Scrutatio

Sabato, 27 aprile 2024 - Santa Zita ( Letture di oggi)

Jó 30

font
VULGATALXX
1 Nunc autem derident me juniores tempore,
quorum non dignabar patres ponere cum canibus gregis mei :
1 νυνι δε κατεγελασαν μου ελαχιστοι νυν νουθετουσιν με εν μερει ων εξουδενουν πατερας αυτων ους ουχ ηγησαμην ειναι αξιους κυνων των εμων νομαδων
2 quorum virtus manuum mihi erat pro nihilo,
et vita ipsa putabantur indigni :
2 και γε ισχυς χειρων αυτων ινα τι μοι επ' αυτους απωλετο συντελεια
3 egestate et fame steriles, qui rodebant in solitudine,
squallentes calamitate et miseria.
3 εν ενδεια και λιμω αγονος οι φευγοντες ανυδρον εχθες συνοχην και ταλαιπωριαν
4 Et mandebant herbas, et arborum cortices,
et radix juniperorum erat cibus eorum :
4 οι περικλωντες αλιμα επι ηχουντι οιτινες αλιμα ην αυτων τα σιτα ατιμοι δε και πεφαυλισμενοι ενδεεις παντος αγαθου οι και ριζας ξυλων εμασωντο υπο λιμου μεγαλου
5 qui de convallibus ista rapientes,
cum singula reperissent, ad ea cum clamore currebant.
5 επανεστησαν μοι κλεπται
6 In desertis habitabant torrentium,
et in cavernis terræ, vel super glaream :
6 ων οι οικοι αυτων ησαν τρωγλαι πετρων
7 qui inter hujuscemodi lætabantur,
et esse sub sentibus delicias computabant :
7 ανα μεσον ευηχων βοησονται οι υπο φρυγανα αγρια διητωντο
8 filii stultorum et ignobilium,
et in terra penitus non parentes.
8 αφρονων υιοι και ατιμων ονομα και κλεος εσβεσμενον απο γης
9 Nunc in eorum canticum versus sum,
et factus sum eis in proverbium.
9 νυνι δε κιθαρα εγω ειμι αυτων και εμε θρυλημα εχουσιν
10 Abominantur me, et longe fugiunt a me,
et faciem meam conspuere non verentur.
10 εβδελυξαντο δε με αποσταντες μακραν απο δε προσωπου μου ουκ εφεισαντο πτυελον
11 Pharetram enim suam aperuit, et afflixit me,
et frenum posuit in os meum.
11 ανοιξας γαρ φαρετραν αυτου εκακωσεν με και χαλινον του προσωπου μου εξαπεστειλαν
12 Ad dexteram orientis calamitates meæ illico surrexerunt :
pedes meos subverterunt,
et oppresserunt quasi fluctibus semitis suis.
12 επι δεξιων βλαστου επανεστησαν ποδα αυτων εξετειναν και ωδοποιησαν επ' εμε τριβους απωλειας αυτων
13 Dissipaverunt itinera mea ;
insidiati sunt mihi, et prævaluerunt :
et non fuit qui ferret auxilium.
13 εξετριβησαν τριβοι μου εξεδυσεν γαρ μου την στολην
14 Quasi rupto muro, et aperta janua, irruerunt super me,
et ad meas miserias devoluti sunt.
14 βελεσιν αυτου κατηκοντισεν με κεχρηται μοι ως βουλεται εν οδυναις πεφυρμαι
15 Redactus sum in nihilum :
abstulisti quasi ventus desiderium meum,
et velut nubes pertransiit salus mea.
15 επιστρεφονται δε μου αι οδυναι ωχετο μου η ελπις ωσπερ πνευμα και ωσπερ νεφος η σωτηρια μου
16 Nunc autem in memetipso marcescit anima mea,
et possident me dies afflictionis.
16 και νυν επ' εμε εκχυθησεται η ψυχη μου εχουσιν δε με ημεραι οδυνων
17 Nocte os meum perforatur doloribus,
et qui me comedunt, non dormiunt.
17 νυκτι δε μου τα οστα συγκεκαυται τα δε νευρα μου διαλελυται
18 In multitudine eorum consumitur vestimentum meum,
et quasi capitio tunicæ succinxerunt me.
18 εν πολλη ισχυι επελαβετο μου της στολης ωσπερ το περιστομιον του χιτωνος μου περιεσχεν με
19 Comparatus sum luto,
et assimilatus sum favillæ et cineri.
19 ηγησαι δε με ισα πηλω εν γη και σποδω μου η μερις
20 Clamo ad te, et non exaudis me :
sto, et non respicis me.
20 κεκραγα δε προς σε και ουκ εισακουεις μου εστησαν και κατενοησαν με
21 Mutatus es mihi in crudelem,
et in duritia manus tuæ adversaris mihi.
21 επεβης δε μοι ανελεημονως χειρι κραταια με εμαστιγωσας
22 Elevasti me, et quasi super ventum ponens ;
elisisti me valide.
22 εταξας δε με εν οδυναις και απερριψας με απο σωτηριας
23 Scio quia morti trades me,
ubi constituta est domus omni viventi.
23 οιδα γαρ οτι θανατος με εκτριψει οικια γαρ παντι θνητω γη
24 Verumtamen non ad consumptionem eorum emittis manum tuam :
et si corruerint, ipse salvabis.
24 ει γαρ οφελον δυναιμην εμαυτον χειρωσασθαι η δεηθεις γε ετερου και ποιησει μοι τουτο
25 Flebam quondam super eo qui afflictus erat,
et compatiebatur anima mea pauperi.
25 εγω δε επι παντι αδυνατω εκλαυσα εστεναξα δε ιδων ανδρα εν αναγκαις
26 Expectabam bona, et venerunt mihi mala :
præstolabar lucem, et eruperunt tenebræ.
26 εγω δε επεχων αγαθοις ιδου συνηντησαν μοι μαλλον ημεραι κακων
27 Interiora mea efferbuerunt absque ulla requie :
prævenerunt me dies afflictionis.
27 η κοιλια μου εξεζεσεν και ου σιωπησεται προεφθασαν με ημεραι πτωχειας
28 Mœrens incedebam sine furore ;
consurgens, in turba clamabam.
28 στενων πεπορευμαι ανευ φιμου εστηκα δε εν εκκλησια κεκραγως
29 Frater fui draconum,
et socius struthionum.
29 αδελφος γεγονα σειρηνων εταιρος δε στρουθων
30 Cutis mea denigrata est super me,
et ossa mea aruerunt præ caumate.
30 το δε δερμα μου εσκοτωται μεγαλως τα δε οστα μου απο καυματος
31 Versa est in luctum cithara mea,
et organum meum in vocem flentium.		31 απεβη δε εις παθος μου η κιθαρα ο δε ψαλμος μου εις κλαυθμον εμοι