Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Ecclesiasticus 16


font
VULGATAEL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS
1 Ne jucunderis in filiis impiis, si multiplicentur :
nec oblecteris super ipsos, si non est timor Dei in illis.
1 No desees un gran número de hijos inútiles ni se alegres de los hijos impíos.
2 Non credas vitæ illorum,
et ne respexeris in labores eorum.
2 Por muchos que sean, no te alegres de ellos, si les falta el temor del Señor.
3 Melior est enim unus timens Deum,
quam mille filii impii :
3 No esperes que vivan mucho tiempo ni te sientas seguro porque son numerosos: vale más uno solo que mil y es mejor morir sin hijos que tenerlos impíos.
4 et utile est mori sine filiis,
quam relinquere filios impios.
4 Con uno solo inteligente se puebla una ciudad, pero la estirpe de los hombres sin ley es arrasada.
5 Ab uno sensato inhabitabitur patria :
tribus impiorum deseretur.
5 Mis ojos han visto muchas cosas semejantes y cosas peores aún escucharon mis oídos.
6 Multa talia vidit oculis meus,
et fortiora horum audivit auris mea.
6 En la reunión de los pecadores arde el fuego y contra la nación rebelde se enciende la ira.
7 In synagoga peccantium exardebit ignis,
et in gente incredibili exardescet ira.
7 El Señor no perdonó a los antiguos gigantes que se rebelaron con toda su fuerza.
8 Non exoraverunt pro peccatis suis antiqui gigantes,
qui destructi sunt confidentes suæ virtuti.
8 No dejó sin castigo a la ciudad donde vivía Lot, a los que abominaba a causa de su orgullo.
9 Et non pepercit peregrinationi Lot,
et execratus est eos præ superbia verbi illorum.
9 No se apiadó de la nación condenada al exterminio. de los que fueron expulsado a causa de sus pecados.
10 Non misertus est illis, gentem totam perdens,
et extollentem se in peccatis suis.
10 Así trató también a los seiscientos mil soldados que se amotinaron por la dureza de su corazón.
11 Et sicut sexcenta millia peditum,
qui congregati sunt in duritia cordis sui :
et si unus fuisset cervicatus,
mirum si fuisset immunis.
11 Aunque fuera uno solo el hombre obstinado, sería un milagro que quedara impune, porque en él está la misericordia, pero también la ira, es tan fuera para el perdón como pródigo para la ira.
12 Misericordia enim et ira est cum illo :
potens exoratio, et effundens iram.
12 Tan grande como su misericordia es su reprobación: él juzga a cada uno según sus obras.
13 Secundum misericordiam suam,
sic correptio illius homines secundum opera sua judicat.
13 El pecador no escapará con su presa ni será defraudada la constancia de los buenos.
14 Non effugiet in rapina peccator,
et non retardabit sufferentia misericordiam facientis.
14 El tiene en cuenta cada limosna y cada uno recibirá conforme a sus obras.
15 Omnis misericordia faciet locum unicuique,
secundum meritum operum suorum,
et secundum intellectum peregrinationis ipsius.
15 [El Señor endureció al Faraón para que no lo reconociera a fin de dar a conocer sus obras bajo el cielo.]
16 Non dicas : A Deo abscondar :
et ex summo, quis mei memorabitur ?
16 [Su misericordia se manifiesta a toda la creación; su luz y su oscuridad las repartió a los hijos de Adán.]
17 in populo magno non agnoscar :
quæ est enim anima mea in tam immensa creatura ?
17 No digas: «Me ocultaré del Señor, y allá en lo alto, ¿quién se acordará de mí? Entre tanta gente pasaré inadvertido: ¿quién soy yo en la inmensa creación?».
18 Ecce cælum et cæli cælorum,
abyssus, et universa terra, et quæ in eis sunt,
in conspectu illius commovebuntur.
18 Mira: el cielo y lo más alto del cielo, el Abismo y la tierra se conmueven cuando él los visita:
19 Montes simul, et colles, et fundamenta terræ,
cum conspexerit illa Deus, tremore concutientur.
19 las montañas junto con los cimientos de la tierra tiemblan de espanto bajo su mirada.
20 Et in omnibus his insensatum est cor,
et omne cor intelligitur ab illo.
20 Pero no se reflexiona en estas cosas ¿y quién presta atención a sus designios?
21 Et vias illius quis intelligit,
et procellam quam nec oculus videbit hominis ?
21 Como una tempestad que se desata sin que el hombre se dé cuenta, así la mayoría de sus obras permanecen ocultas.
22 Nam plurima illius opera sunt in absconsis :
sed opera justitiæ ejus quis enuntiabit, aut quis sustinebit ?
longe enim est testamentum a quibusdam,
et interrogatio omnium in consummatione est.
22 «¿Quién anuncia las obras de justicia? ¿Quién las espera? Porque la alianza está lejos»:
23 Qui minoratur corde cogitat inania,
et vir imprudens et errans cogitat stulta.
23 así razona el que no tiene entendimiento; el insensato, el extraviado, sólo piensa necedades.
24 Audi me, fili, et disce disciplinam sensus,
et in verbis meis attende in corde tuo :
24 Escucha, hijo mío, e instrúyete, presta mucha atención a mis palabras.
25 et dicam in æquitate disciplinam,
et scrutabor enarrare sapientiam :
et in verbis meis attende in corde tuo,
et dico in æquitate spiritus virtutes
quas posuit Deus in opera sua ab initio,
et in veritate enuntio scientiam ejus.
25 Revelaré mi enseñanza con mesura y expondré la ciencia con exactitud.
26 In judicio Dei opera ejus ab initio,
et ab institutione ipsorum distinxit partes illorum,
et initia eorum in gentibus suis.
26 Por decisión del Señor existen sus obras desde el principio: desde que fueron hechas, él fijó sus límites.
27 Ornavit in æternum opera illorum :
nec esurierunt, nec laboraverunt,
et non destiterunt ab operibus suis.
27 El ordenó sus obras para siempre, y su gobierno por todas las generaciones. Ellas no sufren hambre ni se fatigan y nunca interrumpen su actividad.
28 Unusquisque proximum sibi non angustiabit in æternum :
28 No se chocan unas contra otras y jamás desobedecen a su palabra.
29 non sis incredibilis verbo illius.
29 Luego el Señor fijó sus ojos en la tierra y la colmó de sus bienes.
30 Post hæc Deus in terram respexit,
et implevit illam bonis suis :
30 La cubrió con toda clase de vivientes y todos volverán a ella.
31 anima omnis vitalis denuntiavit ante faciem ipsius,
et in ipsam iterum reversio illorum.