Psalmen 137

EINHEITSUBERSETZUNG BIBEL	GREEK BIBLE
1 An den Strömen von Babel, da saßen wir und weinten, wenn wir an Zion dachten.	1 Επι των ποταμων Βαβυλωνος, εκει εκαθισαμεν και εκλαυσαμεν, οτε ενεθυμηθημεν την Σιων.
2 Wir hängten unsere Harfen an die Weiden in jenem Land.	2 Επι τας ιτεας εν μεσω αυτης εκρεμασαμεν τας κιθαρας ημων.
3 Dort verlangten von uns die Zwingherren Lieder, unsere Peiniger forderten Jubel: «Singt uns Lieder vom Zion!»	3 Διοτι οι αιχμαλωτισαντες ημας εκει εζητησαν παρ' ημων λογους ασματων? και οι ερημωσαντες ημας υμνον, λεγοντες, Ψαλατε εις ημας εκ των ωδων της Σιων.
4 Wie könnten wir singen die Lieder des Herrn, fern, auf fremder Erde?	4 Πως να ψαλωμεν την ωδην του Κυριου επι ξενης γης;
5 Wenn ich dich je vergesse, Jerusalem, dann soll mir die rechte Hand verdorren.	5 Εαν σε λησμονησω, Ιερουσαλημ, ας λησμονηση η δεξια μου
6 Die Zunge soll mir am Gaumen kleben, wenn ich an dich nicht mehr denke, wenn ich Jerusalem nicht zu meiner höchsten Freude erhebe.	6 Ας κολληθη η γλωσσα μου εις τον ουρανισκον μου, εαν δεν σε ενθυμωμαι? εαν δεν προταξω την Ιερουσαλημ εις την αρχην της ευφροσυνης μου
7 Herr, vergiss den Söhnen Edoms nicht den Tag von Jerusalem; sie sagten: «Reißt nieder, bis auf den Grund reißt es nieder!»	7 Μνησθητι, Κυριε, των υιων Εδωμ, οιτινες την ημεραν της Ιερουσαλημ ελεγον, Κατεδαφισατε, κατεδαφισατε αυτην εως των θεμελιων αυτης.
8 Tochter Babel, du Zerstörerin! Wohl dem, der dir heimzahlt, was du uns getan hast!	8 Θυγατηρ Βαβυλωνος, η μελλουσα να ερημωθης, μακαριος οστις σοι ανταποδωση την ανταμοιβην των οσα επραξας εις ημας
9 Wohl dem, der deine Kinder packt und sie am Felsen zerschmettert!	9 Μακαριος οστις πιαση και ριψη τα νηπια σου επι την πετραν