Ecclesiasticus 13
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051
Gen
Ex
Lv
Nm
Deut
Ios
Iudc
Ruth
1 Re
2 Re
3 Re
4 Re
1 Par
2 Par
Esd
Neh
Tob
Iudt
Esth
1 Mach
2 Mach
Iob
Ps
Prov
Eccle
Cant
Sap
Eccli
Isa
Ier
Lam
Bar
Ez
Dan
Os
Ioel
Am
Abd
Ion
Mi
Nah
Hab
Soph
Agg
Zach
Mal
Mt
Mc
Lc
Io
Act
Rom
1Cor
2Cor
Gal
Eph
Phil
Col
1 Thess
2 Thess
1 Tim
2 Tim
Tit
Philem
Hebr
Iac
1 Pt
2 Pt
1 Io
2 Io
3 Io
Iud
Apoc
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
VULGATA | BIBLIA |
---|---|
1 Qui tetigerit picem inquinabitur ab ea : et qui communicaverit superbo induet superbiam. | 1 El que toca la pez, se mancha, el que convive con el orgulloso, se hará como él. |
2 Pondus super se tollat qui honestiori se communicat, et ditiori te ne socius fueris. | 2 No tomes sobre ti carga pesada, con el más fuerte y rico que tú no convivas. ¿Por qué juntar cántaro con caldero? Este le chocará y aquél se romperá. |
3 Quid communicabit cacabus ad ollam ? quando enim se colliserint, confringetur. | 3 El rico agravia y encima se envalentona, el pobre es agraviado y encima ha de excusarse. |
4 Dives injuste egit, et fremet : pauper autem læsus tacebit. | 4 Si le eres útil, se servirá de ti, si eres torpe, te abandonará. |
5 Si largitus fueris, assumet te : et si non habueris, derelinquet te. | 5 Si tienes algo, vivirá contigo, y te despojará sin fatigarse él. |
6 Si habes, convivet tecum, et evacuabit te : et ipse non dolebit super te. | 6 ¿Ha menester de ti? Tratará de engañarte, te sonreirá y te dará esperanzas; buenas palabras te dará y dirá: «¿Qué te hace falta?» |
7 Si necessarius illi fueris, supplantabit te, et subridens spem dabit, narrans tibi bona, et dicet : Quid opus est tibi ? | 7 Te avergonzará en sus festines, hasta despojarte dos, tres veces, y para terminar se burlará de ti. Después, si te ve, te dejará a un lado, y meneará la cabeza ante ti. |
8 Et confundet te in cibis suis, donec te exinaniat bis et ter : et in novissimo deridebit te, et postea videns derelinquet te, et caput suum movebit ad te. | 8 Guárdate de dejarte engañar, y de ser humillado por estúpido. |
9 Humiliare Deo, et exspecta manus ejus. | 9 Cuando te llame un poderoso, quédate a distancia, que tanto más te llamará. |
10 Attende ne seductus in stultitiam humilieris. | 10 No te presentes por ti mismo, no sea que te rechace, ni te quedes muy lejos, para no pasar inadvertido. |
11 Noli esse humilis in sapientia tua, ne humiliatus in stultitiam seducaris. | 11 No pretendas hablar con él de igual a igual, ni te fíes de sus muchas palabras. Que con su mucho hablar te pondrá a prueba, como quien pasa el rato, te examinará. |
12 Advocatus a potentiore, discede : ex hoc enim magis te advocabit. | 12 Despiadado es quien no guarda tus palabras, no te ahorrará ni golpes ni cadenas. |
13 Ne improbus sis, ne impingaris : et ne longe sis ab eo, ne eas in oblivionem. | 13 Observa y ponte bien en guardia, porque caminas junto a tu propia ruina. |
14 Ne retineas ex æquo loqui cum illo, nec credas multis verbis illius : ex multa enim loquela tentabit te, et subridens interrogabit te de absconditis tuis. | |
15 Immitis animus illius conservabit verba tua : et non parcet de malitia, et de vinculis. | 15 Todo viviente ama a su semejante, y todo hombre a su prójimo. |
16 Cave tibi, et attende diligenter auditui tuo, quoniam cum subversione tua ambulas : | 16 Todo animal según su especie se une, a su semejante se adhiere el hombre. |
17 audiens vero illa, quasi in somnis vide, et vigilabis. | 17 ¿Cómo podrá convivir lobo con cordero? Así el pecador con el piadoso. |
18 Omni vita tua dilige Deum, et invoca illum in salute tua. | 18 ¿Qué paz puede tener la hiena con el perro? ¿qué paz el rico con el indigente? |
19 Omne animal diligit simile sibi, sic et omnis homo proximum sibi. | 19 Caza de leones son los onagros en el desierto, así los pobres son presa de los ricos. |
20 Omnis caro ad similem sibi conjungetur, et omnis homo simili sui sociabitur. | 20 Abonimación para el orgulloso es la humilidad, así para el rico es abominación el pobre. |
21 Si communicabit lupus agno aliquando, sic peccator justo. | 21 El rico que vacila es sostenido por sus amigos, al humilde que cae sus amigos le rechazan. |
22 Quæ communicatio sancto homini ad canem ? aut quæ pars diviti ad pauperem ? | 22 Cuando el rico resbala, muchos le toman en sus brazos, dice estupideces, y le justifican; resbala el humilde, y se le hacen reproches, dice cosas sensatas, y no se le hace caso. |
23 Venatio leonis onager in eremo : sic et pascua divitum sunt pauperes. | 23 Habla el rico, y todos se callan, y exaltan su palabra hasta las nubes. Habla el pobre y dicen: «¿Quién es éste?» y si se equivoca, se le echa por tierra. |
24 Et sicut abominatio est superbo humilitas, sic et execratio divitis pauper. | 24 Buena es la riqueza en la que no hay pecado, mala la pobreza al decir del impío. |
25 Dives commotus confirmatur ab amicis suis : humilis autem cum ceciderit, expelletur et a notis. | 25 El corazón del hombre modela su rostro tanto hacia el bien como hacia el mal. |
26 Diviti decepto multi recuperatores : locutus est superbia, et justificaverunt illum. | 26 Signo de un corazón dichoso es un rostro alegre, la invención de proverbios es penoso ejercicio. |
27 Humilis deceptus est, insuper et arguitur : locutus est sensate, et non est datus ei locus. | |
28 Dives locutus est, et omnes tacuerunt, et verbum illius usque ad nubes perducent. | |
29 Pauper locutus est, et dicunt : Quis est hic ? et si offenderit, subvertent illum. | |
30 Bona est substantia cui non est peccatum in conscientia : et nequissima paupertas in ore impii. | |
31 Cor hominis immutat faciem illius, sive in bona, sive in mala. | |
32 Vestigium cordis boni et faciem bonam difficile invenies, et cum labore. |