Scrutatio

Sabato, 27 aprile 2024 - Santa Zita ( Letture di oggi)

Jó 30


font
VULGATASMITH VAN DYKE
1 Nunc autem derident me juniores tempore,
quorum non dignabar patres ponere cum canibus gregis mei :
1 واما الآن فقد ضحك علي اصاغري اياما الذين كنت استنكف من ان اجعل آبائهم مع كلاب غنمي.
2 quorum virtus manuum mihi erat pro nihilo,
et vita ipsa putabantur indigni :
2 قوة ايديهم ايضا ما هي لي. فيهم عجزت الشيخوخة.
3 egestate et fame steriles, qui rodebant in solitudine,
squallentes calamitate et miseria.
3 في العوز والمحل مهزولون عارقون اليابسة التي هي منذ امس خراب وخربة.
4 Et mandebant herbas, et arborum cortices,
et radix juniperorum erat cibus eorum :
4 الذين يقطفون الملاح عند الشيح واصول الرّتم خبزهم.
5 qui de convallibus ista rapientes,
cum singula reperissent, ad ea cum clamore currebant.
5 من الوسط يطردون. يصيحون عليهم كما على لص.
6 In desertis habitabant torrentium,
et in cavernis terræ, vel super glaream :
6 للسكن في اودية مرعبة وثقب التراب والصخور.
7 qui inter hujuscemodi lætabantur,
et esse sub sentibus delicias computabant :
7 بين الشيح ينهقون. تحت العوسج ينكبّون.
8 filii stultorum et ignobilium,
et in terra penitus non parentes.
8 ابناء الحماقة بل ابناء اناس بلا اسم سيطوا من الارض
9 Nunc in eorum canticum versus sum,
et factus sum eis in proverbium.
9 اما الآن فصرت اغنيتهم واصبحت لهم مثلا.
10 Abominantur me, et longe fugiunt a me,
et faciem meam conspuere non verentur.
10 يكرهونني. يبتعدون عني وامام وجهي لم يمسكوا عن البسق.
11 Pharetram enim suam aperuit, et afflixit me,
et frenum posuit in os meum.
11 لانه اطلق العنان وقهرني فنزعوا الزمام قدامي.
12 Ad dexteram orientis calamitates meæ illico surrexerunt :
pedes meos subverterunt,
et oppresserunt quasi fluctibus semitis suis.
12 عن اليمين الفروخ يقومون يزيحون رجلي ويعدّون عليّ طرقهم للبوار.
13 Dissipaverunt itinera mea ;
insidiati sunt mihi, et prævaluerunt :
et non fuit qui ferret auxilium.
13 افسدوا سبلي. اعانوا على سقوطي. لا مساعد عليهم.
14 Quasi rupto muro, et aperta janua, irruerunt super me,
et ad meas miserias devoluti sunt.
14 ياتون كصدع عريض. تحت الهدّة يتدحرجون.
15 Redactus sum in nihilum :
abstulisti quasi ventus desiderium meum,
et velut nubes pertransiit salus mea.
15 انقلبت عليّ اهوال. طردت كالريح نعمتي فعبرت كالسحاب سعادتي
16 Nunc autem in memetipso marcescit anima mea,
et possident me dies afflictionis.
16 فالآن انهالت نفسي عليّ واخذتني ايام المذلّة.
17 Nocte os meum perforatur doloribus,
et qui me comedunt, non dormiunt.
17 الليل ينخر عظامي فيّ وعارقيّ لا تهجع.
18 In multitudine eorum consumitur vestimentum meum,
et quasi capitio tunicæ succinxerunt me.
18 بكثرة الشدة تنكّر لبسي. مثل جيب قميصي حزمتني.
19 Comparatus sum luto,
et assimilatus sum favillæ et cineri.
19 قد طرحني في الوحل فاشبهت التراب والرماد.
20 Clamo ad te, et non exaudis me :
sto, et non respicis me.
20 اليك اصرخ فما تستجيب لي. اقوم فما تنتبه اليّ.
21 Mutatus es mihi in crudelem,
et in duritia manus tuæ adversaris mihi.
21 تحولت الى جاف من نحوي. بقدرة يدك تضطهدني.
22 Elevasti me, et quasi super ventum ponens ;
elisisti me valide.
22 حملتني اركبتني الريح وذوبتني تشوها.
23 Scio quia morti trades me,
ubi constituta est domus omni viventi.
23 لاني اعلم انك الى الموت تعيدني والى بيت ميعاد كل حيّ.
24 Verumtamen non ad consumptionem eorum emittis manum tuam :
et si corruerint, ipse salvabis.
24 ولكن في الخراب ألا يمد يدا. في البليّة ألا يستغيث عليها
25 Flebam quondam super eo qui afflictus erat,
et compatiebatur anima mea pauperi.
25 ألم ابك لمن عسر يومه. ألم تكتئب نفسي على المسكين.
26 Expectabam bona, et venerunt mihi mala :
præstolabar lucem, et eruperunt tenebræ.
26 حينما ترجيت الخير جاء الشر. وانتظرت النور فجاء الدجى.
27 Interiora mea efferbuerunt absque ulla requie :
prævenerunt me dies afflictionis.
27 امعائي تغلي ولا تكف. تقدمتني ايام المذلة.
28 Mœrens incedebam sine furore ;
consurgens, in turba clamabam.
28 اسوددت لكن بلا شمس. قمت في الجماعة اصرخ.
29 Frater fui draconum,
et socius struthionum.
29 صرت اخا للذئاب وصاحبا لرئال النعام.
30 Cutis mea denigrata est super me,
et ossa mea aruerunt præ caumate.
30 حرش جلدي عليّ وعظامي احترّت من الحرارة فيّ.
31 Versa est in luctum cithara mea,
et organum meum in vocem flentium.
31 صار عودي للنوح ومزماري لصوت الباكين