τους εργαζομενους την ανομιαν
7 Tu odii tutti gli operatori d'iniquità, e disperdi tutti quei che parlan menzogna. L'uomo di sangue e di frodel'abomina il Signore.	7 απολεις παντας τους λαλουντας το ψευδος ανδρα αιματων και δολιον βδελυσσεται κυριος
8 Ma io per l'abbondanza di tua misericordia, entro nella tua casa, mi prostro verso il tuo santo tempionel timore tuo.	8 εγω δε εν τω πληθει του ελεους σου εισελευσομαι εις τον οικον σου προσκυνησω προς ναον αγιον σου εν φοβω σου
9 Signore, guidami tu, nella tua giustizia, a cagione de' miei nemici: dirigi tu al tuo cospetto la mia via.	9 κυριε οδηγησον με εν τη δικαιοσυνη σου ενεκα των εχθρων μου κατευθυνον ενωπιον μου την οδον σου
10 Perchè non v' è sincerità nella lor bocca, il loro cuore è vano [e maligno],	10 οτι ουκ εστιν εν τω στοματι αυτων αληθεια η καρδια αυτων ματαια ταφος ανεωγμενος ο λαρυγξ αυτων ταις γλωσσαις αυτων εδολιουσαν
11 un sepolcro aperto è la loro gola, con le loro lingue tramano inganni. Giudicali [e puniscili], o Dio: falliscano ne' loro disegni! Per le tante empietà loro disperdili, poichè ti provocano a sdegno, o Signore.	11 κρινον αυτους ο θεος αποπεσατωσαν απο των διαβουλιων αυτων κατα το πληθος των ασεβειων αυτων εξωσον αυτους οτι παρεπικραναν σε κυριε
12 E si allietino quanti sperano in te, esultino in eterno! E abita tra loro; e si glorino in te, quanti amano il tuo nome!	12 και ευφρανθητωσαν παντες οι ελπιζοντες επι σε εις αιωνα αγαλλιασονται και κατασκηνωσεις εν αυτοις και καυχησονται εν σοι παντες οι αγαπωντες το ονομα σου
13 Perchè tu benedici il giusto, o Signore; come d'uno scudo, della tua benevolenza lo cingi.	13 οτι συ ευλογησεις δικαιον κυριε ως οπλω ευδοκιας εστεφανωσας ημας