1 Gli apostoli e i fratelli che stavano in Giudea vennero a sapere che anche i pagani avevano accolto la parola di Dio. | 1 Audierunt autem apostoli et fratres, qui erant in Iudaea, quoniam etgentes receperunt verbum Dei. |
2 E, quando Pietro salì a Gerusalemme, i fedeli circoncisi lo rimproveravano | 2 Cum ascendisset autem Petrus in Ierusalem,disceptabant adversus illum, qui erant ex circumcisione, |
3 dicendo: «Sei entrato in casa di uomini non circoncisi e hai mangiato insieme con loro!».
| 3 dicentes: “Introisti ad viros praeputium habentes et manducasti cum illis! ”.
|
4 Allora Pietro cominciò a raccontare loro, con ordine, dicendo: | 4 Incipiens autem Petrus exponebat illis ex ordine dicens: |
5 «Mi trovavo in preghiera nella città di Giaffa e in estasi ebbi una visione: un oggetto che scendeva dal cielo, simile a una grande tovaglia, calata per i quattro capi, e che giunse fino a me.
| 5 “ Ego eram incivitate Ioppe orans et vidi in excessu mentis visionem, descendens vas quoddamvelut linteum magnum quattuor initiis submitti de caelo et venit usque ad me; |
6 Fissandola con attenzione, osservai e vidi in essa quadrupedi della terra, fiere, rettili e uccelli del cielo. | 6 in quod intuens considerabam et vidi quadrupedia terrae et bestias et reptiliaet volatilia caeli. |
7 Sentii anche una voce che mi diceva: “Coraggio, Pietro, uccidi e mangia!”. | 7 Audivi autem et vocem dicentem mihi: “Surgens, Petre,occide et manduca!”. |
8 Io dissi: “Non sia mai, Signore, perché nulla di profano o di impuro è mai entrato nella mia bocca”. | 8 Dixi autem: Nequaquam, Domine, quia commune autimmundum numquam introivit in os meum. |
9 Nuovamente la voce dal cielo riprese: “Ciò che Dio ha purificato, tu non chiamarlo profano”. | 9 Respondit autem vox secundo de caelo:“Quae Deus mundavit, tu ne commune dixeris”. |
10 Questo accadde per tre volte e poi tutto fu tirato su di nuovo nel cielo. | 10 Hoc autem factum est perter, et retracta sunt rursum omnia in caelum. |
11 Ed ecco, in quell’istante, tre uomini si presentarono alla casa dove eravamo, mandati da Cesarèa a cercarmi. | 11 Et ecce confestim tres viriastiterunt in domo, in qua eramus, missi a Caesarea ad me. |
12 Lo Spirito mi disse di andare con loro senza esitare. Vennero con me anche questi sei fratelli ed entrammo in casa di quell’uomo. | 12 Dixit autemSpiritus mihi, ut irem cum illis nihil haesitans. Venerunt autem mecum et sexfratres isti, et ingressi sumus in domum viri. |
13 Egli ci raccontò come avesse visto l’angelo presentarsi in casa sua e dirgli: “Manda qualcuno a Giaffa e fa’ venire Simone, detto Pietro; | 13 Narravit autem nobis quomodovidisset angelum ad domum suam stantem et dicentem: “Mitte in Ioppen etaccersi Simonem, qui cognominatur Petrus, |
14 egli ti dirà cose per le quali sarai salvato tu con tutta la tua famiglia”. | 14 qui loquetur tibi verba, in quibussalvus eris tu et universa domus tua”. |
15 Avevo appena cominciato a parlare quando lo Spirito Santo discese su di loro, come in principio era disceso su di noi. | 15 Cum autem coepissem loqui, deciditSpiritus Sanctus super eos, sicut et super nos in initio. |
16 Mi ricordai allora di quella parola del Signore che diceva: “Giovanni battezzò con acqua, voi invece sarete battezzati in Spirito Santo”. | 16 Recordatus sumautem verbi Domini, sicut dicebat: “Ioannes quidem baptizavit aqua, vos autembaptizabimini in Spiritu Sancto”. |
17 Se dunque Dio ha dato a loro lo stesso dono che ha dato a noi, per aver creduto nel Signore Gesù Cristo, chi ero io per porre impedimento a Dio?».
| 17 Si ergo aequale donum dedit illis Deussicut et nobis, qui credidimus in Dominum Iesum Christum, ego quis eram quipossem prohibere Deum? ”.
|
18 All’udire questo si calmarono e cominciarono a glorificare Dio dicendo: «Dunque anche ai pagani Dio ha concesso che si convertano perché abbiano la vita!».
| 18 His autem auditis, acquieverunt et glorificaverunt Deum dicentes: “ Ergo etgentibus Deus paenitentiam ad vitam dedit ”.
|
19 Intanto quelli che si erano dispersi a causa della persecuzione scoppiata a motivo di Stefano erano arrivati fino alla Fenicia, a Cipro e ad Antiòchia e non proclamavano la Parola a nessuno fuorché ai Giudei. | 19 Et illi quidem, qui dispersi fuerant a tribulatione, quae facta fuerat subStephano, perambulaverunt usque Phoenicen et Cyprum et Antiochiam, neminiloquentes verbum; nisi solis Iudaeis. |
20 Ma alcuni di loro, gente di Cipro e di Cirene, giunti ad Antiòchia, cominciarono a parlare anche ai Greci, annunciando che Gesù è il Signore. | 20 Erant autem quidam ex eis viri Cypriiet Cyrenaei, qui, cum introissent Antiochiam, loquebantur et ad Graecosevangelizantes Dominum Iesum. |
21 E la mano del Signore era con loro e così un grande numero credette e si convertì al Signore. | 21 Et erat manus Domini cum eis; multusque numeruscredentium conversus est ad Dominum.
|
22 Questa notizia giunse agli orecchi della Chiesa di Gerusalemme, e mandarono Bàrnaba ad Antiòchia.
| 22 Auditus est autem sermo in auribus ecclesiae, quae erat in Ierusalem, superistis, et miserunt Barnabam usque Antiochiam; |
23 Quando questi giunse e vide la grazia di Dio, si rallegrò ed esortava tutti a restare, con cuore risoluto, fedeli al Signore, | 23 qui cum pervenisset et vidissetgratiam Dei, gavisus est et hortabatur omnes proposito cordis permanere inDomino, |
24 da uomo virtuoso qual era e pieno di Spirito Santo e di fede. E una folla considerevole fu aggiunta al Signore. | 24 quia erat vir bonus et plenus Spiritu Sancto et fide. Et apposita estturba multa Domino. |
25 Bàrnaba poi partì alla volta di Tarso per cercare Saulo: | 25 Profectus est autem Tarsum, ut quaereret Saulum; |
26 lo trovò e lo condusse ad Antiòchia. Rimasero insieme un anno intero in quella Chiesa e istruirono molta gente. Ad Antiòchia per la prima volta i discepoli furono chiamati cristiani.
| 26 quemcum invenisset, perduxit Antiochiam. Factum est autem eis, ut annum totumconversarentur in ecclesia et docerent turbam multam, et cognominarentur primumAntiochiae discipuli Christiani.
|
27 In quei giorni alcuni profeti scesero da Gerusalemme ad Antiòchia. | 27 In his autem diebus supervenerunt ab Hierosolymis prophetae Antiochiam; |
28 Uno di loro, di nome Àgabo, si alzò in piedi e annunciò, per impulso dello Spirito, che sarebbe scoppiata una grande carestia su tutta la terra. Ciò che di fatto avvenne sotto l’impero di Claudio. | 28 etsurgens unus ex eis nomine Agabus significavit per Spiritum famem magnam futuramin universo orbe terrarum; quae facta est sub Claudio. |
29 Allora i discepoli stabilirono di mandare un soccorso ai fratelli abitanti nella Giudea, ciascuno secondo quello che possedeva; | 29 Discipuli autem, proutquis habebat, proposuerunt singuli eorum in ministerium mittere habitantibus inIudaea fratribus; |
30 questo fecero, indirizzandolo agli anziani, per mezzo di Bàrnaba e Saulo. | 30 quod et fecerunt, mittentes ad presbyteros per manumBarnabae et Sauli.
|