Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Psalmen 71


font
EINHEITSUBERSETZUNG BIBELNOVA VULGATA
1 Herr, ich suche Zuflucht bei dir.
Lass mich doch niemals scheitern!
1 In te, Domine, speravi,
non confundar in aeternum.
2 Reiß mich heraus und rette mich in deiner Gerechtigkeit,
wende dein Ohr mir zu und hilf mir!
2 In iustitia tua libera me et eripe me;
inclina ad me aurem tuam et salva me.
3 Sei mir ein sicherer Hort,
zu dem ich allzeit kommen darf. Du hast mir versprochen zu helfen;
denn du bist mein Fels und meine Burg.
3 Esto mihi in rupem praesidii
et in domum munitam, ut salvum me facias,
quoniam fortitudo mea et refugium meum es tu.
4 Mein Gott, rette mich aus der Hand des Frevlers,
aus der Faust des Bedrückers und Schurken!
4 Deus meus, eripe me de manu peccatoris
et de manu contra legem agentis et iniqui.
5 Herr, mein Gott, du bist ja meine Zuversicht,
meine Hoffnung von Jugend auf.
5 Quoniam tu es exspectatio mea, Domine;
Domine, spes mea a iuventute mea.
6 Vom Mutterleib an stütze ich mich auf dich,
vom Mutterschoß an bist du mein Beschützer;
dir gilt mein Lobpreis allezeit.
6 Super te innixus sum ex utero,
de ventre matris meae tu es susceptor meus;
in te laus mea semper.
7 Für viele bin ich wie ein Gezeichneter,
du aber bist meine starke Zuflucht.
7 Tamquam prodigium factus sum multis,
et tu adiutor fortis. -
8 Mein Mund ist erfüllt von deinem Lob,
von deinem Ruhm den ganzen Tag.
8 Repleatur os meum laude tua,
tota die magnitudine tua.
9 Verwirf mich nicht, wenn ich alt bin,
verlass mich nicht, wenn meine Kräfte schwinden.
9 Ne proicias me in tempore senectutis;
cum defecerit virtus mea, ne derelinquas me.
10 Denn meine Feinde reden schlecht von mir,
die auf mich lauern, beraten gemeinsam;
10 Quia dixerunt inimici mei mihi,
et, qui observabant animam meam,
consilium fecerunt in unum
11 sie sagen: «Gott hat ihn verlassen.
Verfolgt und ergreift ihn!
Für ihn gibt es keinen Retter.»
11 dicentes: “ Deus dereliquit eum!
Persequimini et comprehendite
eum,
quia non est qui eripiat ”.
12 Gott, bleib doch nicht fern von mir!
Mein Gott, eil mir zu Hilfe!
12 Deus, ne elongeris a me;
Deus meus, in auxilium meum festina.
13 Alle, die mich bekämpfen,
sollen scheitern und untergehn; über sie komme Schmach und Schande,
weil sie mein Unglück suchen.
13 Confundantur et deficiant adversantes animae meae;
operiantur confusione et pudore, qui quaerunt mala mihi.
14 Ich aber will jederzeit hoffen,
all deinen Ruhm noch mehren.
14 Ego autem semper sperabo
et adiciam super omnem laudem tuam.
15 Mein Mund soll von deiner Gerechtigkeit künden
und von deinen Wohltaten sprechen den ganzen Tag;
denn ich kann sie nicht zählen.
15 Os meum annuntiabit iustitiam tuam,
tota die salutare tuum:
quae dinumerare nescivi.
16 Ich will kommen in den Tempel Gottes, des Herrn,
deine großen und gerechten Taten allein will ich rühmen.
16 Veniam ad potentias Domini;
Domine, memorabor iustitiae tuae solius.
17 Gott, du hast mich gelehrt von Jugend auf
und noch heute verkünde ich dein wunderbares Walten.
17 Deus, docuisti me a iuventute mea;
et usque nunc annuntiabo mirabilia tua.
18 Auch wenn ich alt und grau bin,
o Gott, verlass mich nicht, damit ich von deinem machtvollen Arm der Nachwelt künde,
den kommenden Geschlechtern von deiner Stärke
18 Et usque in senectam et senium,
Deus, ne derelinquas me,
donec annuntiem brachium tuum
generationi omni, quae ventura est.
Potentia tua
19 und von deiner Gerechtigkeit, Gott, die größer ist als alles. Du hast Großes vollbracht.
Mein Gott, wer ist wie du?
19 et iustitia tua, Deus,
usque in altissima, qui fecisti magnalia:
Deus, quis similis tibi?
20 Du ließest mich viel Angst und Not erfahren.
Belebe mich neu,
führe mich herauf aus den Tiefen der Erde!
20 Quantas ostendisti mihi tribulationes multas et malas;
iterum vivificasti me
et de abyssis terrae iterum reduxisti me.
21 Bring mich wieder zu Ehren!
Du wirst mich wiederum trösten.
21 Multiplicabis magnitudinem meam et conversus consolaberis me.
22 Dann will ich dir danken mit Saitenspiel
und deine Treue preisen; mein Gott, du Heiliger Israels,
ich will dir auf der Harfe spielen.
22 Nam et ego confitebor tibi
in psalterio veritatem tuam, Deus meus;
psallam tibi in cithara, Sanctus Israel.
23 Meine Lippen sollen jubeln,
denn dir will ich singen und spielen,
meine Seele, die du erlöst hast, soll jubeln.
23 Exsultabunt labia mea, cum cantavero tibi,
et anima mea, quam redemisti;
24 Auch meine Zunge soll von deiner Gerechtigkeit reden den ganzen Tag.
Denn alle, die mein Unglück suchen, müssen vor Scham erröten und scheitern.
24 sed et lingua mea tota die meditabitur iustitiam tuam,
cum confusi et reveriti fuerint, qui quaerunt mala mihi.