Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Eclesiástico/Ben Sirá 10


font
BIBLIANOVA VULGATA
1 El juez sabio adoctrina a su pueblo,
la autoridad del sensato está bien regulada.
1 Iudex sapiens instituet populum suum,
et principatus sensati stabilis erit.
2 Según el juez del pueblo, así serán sus ministros,
como el jefe de la ciudad, todos sus habitantes.
2 Secundum iudicem populi sic et ministri eius,
et qualis rector est civitatis, tales et inhabitantes in ea.
3 El rey sin instrucción arruinará a su pueblo,
la ciudad se edifica sobre la prudencia de los
dirigentes.
3 Rex insipiens perdet populum suum,
et civitates inhabitabuntur per sensum potentium.
4 En manos del Señor está el gobierno de la tierra,
a su tiempo suscita para ella al que conviene.
4 In manu Dei potestas terrae,
et utilem rectorem suscitabit in tempus super illam.
5 En manos del Señor el recto camino del hombre,
él pone su gloria en el escriba.
5 In manu Dei prosperitas hominis,
et super faciem scribae imponet honorem suum.
6 Sea cual fuere su agravio, no guardes rencor al prójimo,
y no hagas nada en un arrebato de violencia.
6 Pro omni iniuria proximi ne rependas
et nihil agas in operibus superbiae.
7 Odioso es al Señor y a los hombres el orgullo,
para ambos es un yerro la injusticia.
7 Odibilis coram Deo est et hominibus superbia,
et utrisque execrabilis omnis vexatio.
8 La soberanía pasa de una nación a otra,
por las injusticias, las violencias y el dinero.
8 Regnum a gente in gentem transfertur
propter iniustitias et contumelias et divitias dolosas.
9 ¿Por qué se enorgullece el que es tierra y ceniza?
¡si ya en vida es su vientre podredumbre!
9 Avaro autem nihil est scelestius,
hic enim et animam suam venalem habet.
10 La larga enfermedad deja perplejo al médico,
y el que hoy es rey fenecerá mañana.
10 Quid superbit terra et cinis?
Quoniam in vita sua proiecit intima sua.
11 Y cuando un hombre muere,
recibe como herencia reptiles, fieras y gusanos.
11 Languor prolixior gravat medicum,
brevis languor serenat medicum.
12 El comienzo del orgullo del hombre es alejarse del Señor,
cuando de su Hacedor se apartó su corazón.
12 Omnis potentatus brevis vita,
sic et rex hodie est et cras morietur.
13 Que el comienzo del orgullo es el pecado,
el que se agarra a él vierte abominación.
Por eso les dio el Señor asombrosos castigos,
y les abatió hasta aniquilarlos.
13 Cum enim morietur homo,
hereditabit serpentes et bestias et vermes.
14 Los tronos de los príncipes los volteó el Señor,
y en su lugar sentó a los mansos.
14 Initium superbiae hominis apostatare a Deo;
15 Las raíces de los orgullosos las arrancó el Señor,
y en su lugar plantó a los humildes.
15 et ab eo, qui fecit illum, recessit cor eius.
Quoniam initium omnis peccati est superbia,
qui tenuerit illam, ebulliet maledictum,
et subvertet eum in finem.
16 Las comarcas de las naciones las arrasó el Señor,
y las destruyó hasta los cimientos de la tierra.
16 Propterea mirabiles fecit Dominus plagas malorum
et destruxit eos usque in finem.
17 Tomó algunos de ellos y los destruyó,
y borró de la tierra su recuerdo.
17 Sedes ducum superborum destruxit Deus
et sedere fecit mites pro eis.
18 No se ha hecho para los hombres el orgullo,
ni el furor de la ira para los nacidos de mujer.
18 Radices gentium superbarum eradicavit Deus
et plantavit humiles pro ipsis.
19 ¿Qué raza es honorable? La del hombre.
¿Qué raza es honorable? Los que temen al Señor.
¿Qué raza es despreciable? La del hombre.
¿Qué raza es despreciable? Los que violan sus
mandatos.
19 Terras gentium evertit Dominus
et perdidit eas usque ad fundamentum.
20 En medio de sus hermanos es honorable el jefe,
y los que temen al Señor, a los ojos de él.
20 Arefecit ex ipsis et disperdidit eos
et cessare fecit memoriam eorum a terra.
21 Memoriam superborum perdidit Deus
et reliquit memoriam humilium sensu.
22 Sean ricos, llenos de gloria o pobres,
su orgullo es el temor del Señor.
22 Non est creata hominibus superbia,
neque iracundia nato mulierum.
23 No es justo despreciar al pobre inteligente,
ni procede glorificar al pecador.
23 Semen hominum honoratum hoc,
quod timet Deum;
semen autem hoc exhonorabitur,
quod praeterit mandata Domini.
24 Grande, juez y poderoso reciben honores,
mas no hay mayor entre ellos que el que teme al Señor.
24 In medio fratrum rector illorum in honore;
et, qui timent Dominum, erunt in oculis illius.
25 Al siervo sabio los hombres libres sirven,
y el hombre de saber no lo critica.
25 Peregrinus, advena et pauper:
timor Dei est gloria eorum.
26 No te hagas el sabio cuando cumples tu obra,
no te gloríes en el momento de tu aprieto.
26 Noli despicere hominem iustum pauperem
et noli magnificare virum peccatorem divitem.
27 Más vale el que trabaja y le sobra de todo
que el que anda gloriándose y carece de pan.
27 Magnus et iudex et potens est in honore,
sed non est maior illo, qui timet Deum.
28 Hijo, gloríate con moderación,
y estímate en lo que vales.
28 Servo sensato liberi servient;
et vir prudens et disciplinatus non murmurabit correptus.
29 Al que peca contra sí mismo, ¿quién le justificará?
¿quién apreciará al que desprecia su vida?
29 Noli extollere te in faciendo opere tuo
et noli gloriari in tempore angustiae tuae.
30 El pobre es honrado por su saber,
y el rico lo es por su riqueza.
30 Melior est, qui operatur et abundat in omnibus,
quam qui gloriatur et eget pane.
31 Quien es estimado en la pobreza, ¡cuánto más en la riqueza!
quien es despreciado en la riqueza, ¡cuánto más en la
pobreza!
31 Fili, in mansuetudine honora animam tuam
et da illi victum cultumque secundum meritum suum.
32 Peccantem in animam suam quis iustificabit?
Et quis honorificabit exhonorantem animam suam?
33 Est pauper, qui honoratur propter disciplinam et timorem suum,
et est homo, qui honorificatur propter substantiam suam.
34 Qui autem honoratur in paupertate, quanto magis in substantia!
Et, qui exhonoratur in substantia, quanto magis in paupertate!