Ecclesiasticus 31

VULGATA	GREEK BIBLE
1 Vigilia honestatis tabefaciet carnes, et cogitatus illius auferet somnum.	1 αγρυπνια πλουτου εκτηκει σαρκας και η μεριμνα αυτου αφιστα υπνον
2 Cogitatus præscientiæ avertit sensum, et infirmitas gravis sobriam facit animam.	2 μεριμνα αγρυπνιας αποστησει νυσταγμον και αρρωστημα βαρυ εκνηψει υπνον
3 Laboravit dives in congregatione substantiæ, et in requie sua replebitur bonis suis.	3 εκοπιασεν πλουσιος εν συναγωγη χρηματων και εν τη αναπαυσει εμπιμπλαται των τρυφηματων αυτου
4 Laboravit pauper in diminutione victus, et in fine inops fit.	4 εκοπιασεν πτωχος εν ελαττωσει βιου και εν τη αναπαυσει επιδεης γινεται
5 Qui aurum diligit non justificabitur, et qui insequitur consumptionem replebitur ex ea.	5 ο αγαπων χρυσιον ου δικαιωθησεται και ο διωκων διαφορα εν αυτοις πλανηθησεται
6 Multi dati sunt in auri casus, et facta est in specie ipsius perditio illorum.	6 πολλοι εδοθησαν εις πτωμα χαριν χρυσιου και εγενηθη η απωλεια αυτων κατα προσωπον αυτων
7 Lignum offensionis est aurum sacrificantium : væ illis qui sectantur illud ! et omnis imprudens deperiet in illo.	7 ξυλον προσκομματος εστιν τοις ενθουσιαζουσιν αυτω και πας αφρων αλωσεται εν αυτω
8 Beatus dives qui inventus est sine macula, et qui post aurum non abiit, nec speravit in pecunia et thesauris.	8 μακαριος πλουσιος ος ευρεθη αμωμος και ος οπισω χρυσιου ουκ επορευθη
9 Quis est hic ? et laudabimus eum : fecit enim mirabilia in vita sua.	9 τις εστιν και μακαριουμεν αυτον εποιησεν γαρ θαυμασια εν λαω αυτου
10 Qui probatus est in illo, et perfectus est, erit illi gloria æterna : qui potuit transgredi, et non est transgressus ; facere mala, et non fecit.	10 τις εδοκιμασθη εν αυτω και ετελειωθη και εσται αυτω εις καυχησιν τις εδυνατο παραβηναι και ου παρεβη και ποιησαι κακα και ουκ εποιησεν
11 Ideo stabilita sunt bona illius in Domino, et eleemosynas illius enarrabit omnis ecclesia sanctorum.	11 στερεωθησεται τα αγαθα αυτου και τας ελεημοσυνας αυτου εκδιηγησεται εκκλησια
12 Supra mensam magnam sedisti ? non aperias super illam faucem tuam prior.	12 επι τραπεζης μεγαλης εκαθισας μη ανοιξης επ' αυτης φαρυγγα σου και μη ειπης πολλα γε τα επ' αυτης
13 Non dicas sic : Multa sunt, quæ super illam sunt.	13 μνησθητι οτι κακον οφθαλμος πονηρος πονηροτερον οφθαλμου τι εκτισται δια τουτο απο παντος προσωπου δακρυει
14 Memento quoniam malus est oculus nequam.	14 ου εαν επιβλεψη μη εκτεινης χειρα και μη συνθλιβου αυτω εν τρυβλιω
15 Nequius oculo quid creatum est ? ideo ab omni facie sua lacrimabitur, cum viderit.	15 νοει τα του πλησιον εκ σεαυτου και επι παντι πραγματι διανοου
16 Ne extendas manum tuam prior, et invidia contaminatus erubescas.	16 φαγε ως ανθρωπος τα παρακειμενα σοι και μη διαμασω μη μισηθης
17 Ne comprimaris in convivio.	17 παυσαι πρωτος χαριν παιδειας και μη απληστευου μηποτε προσκοψης
18 Intellige quæ sunt proximi tui ex teipso.	18 και ει ανα μεσον πλειονων εκαθισας προτερος αυτων μη εκτεινης την χειρα σου
19 Utere quasi homo frugi his quæ tibi apponuntur : ne, cum manducas multum, odio habearis.	19 ως ικανον ανθρωπω πεπαιδευμενω το ολιγον και επι της κοιτης αυτου ουκ ασθμαινει
20 Cessa prior causa disciplinæ : et noli nimius esse, ne forte offendas.	20 υπνος υγιειας επι εντερω μετριω ανεστη πρωι και η ψυχη αυτου μετ' αυτου πονος αγρυπνιας και χολερας και στροφος μετα ανδρος απληστου
21 Et si in medio multorum sedisti, prior illis ne extendas manum tuam, nec prior poscas bibere.	21 και ει εβιασθης εν εδεσμασιν αναστα εμεσον πορρω και αναπαυση
22 Quam sufficiens est homini erudito vinum exiguum ! et in dormiendo non laborabis ab illo, et non senties dolorem.	22 ακουσον μου τεκνον και μη εξουδενησης με και επ' εσχατων ευρησεις τους λογους μου εν πασι τοις εργοις σου γινου εντρεχης και παν αρρωστημα ου μη σοι απαντηση
23 Vigilia, cholera et tortura viro infrunito,	23 λαμπρον επ' αρτοις ευλογησει χειλη και η μαρτυρια της καλλονης αυτου πιστη
24 somnus sanitatis in homine parco : dormiet usque mane, et anima illius cum ipso delectabitur.	24 πονηρω επ' αρτω διαγογγυσει πολις και η μαρτυρια της πονηριας αυτου ακριβης
25 Et si coactus fueris in edendo multum, surge e medio, evome, et refrigerabit te, et non adduces corpori tuo infirmitatem.	25 εν οινω μη ανδριζου πολλους γαρ απωλεσεν ο οινος
26 Audi me, fili, et ne spernas me, et in novissimo invenies verba mea.	26 καμινος δοκιμαζει στομωμα εν βαφη ουτως οινος καρδιας εν μαχη υπερηφανων
27 In omnibus operibus tuis esto velox, et omnis infirmitas non occurret tibi.	27 εφισον ζωης οινος ανθρωποις εαν πινης αυτον εν μετρω αυτου τις ζωη ελασσουμενω οινω και αυτος εκτισται εις ευφροσυνην ανθρωποις
28 Splendidum in panibus benedicent labia multorum, et testimonium veritatis illius fidele.	28 αγαλλιαμα καρδιας και ευφροσυνη ψυχης οινος πινομενος εν καιρω αυταρκης
29 Nequissimo in pane murmurabit civitas, et testimonium nequitiæ illius verum est.	29 πικρια ψυχης οινος πινομενος πολυς εν ερεθισμω και αντιπτωματι
30 Diligentes in vino noli provocare : multos enim exterminavit vinum.	30 πληθυνει μεθη θυμον αφρονος εις προσκομμα ελαττων ισχυν και προσποιων τραυματα
31 Ignis probat ferrum durum : sic vinum corda superborum arguet in ebrietate potatum.	31 εν συμποσιω οινου μη ελεγξης τον πλησιον και μη εξουθενησης αυτον εν ευφροσυνη αυτου λογον ονειδισμου μη ειπης αυτω και μη αυτον θλιψης εν απαιτησει
32 Æqua vita hominibus vinum in sobrietate : si bibas illud moderate, eris sobrius.
33 Quæ vita est ei qui minuitur vino ?
34 Quid defraudat vitam ? mors.
35 Vinum in jucunditatem creatum est, et non in ebrietatem ab initio.
36 Exsultatio animæ et cordis vinum moderate potatum.
37 Sanitas est animæ et corpori sobrius potus.
38 Vinum multum potatum irritationem, et iram, et ruinas multas facit.
39 Amaritudo animæ vinum multum potatum.
40 Ebrietatis animositas, imprudentis offensio, minorans virtutem, et faciens vulnera.
41 In convivio vini non arguas proximum, et non despicias eum in jucunditate illius.
42 Verba improperii non dicas illi, et non premas illum repetendo.