Scrutatio

Sabato, 27 aprile 2024 - Santa Zita ( Letture di oggi)

Psalmen 2


font
EINHEITSUBERSETZUNG BIBELLXX
1 Warum toben die Völker,
warum machen die Nationen vergebliche Pläne?
1 ινα τι εφρυαξαν εθνη και λαοι εμελετησαν κενα
2 Die Könige der Erde stehen auf,
die Großen haben sich verbündet gegen den Herrn und seinen Gesalbten.
2 παρεστησαν οι βασιλεις της γης και οι αρχοντες συνηχθησαν επι το αυτο κατα του κυριου και κατα του χριστου αυτου διαψαλμα
3 «Lasst uns ihre Fesseln zerreißen
und von uns werfen ihre Stricke!»
3 διαρρηξωμεν τους δεσμους αυτων και απορριψωμεν αφ' ημων τον ζυγον αυτων
4 Doch er, der im Himmel thront, lacht,
der Herr verspottet sie.
4 ο κατοικων εν ουρανοις εκγελασεται αυτους και ο κυριος εκμυκτηριει αυτους
5 Dann aber spricht er zu ihnen im Zorn,
in seinem Grimm wird er sie erschrecken:
5 τοτε λαλησει προς αυτους εν οργη αυτου και εν τω θυμω αυτου ταραξει αυτους
6 «Ich selber habe meinen König eingesetzt
auf Zion, meinem heiligen Berg.»
6 εγω δε κατεσταθην βασιλευς υπ' αυτου επι σιων ορος το αγιον αυτου
7 Den Beschluss des Herrn will ich kundtun.
Er sprach zu mir: «Mein Sohn bist du.
Heute habe ich dich gezeugt.
7 διαγγελλων το προσταγμα κυριου κυριος ειπεν προς με υιος μου ει συ εγω σημερον γεγεννηκα σε
8 Fordre von mir und ich gebe dir die Völker zum Erbe,
die Enden der Erde zum Eigentum.
8 αιτησαι παρ' εμου και δωσω σοι εθνη την κληρονομιαν σου και την κατασχεσιν σου τα περατα της γης
9 Du wirst sie zerschlagen mit eiserner Keule,
wie Krüge aus Ton wirst du sie zertrümmern.»
9 ποιμανεις αυτους εν ραβδω σιδηρα ως σκευος κεραμεως συντριψεις αυτους
10 Nun denn, ihr Könige, kommt zur Einsicht,
lasst euch warnen, ihr Gebieter der Erde!
10 και νυν βασιλεις συνετε παιδευθητε παντες οι κρινοντες την γην
11 Dient dem Herrn in Furcht
und küsst ihm mit Beben die Füße,
11 δουλευσατε τω κυριω εν φοβω και αγαλλιασθε αυτω εν τρομω
12 damit er nicht zürnt
und euer Weg nicht in den Abgrund führt. Denn wenig nur und sein Zorn ist entbrannt.
Wohl allen, die ihm vertrauen!
12 δραξασθε παιδειας μηποτε οργισθη κυριος και απολεισθε εξ οδου δικαιας οταν εκκαυθη εν ταχει ο θυμος αυτου μακαριοι παντες οι πεποιθοτες επ' αυτω